Alle inzendingen over Kroon

Dus ik zei hem (hij's al zeven): Nee jongen, da's geen boef, da's Marco Kroon Hij heeft niet zelf besloten held te worden In dit land roept men helden tot de orde…

We hechten aan fluwelen wanden zodat voeten niet vertrappen kunnen we vullen vaarten en kreken op majesteitelijke wijze kronen de waterwereld met transparant adellijk bloed betast ons met gesloten ogen minzaam langs blinde kades raap in gedachten ons weg van hier als sleutels voor de deur van de dagen en de poort van het hart.…

Hij toonde in Afghanistan veel moed Nam risico door zwaargewonde maten Niet bij de Taliban achter te laten Een Willemsorde paste daarbij goed De Koning zag Gijs Tuinman in persoon Als vlekkeloze parel op de Kroon…

Geen portemonnee, pakken uit de schranken is dan oké Maar ieders doornige kronen doen veel minder zeer, met wat troost van zielen voor elkaar, daar hoef je niet voor te schromen Toffe peer, het is gewoon waar.…

Laat u, om Godswil, de kroon niet ontroven, Die, als profeet, u omhoog is bewaard!…

Jouw ogen hadden stil en in weemoed gesproken of ik iets aan jou verschuldigd was. zag jij een bloem in mij die pas ontloken en alsnog onder het groen verborgen lag. het werd hunkeren in hemels –zoet -verlangen naar een lieve glimlach op je mond als een lentefee ging ik mij in roze en wit omhangen zodat je in mijn verschijning een behagen vond…

Marinus Kroon krijgt het weer voor zijn kiezen De poes van Geert is blijkbaar ernstig ziek De fraudeboeren krijgen veel kritiek De bitcoin is zijn waarde aan ’t verliezen Gelukkig valt er straks weer wat te winnen Want in Pyeongchang gaat het nu echt beginnen…

mijn kroon is ondergronds mijn wortels in de hemel en mijn wonden alleen de gedichten baren.…

Een gangster uit Sierra Leone Die liet zich vlak voor zijn dood klonen Het kind leek op hem Het had net zo'n stem En ook nog zo'n bek gouden kronen…

Zoals bloemen in de bladeren bloeien hun bladeren als kronen dragen en dan door voeten vertrappeld worden zo leef ik er zijn lentes en voeten en keer op keer zal ik weer bloeien ...…

Deze dag spande Délfts blauw de kroon.…

De kroon is gevallen van gedoogsteunafwezigheid zat.…

Gemarmerd gelaat, groeven van wijsheid Mistige ogen Indrukwekkend als de eindeloze tijd Streel ik grijs, zilveren kroon Voel mij een prins, niet enkel een zoon.…

Jij spant met je kruin de kroon!…

onder mijn voeten delen bomen voedsel met elkaar van wortel tot kroon praten ze via hun wood wide web zoveel ongehoord moois onder mijn blinde voeten…

op je open podium bij lavendellucht en opium een orgie in volle glorie met ten tonele: violetten, ultramarijnen scharlakenroden en karmijnen smaragdgroenen, okergelen win je de kroon bij de landjuwelen…

richt schijnsel van de maan en zet je in het volle licht buig stralen van de zon tot warm hart en kleur je rood pluk goud uit de sterrenhemel en kroon je tot mijn heelal…

van aartsengel Gabriël op de hemelse speelplaats, één kroon van onvoorwaardelijke liefde tot de grond gebogen, tot de grond gebogen, mijn moeder zoals jij en ik en de kunst van houden van én los laten van.…

zwarte hoofd al turend Naar de spelende kinderen in de polder De koning draagt nog steeds zijn glimlach Zich herinnerend aan de wedstrijden Met zijn zwarte kroon vol spinrag Verlangt hij terug naar oude tijden….…

rond dit mooie dorp als stille levens in een nog serene sfeer heffen bomen met hun gewitte stammen en kronen gespreide armen, zegenend, de bossen ademen zacht in hun samenhang…

Zwitserland zond één van zijn zonen om zich Flandrien te laten kronen. Zodra hij ontploft bijt de rest in 't stof. Ons Tommeke vreet treurig de bo(o)nen.…

Onder de kronen Van oude bomen Heb 'k mijn leven In vogelvlucht aan Mij voorbij zien gaan En twijfel ik Of het echt is Wat ik zie - Zo veel goeds Teniet gedaan door Het selectieve kwade Door anderen mij Aangedaan…

toeteren en bellen feest van Driekoningen kinderen verkleed met gouden kroon en ster van deur tot deur zingen driekoningenliedjes 'n centje voor de arme klinkt ' t van oudsher…

Liep de ganse nacht met een kroon op mijn hoofd tussendoor de Kalverstraat naar de Dam ik had het heen en weer mensen lagen in een deuk en wezen me na daarna tikte ook nog Máxima haalde de kroon van mijn hoofd ze zei: Willem wil ‘m maar ze lachte wel dat heb je soms als je zowat de hele dag met je giechel voor de TV zit te applaudisseren…

Nu wij zo met de Euro zijn gestraft, Kan dan bij ons de kroon wél afgeschaft?…

in het dorp was ze voorbij voor ik het wist, waar was de koets waar de kroon aubades van schooljeugd voor het bordes als steeds, de burgervader hoorde het gezang minzaam aan en altijd scheen de zon ook waren er appeltjes van oranje geloof ik…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Iconen Dragen de kronen Van onze samenleving Hun gezichten In het cement Gemetseld In ieders herinnering Gebeiteld Iconen Zijn de dochters en zonen Van het koninkrijk hemel Iconen die in ieders hart wonen…

vervallen muren, strijdt de dag in de hengsels van de tijd, gefixeerd in bevroren regen want als de vorst z’n kroon afzet, bevriest de dood slechts een ogenblik, verkiest alleen zijn duistere wegen, natuur is in gebed.…

Straks steken takken kale vingers naar de kroon Eerst zullen ze zich verliezen in rood en geel en vlammen Pijnloos Bedroefd Om wat verloren gaat in slechts één jaar. Alweer een jaar.…