Alle inzendingen over Laks

Neen, diepste vreugd was, heimelijk bedenken, In kindereenvoud, rijmen en geschenken, Alleen, in schemer, lakken pak na pak. En 'k voel mij weer dat kind met blozewangen, Waar voor al geven méér was dan ontvangen, Wanneer ik ruik aroom van vlammend lak. -------------------------------------------- uit: Morgenrood, Amsterdam 1929…

Dan oogsten vrouwenhanden al het taaie vlas en roten, braken, spinnen, weven, daarna pas is daar het witte laken, beeft stille rond de vijver op de blekersweide, baan na baan, de duurste stof. De mensen hielden even stand. En Ruijsdael pakt de wolken die nooit vergaan, de stralen die verleden licht voor ons behielden.…

Terwijl je slaapt, onder het laken, tegen het licht dat je bedreigt, wil ik een vers dat niets verzwijgt, een sprei van liefde voor je haken. Ik heb je lief, en liefde stijgt tot boven de gedeelde daken waaronder wij het samen maken wat anderen eronder krijgt. Jij bent wat ik ben. Ik ben jou. Jij bent mijn eerstgeboren vrouw.…

Al had Maria geen kinderkamer voorbereid geen lakentjes met Jezus naam op geborduurd zij droeg haar kindje met een innerlijke fierheid al had Maria geen kinderkamer voorbereid zij was voor haar Kind één en al gedrevenheid Gods liefde had haar boven alles aangevuurd al had Maria geen kinderkamer voorbereid Jezus naam stond diep in haar hart…

nog duidelijk weent bij het vroege opstaan van een verleden etmaal en onverteerde gedachten voortschrijdend worden uitgebeend tot een rusteloos verhaal dan schuif ik ze niet opzij die doeken voor de wereld het zal zeker niet helpen in mijn verwarring ruimte te scheppen of droge tranen te stelpen kruip maar terug onder het laken…

The Rolling Stones, het eind van tere zeden het Kurhaus ging na vijf minuten plat Mick Jagger koos verschrikt het hazenpad een grijs plafond kwam krakend naar beneden is alles dan voorbij in deze stad verteren wij een luisterrijk verleden zijn alle wegen door de dood betreden en is de woeste zee nu stil en glad of is Den Haag een slapende…

terug Voor even ben ik even bij Wat gaan de dingen vlug Wat zijn de dingen gauw vergeten Ik nader snel hetgeen nog komt Vliegensvlug een hapje eten Intens contact dat snel verstomt Wat verliezen dingen snel hun waarde Zoals een herhalingnieuwsbericht Langzaam sluimert mijn slaap ter aarde ‘s Nachts zoekt kracht naar tegenwicht Een laken…

Ik wil jouw lijf zacht tegen me aan Innig verstrengeld de nacht ingaan Ik wil je ruiken Je geur geeft rust Lekker en zo fijn net als jij me kust Ik wil jou strelen gelukkig maken Steeds weer liefde tussen het laken Ik wil je koesteren en ruimte geven praten knuffelen samen zweven Ik wil bij je zijn ben zo gek op jou Wat is…

gedachten vlokken jagen zonder het serene wit haken tot obstakels hoge duinen waar geen uitweg is warrelwinden kolken draaien horendol de geest op hol in uitgeraasd herneemt de rust vermoeid haar stilte strakke orde en geen vlokken meer het witte laken doet zo zeer…

De nacht heeft mij Met niets ontziend Mededogen tot rust Gebracht - donker Dat als een deken Mijn onrust heeft Toegedekt - en als Ik wakker word is Mijn deken vervangen Door een dun laken Van lichtvoetigheid Gewichtloos gemaakt Door kunstig geweven Gesponnen zilverwerk…

en grondverf, meester van dit schildersbedrijf, van liefdevol strijken over de posten van de deuren als waren het houten dijen, van blozend kleuren met zachte kwasten van roofdierharen, branden, schaven en met de vingertoppen schuren, van glad als tot kunststof trekken van de lakken in duizenden tinten.…

Soms leeft een mens alleen voor eigen lol. Als dit soort volk met honderd in een zaal is, dan denkt men ook nog dat men heel sociaal is. De hoofden stromen leeg, de glazen vol. Natuurlijk wordt hier straks iets aan gedaan. Het wordt gezellig druk bij Pieter Baan.…

heb de lijnen gezien in je handen je haakte en oogde met huid daar waar zachtheid je palmde was hardheid de voelbare realiteit nog lak je nagels speelt wat met tijd maar duimt voor een toekomst die ooit extatisch zal zijn…

zag een opening naar jou in de vinger van je hand gebroken lak op alle nagels overviel je in de stress van bezig zijn je handen warm zacht hun onverzorgdheid deed je maar even pijn ik gaf niet om die uiterlijkheden ze stamden uit een ver verleden maakte je nagels rond en schoon en lakte ze in de kleur van onze droom…

Als vroege ademtochten komen zij uit ochtendnevel toegeslopen: De schapen van hem die iedere avond zijn poëzie en dagboekbladen verbrandt in het kookvuur voor zijn koffie, in steeds een vers te grazen dal. Immers: alles slaapt. Hij knikt naar mijn zoon en mij, trekt woordeloos voorbij, zijn blik danst van dichtbij tot aan de einder…

dwarrelt sneeuw als hij aan de voet van de duinen uitademt op het vlakke laken rust maanlicht dwarrelt sneeuw die milde nacht…

Hoe voelt het om een bont laken te zijn gewikkeld in een onbegeerd lichaam ? Hoe voelt het om de hemeling te zijn onbedekt en voor een roofdier geworpen? Hoe voelt het om jou, de verstotene, te zijn ?…

Hij had geen keus En moest helaas de wedstrijd staken Hij had geen keus Al was hij nog zo ambitieus Sip keek hij naar het groene laken Hij kon geen carambole meer maken Hij had geen keus…

Aan normen had deze man lak! Maar door die filmende heterdaadkrachtige bibliotheekjuffrouw kreeg hij de zak…

" Dus nam hij haar onder het laken.…

zwijgen willen warme billen sussen raken pak en laken wissen draaien handen zwaaien stoppen haasten het allerlaatste…

Hadden we nog maar dat VPRO-program Met een tirade Van Cor van der Laak…

Ombudsvrouw Kalverboer heeft aan traditie en kinderlol lak. Voor deze zoveelste zwartepietluttigheid gaat deze dame voor straf in de zak!…

Laat mij slapen Ik heb geen zin om te praten Zei hij met zijn laken Dromer ziet wat hij wil Kijkend naar de dromen van mooie gedachten Maar dan is die heel even stil Raakt hij in trance Door zijn hevig gedachten Kan hij niet meer vluchten Laat mij slapen Ik heb geen zin om te praten Zei hij met zijn laken Ineens hoor ik hem zingen…

Een vreemdeling, dat is hij, zeker Ik had hem niet verwacht Hij is als mijn laken, zijdezacht Dronk de laatste druppel uit mijn beker Gooide, ijskoud, zijn eigen glazen in En vond bij mij een nieuw begin.…

kijk vooral rond naar geknipt talent we hebben nu lak aan partij of teint echt alles mag met straling van gezag peroxide ook maar geen coupe permanent…

Een kakkerlak reed naar het Gooi, want daar vond hij die villa’s mooi en at hij restjes kaviaar, tot een butler met veel misbaar hem verpletterde met zijn hak: aan dat soort kakkers had hij lak.…

Kijk, dat bedoel ik dus Kwestie van aansturen ‘Hoppa, naar buiten Zolang het nog kan Lijkt me ook goed voor je Auto-immuunsysteem Denk echter wél Om mijn lak, jongeman!’…

Mijn handen klemmen het laken vast, we zijn niet alleen.…

Het huis van de jongste van die van Laken werd te krap voor al zijn hondenvrienden maar het is hem te duur om iets te vinden waar ook zijn ‘paarden’ binnengeraken zijn stem voor dieren wordt graag gehoord maar in geldzaken is hij onprettig gestoord…