Alle inzendingen over Kwallen

De Afrekening Het duinkonijn houdt niet van zee Ze heeft het land aan schuimende golven Het zoute water smaakt haar niet En spoelt haar sporen mee Met duizenden komen ze op een mooie dag Van achter de duinen naar de kwallen Ze vertrappen de holen en het gras En morsen brand, blik en glas Gestaag groeit het graven uit tot graf Holen worden…

Kwallen in overvloed, een licht zonnetje met enkele regenspetters kwam mij tegemoet. Het werd een mooie wandeling dicht langs de vloedlijn. De zee was rustig, maar gaf me toch zo veel vrijheid. Mooi is de Westlandse kust. Ik hoopte een zeehond te spotten, maar waarschijnlijk waren ze nog in alle rust.…

B.L. die had echt ballen, hoe groot ook tegenslag, hij stootte door, die dapper elke handicap versloeg Soms voel je je de klo(t)s, ga dan niet kwallen, je schroeft je kunstbeen aan en gaat er voor! Marcheer naar herberg, dranklokaal of kroeg.…

Op het wad vonden we krabben en kwallen, we moesten piepers pitten en 's avonds kusten we de meisjes aan de overkant. 's Nachts moeten pissen betekende met de zaklamp door het donker waden, naar een koude, houten WC met tochtgaten.…

Ik ken de schone verzen die Heinrich Heine over de Noordzee heeft geschreven en ik ben in menige zoute golf woest ondergedoken, in verbeelding talloze kwallen opslurpend. Terwijl de krabben aan mijn tenen hingen, genoot ik van Fish van Marillion, die 'A penny for your love, my dear!…

in holland leefde ooit één kreeft nu wonen en werken er al minstens acht je kunt ze voor wie er om geeft zo eten in rotterdam uit de gracht neem roofblei donaubrasem smurfslak zwommen stilletjes binnen zijn reuze op hun gemak tussen vissen geen kinnesinne sommigen komen met verwarming mee aan zoals via bretagne tijgermuggen uit de tropen…

mijn raam tot mistig kijken en ik staar naar de horizon zie de rondingen van je krullen voorbij mijn zicht wapperen ik denk aan je ik voel aan je ik denk je te voelen in mij aan mij voel ik je denken voel me denk me zo ik jou voel denk ik een spoor aan voetstappen achter ons gelaten vervagen in het schuimen van de zee aangespoelde kwallen…

Met je kwallen op het strand, Je Wallen waar door mannen wordt gelogen, hun vrouw bedrogen. O, Nederland, Met je dijken, onbemand, Je bossen waar korstloze mossen de bodem opvreten, godvergeten.…

De kwallen en krabben gleden over hun lichamen, terwijl ze elkaar in het eenzame duister innig omarmden. Het bejaarde koppel was verdwenen, opgeslokt door de vloed.…

handen brandden en zout water prikte alleen maar harder en toen de badmeester er bij kwam en mijn handen beetpakte deed het nog meer pijn en in het ziekenhuis deden ze er iets op en toen ging de pijn aan mijn handen weg maar de andere pijn is altijd gebleven en mijn vader en moeder zijn dood alleen de zee is gebleven zoals ze was en ook de kwallen…

'k wil smart passie geen gesteven linnen gooi die liefde voor het strand naar de kwallen van Bergen aan Zee stop nu met al die kouwe thee tijd voor alle standjes uit Fabeltjesland…

Onder de spiegel van de zee kruisen wanstaltige kwallen. Kom! Steek een hand in mijn borst en zoek naar mijn hart! Bind me vast aan de pijnhouten mast van dit schip, want angst maakt de dood tot een schuilplaats.…

Zelfs als ik je zeg, wil je niet meer zien blijf je kwallen. In de avond angstig snel rolluiken naar beneden. Al biddend gaat dit gevoel snel naar het verleden? Hopelijk komt er een dag en laat je me in vrede leven. Vertel je al 4 jaar lang met angst ik heb je niets te geven. Je sloeg en schopte me in elkaar.…

Ik zou die kwallen krabben, bijten, daarna in de beerput smijten, niet alleen tot aan hun nek maar kopje onder in de drek. Als die gluiperds bleven eten gaf ‘k ze kattenvoer te vreten vermengd met korrels rattenkruit, brandt het al hun darmen uit.…

beroemde Zeeuw ontlokt het lome zand de andere een geeuw daagt een storm het water uit tot dansen moeten kleine scheepjes zich in haventjes verschansen zet Vlissing ‘s windorgel bij het Nollestrand een Verlag van Bach naar eigen hand flikkert in de verte een licht Breskens vuurtoren nog net in zicht schuimend meisop op de stranden maken kwallen…

huiverend lof bewijzen lies het gulden godenkind dat zich met haar honingblonde haren een plaats verworven in de fraai gebonden bladen van dag en wekebladen heeft de gulle godin die woont in de warme plekken van ons beschaving minnend hart wij loven hen en prijzen en wij geven ons gewonnen aan de juistheid van het feit dat goden als lauwe kwallen…

van grondmonsters is nu klaar bevindingen staan op het net teflon, acryl en polystyreen hormoonverstoorders en heel veel PET afwijking sturende ftalaten methyleenchloride, salpeterzuur thermohardende polymeren met een driedimensionale netwerkstructuur De meren zijn uitermate troebel maar toch leek er leven in te bestaan we dachten dat we kwallen…

Slechts kwallen zwemmen in het water houden touristen uit de buurt van elke strandstoel klinkt gesnater nog werd het zeezicht duur verhuurd. ----------- De zee huilde zijn olietranen het strand werd zonnebakkend bruin met wentelteefjes rood gebraden en zak patat op elke duin.…

Op een Legkip Een legkip verkoopt op de Wallen Haar lichaam aan talloze kwallen. Dit feit maakt haar tot en met heden In de wereld van lichte zeden Volgens een Portugees oorlogsschip Tot eerste en enige wipkip.…