Alle inzendingen over Laf en inhumaan

Ontelbaren de kans ontnemen op bestaan maakt ongelukkig zijn haast inhumaan. Geluksgevoel is de grote afronder gevoelens die voor kwaliteit staan vragen inzicht in 't samenleven geluk begint als we in de ziel opgaan. Schenkmaat tot eind onzeker gebleven denk bij ellendig kort leven aan velen die menswording nooit beleven.…

Als het donker pijn doet aan je ogen, Als het licht enkel leeft in de krochten van je ziel, Neem dan mijn doornenhand, Waterbloed zal stromen, En laaf je aan mijn verleden, Omarmd door mijn engelen, Versier je met mijn demonen.…

Sappho's borsten leggen het af tegen de deining van de woeste zee, die alsmaar meer uitschot op inhumane wijze uitkotst als drakenvuurgespuw.…

lief laaf de lust langs lommerende baaien in zeeverbanning zoeken wij voortdurende vuren in avondverkoeling van een zomerse dag…

'k wil dood zijn zoals de anderen op het slagveld van bloemen dood zijn alleen zijn zij moedig gestorven en ik dan niet,want ik ren weg van het leven door de buitenwereld wordt men bestempeld als laf maar de buitenwereld is niet in mij ze veroordeelt mijn hart, mijn gevoelens maar ze is niet in mij…

De zorgverleners voeren een beleid Waarbij ze geen toiletrol financieren Dat loopt voor hen teveel in de papieren Ze hebben aan hun klanten enkel schijt Wie zo een pleefiguur slaat is toch laf Met zulke lui veeg ik mijn reet dus af…

de leden van het Griekse kabinet zijn in de hoop de woede te bekoelen van alle Grieken die de crisis voelen door Papandreou laf op straat gezet maar amper stonden de ministers buiten of gooiden ze al stenen door zijn ruiten…

'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter De dagen langer en de nachten korter De appelboom loopt al een beetje uit De laatste dagen voel ik me... 'Al dente' Straks ook nog naar de tandartsassistente!…

Toch kon 'k het niet verkroppen, maar 't doel was goed en ze was niet gemeen Nu zit ik thuis, gekwetst, en vraag me af Is mijn ego te groot of was ik te laf?…

Al dat immense geluk in tegenstelling tot de Syrische kids, die jij zo subliem had vastgelegd en als heilige iconen vereeuwigd, terwijl de trieste armoede en de navrante kilheid hun walgelijke werkslavernijbestaan tot staalharde, krankzinnige, inhumane, hoogst goddeloze, primitieve bajessen boetseerde.…

bent om te vechten Te laf en hypocriet…

De hele wereld, aan de buis gekluisterd, Zag hoe Saddam zichzelf gedwee en laf En haast een beetje zielig overgaf Zodat nu zijn imago is ontluisterd. Maar als de man ooit wordt terechtgesteld Dan wordt de lafaard straks alsnog een held.…

Er is een man die rechtop durfde leven omwille van zijn mening laf vermoord. Maar hier geen statement over ’t Vrije Woord, alleen een stilstaan bij wie achterbleven. Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…

Net op tijd Mijn nederlaag herkend Ik trek me terug in eenzaamheid En wacht in diepe slaap tot jij weer grijpbaar bent Een schimmenstorm met overal jouw gezicht Ik laaf me aan vergetelheid Alles is verlicht Nooit meer Spijt…

De nichtenoptocht koos een laf parcours In plaats van door Oud-West te paraderen Of Slotervaart of Bijlmer, gaan de heren Blij in het centrum op de homotoer Hoe hard je daar ook fluit of schreeuwt of scheldt Op die plek lijkt me dat zinloos geweld…

Niet langer smaakt ons eten flauw of laf, de piepers hoeft men niet meer te bestrooien. Hun doorbraak is haast niet te overschatten: nu Nederlandse Frankensteinpatatten.…

buiten prijkt haar vorstjuweel in witte winterbloemen ik zeg: 'tot ooit' en laaf de zomer een hooiwagen vol hitte brandt al in de ondergaande zon…

Diepgaande lijnen In de geschiedenis Verfijnen Ons wereldbeeld Want we zoeken naar harmonie Naar evenwicht In de verstoorde Balans Is het Europa dat zwicht Voor de stromen Van buitenaf Of is Europa laf Grenzen open Of grenzen dicht Wat is het dat Europa ontwricht…

ik kus je woorden wakker jij rekt je zinnen uit en ademt witte wolkjes ik lees jouw zachte huid laaf mij met de letters en spel jouw lichaamstaal jij luistert naar mijn liefde … ik schrijf een vers verhaal…

En dan een aanslag op ons kamp beramen en iemand van ons doden… o wat laf! Het is de vijand dus voortaan geboden alleen zichzélf door óns te laten doden.…

onaangekondigd want zelfs dagenlang was hij mij niet verschenen ik waande mij verlost al was het tijdelijk van dreigend laf vertoon vandaag zocht hij mijn buurman op de echtgenote zag ik rouwen hij laat mij niet meer los komt regelmatig even checken waar ik woon…

De nachtmis in Sint-Pieter werd verstoord Door een Zwitsers-Italiaanse schone Die vanuit de strikt neutrale zone De paus aanviel, ‘t was laf en ongehoord Maar zijn we niet schijnheilig met zijn allen Daar we de paus al eerder lieten vallen…

Razernij, maar geen ontfermen en voor elke vreugde te laf; wel zingen, maar dierlijk kermen, en wel dansen, maar op ons graf. --------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1986.…

Of sta jij stil en wacht jij af, tot iemand je komt zeggen, kom op, niet zo laf! Zo laf, om jouw leven niet te durfen leven, uit gemakkelijkheid jezelf niet op het pad van jouw wensen en dromen te begeven! Alleen jezelf hebt de kracht om te gaan, om zelf voor te zorgen om in ieder situatie sterk voor te staan!…

Manmoedig maakt-ie meer dan middelmaat; een lied met louter eindrijm lijkt hem laf. - En reeds is regelrecht z'n roer gericht op stafrijm voor een sinterklaasgedicht.…

een gelukkige herinnering zul je voor altijd blijven in mijn nachtelijke dromen zo ook overdag dan droom ik je levend laaf ik me aan al het mooie dat je mij voorspiegelt een pas ontloken kelk een blad dat zich ontvouwt waar jij tussendoor tippelt mij uitdaagt tot een dans die ik maar al te graag aanneem…

door een woordtapijt de bühne verder onder sneeuwen, dagelijks sneller dan verwacht onbevredigd in de kaalheid van dit vuur was ik de schoonheid al eerder kwijt in de littekens van de blinde jaren, aangehaalde teksten in as, om die weer te vegen, bloemrijke zinnen van emoties uitgediept achter elk woord, souffleur en acteur in een inhumane…

(voor Erwin Olaf) Daar zat je dan weer aan de gesprekstafel van Jeroentje groentje Pauw, die je venijnig confronteerde met een advocaatje slapjanus, die de inhumane, brute, walgelijke daders van een hemeltergende misdaad probeerde te verzachten met lulkoekpraatjes en een hoge, irritante stemtoon.…

terwijl zij in elkaar worden geslagen de kinderen naar wie ik buiten staar striemt de wind mij mijn wangen voel ik de woedende zweepslagen waarmee de mannen hen geselen die ik vol van schrik niet helpen kan omdat paniek mij in de angst opsluit harteloos koud en zonder geweten onbewogen en ongenadig zijn zij spijkerhard ook en niets ontziend…

Dokter geef mij een medicijn tegen deze gruwelijke pijn mijn hart is aan stukken gereten en voor de leeuwen gesmeten waarom blijf jij zo laf ik sta werkelijk helemaal paf help, waar is de delete knop gebleven zodat je digitaal kan worden weggeschreven…