inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.619):

het warme laken

wat kan de ochtend
soms donker lijken
waar men licht vermeent


als de nacht
nog duidelijk weent
bij het vroege opstaan
van een verleden etmaal

en onverteerde gedachten
voortschrijdend worden uitgebeend
tot een rusteloos verhaal

dan schuif ik ze niet opzij
die doeken voor de wereld
het zal zeker niet helpen
in mijn verwarring
ruimte te scheppen
of droge tranen te stelpen

kruip maar terug
onder het laken
zucht een stem in mij
ik wil bij je waken
en straks of veel later
zal de dag het alsnog
goed met je maken

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 7 april 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 412

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)