Humane act ?
Het ligt begraven in de oude eeuwen,
herken de gebreken van onwetendheid,
geschreven grond met het zwarte krijt
van hoogmoed, nooit moedwillig want
morgen valt weer malse voorjaarsregen en
worden etsen van de wonden uitgewist, zal
door een woordtapijt de bühne verder onder
sneeuwen, dagelijks sneller dan verwacht
onbevredigd in de kaalheid van dit vuur was
ik de schoonheid al eerder kwijt in de littekens
van de blinde jaren, aangehaalde teksten in as,
om die weer te vegen, bloemrijke zinnen van
emoties uitgediept achter elk woord, souffleur
en acteur in een inhumane act nadat het doek
is opgetrokken, schijnt dan de zon weer door
de smog van de verbale klucht van uitsluiting?
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 23 maart 2014
Geplaatst in de categorie: politiek