1407 resultaten.
Ochtendpost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 499 dat zich woorden vormen
zich zinnen aandienen
op vellen flets papier
een handgeschreven groet,
kruisende, gebogen lijnen
mild, zoekend, vragend,
trillend, doorleefd, troostend
gevouwen tot verbloemde
handen, een stem op afstand
met het vullen van herinnering
als schuiflade van tijdloos verzet
een soort krullen uit de pen…
Voor al
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Zonder pen
of papier
zal ik blijven
schrijven
woordeloos verloren
herboren
woorden
in gebaren te geven
gebleven
leven
geeft mij
nieuwe woorden
nog dagen niet voorbij
de bladeren
van mijn herfsttooi pracht
bij vlagen op de grond
rondgestrooid
weer al een seizoen voltooid
om paden te verzachten
in duistere nachten…
De dichter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 78 grenzen overschrijden
Dat ziet hij als een schone levenstaak
Er zijn altijd wel verzen in de maak
Of hij nu pretentieus is of bescheiden
Naar zelfinzicht wil hij de lezer leiden
Hij stelt verzwegen zaken aan de kaak
De dichter, hij wil grenzen overschrijden
Hij kan niet anders dan maren verspreiden
Wat dat aangaat ligt er een wereld braak
Zij pen…
Louis Couperus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus
Hij was een visionair, qua plaats en tijd
Zijn leven was primair schrijven gewijd
Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus
Een rusteloze geest, een pen-nomade
Die metamorfoseerde in
figuren
Die hij bedacht, zijn eigen creaturen
Een eindloze portrettenpromenade
Theater van de geest in…
le train d'antan
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.059 teloorgang is de laatste wagon
op voorheen de spoorlijn
van Uzes naar Nimes
destijds van de rails gelicht
en neergezet als schuilplek
voor schapen tegen het onweer
zo krijgt de tijd telkens vaker
vat op wat de mens ooit maakte
doch wat nog blijft is louter heimwee
naar het treintje dat nooit meer komt…
" Le cortège de la vie "
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 197 Sterven is een toegeven
pijnlijk te zien wat ongesnoeid
bleef aan geplante bomen,
wat niet af was in dit leven.
Alleen het vruchtgebruik
werd in bruikleen gegeven,
aan het ware fruit
daar kwam ik niet aan.
Wat beloofd werd
in mijn jeugd
wilde niet rijpen
in mijn dromen.
Loslaten werd een
losser samengaan,
berusten werd een deugd
voor…
le plus-que-parfait
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 174 hoog in de lucht
de lat
onbereikbaar
koud op de top
elk pad
loopt omlaag
eenhoorn
zonder gezel
ik blik en bewonder
kan er niet bij
voltooid verleden
tijd voor mij.…
Après nous le deluge
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 327 kruisig de koperen slang
nu maar op de akker
buiten de stadspoort
en koop je lendenen vrij
les je dorst met bloed en
stil met brood je honger
nu de zon verduistert
en de maan verdwijnt
maak z'n vel tot schoenen
want lemen voeten glijden weg
zodra je rennend vlucht
nu het water stijgt…
le temps des cerises
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 met tanden bloedend
lacht ze de zomer uit
en blaast ondeugend
haar mond vol pit
omdat kersen
pas kleur bekennen
wanneer de zon
haar zenit kust…
LE CARNAVAL DES MOTS
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 591 Oranje kastanjes die spreken tot druilige droesem,
een Indische drum met neuriënde nagalm in de
onbewuste wateren van je geest, klaterende gedachten
die overdríjven en óverdrijven; ook doorkijkjes
op de uitdijende cijfervelden van pi... De melkblanke
sneeuw weergalmt al kalm door besterde bergen;
dindeliendi dindiliendi, als een wuivende kometenstaart…
avec le temps 2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 bij de laatste rustplaats van Albert Camus
ik had de eer aan zijn graf te staan
zijn sobere steen te betasten
de sfeer te ademen van het vergaan
in het zuiden van Frankrijk
mag de tijd misschien trager lijken
doch vluchtigheid is ook hier van alle dag
wij wanen ons onaantastbaar en klampen
vast aan het leven en kijken bewust niet
naar…
Le poéte qui rit
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 297 op het scherpst van de taal
sneuvelen woorden als bij
een schipbreuk...
de dichter als drenkeling
klampt zich vast
aan lettergrepen
in luttele zinnen
vangt hij een versje
voor eigen gebruik
hij spreekt het zachtjes uit
en het blijkt ook nog
goed voor een glimlach…
Le monde à l'envers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 In de kerk waar een kaarsvlam
innemende tinten laat schemeren,
met zuilen en kazuifels vol heimwee,
daar klinkt nu een bamboefluit
vermengd met hoge orgeltonen.
Het Oosten neemt het voortouw en probeert
het vermoeide christelijke Westen te omhelzen.
Bizar is dit geheel en verstild uitbundig,
even vreemd als een zandloper
die zuiver harmonische…
Le temps des cerises
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 216 Het juliet rondom mij
tegen het blauw van Magritte
drijven wollige plukken voorbij
ik
in een tuinstoel
lig hier
voornamelijk
mezelf te zijn
het patina van de tijd
krijgt meedogenloos
vat op mijn lijf
en in de luwte grijnst
de schaduw van verval
maar zolang
het juliet rondom mij
er wollige plukken drijven
tegen het blauwe zeil…
Ajeto
snelsonnet
2.0 met 2 stemmen 168 Er is een tijd van komen en van gaan
Excuses: teveel ballen in de lucht
Ik geef het over met een diepe zucht
Want snelsonnetter is een leuke baan
Maar maandag zal gewoon de maandag blijven
En hier zal binnenkort een ander schrijven…
Jean!
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 755 ."
Mijn tere pen trekt uitgeschoven
sporen, doodgebloed, want in mezelf
ben ik mezelf in jou verloren.…
regenbui
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 472 Druppels vallen neerslachtig uit de grijze lucht
Een voor een spatten ze dood op het koude glas
Overlevers rollen zachtjes weg van de dodenplas
Beneden komen ze samen na hun vreselijke vlucht
Achter het koude glas zit ik, de pen in de hand
Zonder inspiratie, het blad nog altijd leeg
De ziel gedood na de brief die ik van je kreeg
Voor mij is de…
Beestenboel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.026 Twee draken in een schuit
Wat schapen erbij
De pen schiet uit
Een slip op het papier
Een streep getrokken
Erbij een stier
Drie kreeften en een tor
De vlieg vliegt weg
We plaatsen een hor
En aan de kant
Diep in een kuil
Vangen we een olifant
En laat de koe de koe
De boel de boel
Die voegen we ook toe
Een schip vol vee
En tot…
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.531 op de grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren vallen
en zal er nieuw leven zijn
nooit zal de pen…
Vervlogen tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 265 Omvleugeld door jouw tederheid
blaas ik het dons van de toekomst
pen ik veren in een tooi van hunker
naar de vrijheid van jouw bestaan
Zachtjes open ik mijn handen
teder strijk jij beide vleugels
als laatste groet over mijn huid
waar de pluisjes van ons leven
verwaaien in de wind
Wolken wenen weemoedig
walend moet ik jou laten gaan
gevangen…
Na regen...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 508 Geconcentreerd gebogen over zijn werk,
met de pen in zijn hand,
zet hij keer op keer
woorden neer, op het perk-
ament, over de olifant
en de besmette biosfeer.
Het broeikaseffect wordt aangehaald,
evenals de pesticiden
en hun grote giftigheid.
Hij maalt en maalt:
Hoe kan de mens de aarde nou verzieken?…
Wat als ?
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.779 de pen als vriendin
ze ligt op het blad
één enkele zin
geschreven in klad
letter na letter
even pauzeren
bedenkelijk langzaam
zal het tij zich keren ?
zonder franje
geen enkele glitter
ook ik weet,
dit klinkt heel bitter
blijft spreken zilver
wordt denken goud
schrijven nieuw
of vertrouwd oud ?…
Solipsist *
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.006 stoelen, theepot, pen, schaar,
presse-papier en boeken,
tot aan mijn denkbeeldige evenaar
heb ik het beschreven
alles in de kamer
tot in de uiterste hoeken
zodat ik op deze bladzijde
mijn leven verder zal leven
met mijn woning als noordelijk halfrond
en mijn ziel als 60-watt-lamp
trouw aan het plafond
-----------------------------------…
nieuwe leer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van…
melslief, hou ervan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 692 vermaak me dan
bijt het witte blad hem toe
een scheve grijns in de hoek
geplooid, de spanning nog ongelooid
blijft hij bij zijn leest
de altijd trouwe pen
leest zijn vlottende gedachten
hij stuurt en stuwt
zijn onbestemd ideeëngeweld
door de inkten tijd
van over altijd wereld
op zoek zonder ooit te vinden
naar wat moet en altijd zal geweten…
Gedoopt in inkt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 ik lees het bos
dat landschap
opzuigt uit de aarde
sprieten reiken
nietigheid in hun hoop
de hemel te bewegen
wortels zoeken
in de kale grond
naar water om te leven
op hun papier
schrijf ik mijn
afscheid letters hier
gedoopt in inkt
van zwarte vennen
wil mijn pen niet wennen
aan de voetangels
en klemmen van de
vele jagers…
Liefdessonate
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 436 ik verlang echt dat ik jouw
beeld zie door de lange nacht
gracieus beschreven door mijn pen
waarin niets ontbreekt
jouw ziel in ware schoonheid
in weidsheid van schittering
waarin ik gulzig tast in feest van ogen
zonder opsmuk verdicht ik mijn woorden
afgevast in de vreugde der liefde
ruim zijn mijn inkomsten
die ik graag wil storten in je…
schildersafgunst
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.372 kan ik balen
als een vreemde stekker met drie
pinnen, je bent zo kleurrijk
in je zinnen, dat ik verga
tot de grijze muis die ik
al altijd moet zijn geweest
zo mooi als jij de wereld
vat in enkele lijnen
met een kleur op elk detail
en dan nog durven beweren
dat het allemaal niet lukt
zit ik daar schamel te wezen
een dichter met zijn pen…
lezer hou vast
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 295 mijn pen
schrijf lezer
nu mijn vers
mijn denken is geschift
dek toe en kies de titel
plaats voetnoten
daar waar ik eigenlijk moet gaan
schraap woorden in context
laat spelen in spellen
pluk letters uit de tuin der muze
en rijg woorden in monologen
ladingen komen voorbij
jouw hulp heeft zin
want er gloort weer inspiratie…