Alle inzendingen over Lente

Ik was jouw lente jij mijn zomer we waren zon je maakte me een dromer tot je verdween in een bel van sop; een lege hemel achterlatend, denk ik: jouw luchtkasteel gaat niet meer op.…

Ik ben een lammetje lente komt en lacht, dolle pret darteldartel ondeugende spelletjes en wol als bed geen vet geen grammetje rijp voor de slacht, als enig smet spartelspartel…

De lente kent een vroeg begin als de zon even wil schijnen weeft voor mijn raam de lentespin zijn nog tere web, maar vlug als het even mee wil zitten voor een te vroege lentemug…

Lichtblauw Lichtgroen Geel licht Wit licht Voorjaarsgezicht De aarde geurig Meisjes en jongens kleurig Warm van binnen en van buiten Vogels fluiten LENTE…

Zingt ze mee dan zingt ze zachtjes fluistert haast als briesjes wind kietelend in mijn oren die mijn ogen laten horen anders dan ik zie De lente komt eraan…

In de lente met het eerste groen is mijn leed geboren nu geven de bladeren schaduw en doen hun ruisen horen en mijn leed leeft sterker als toen en het zal niet welken met het welkend lover, het gaat niet over 1926…

Geen kleur, geen geur, geen bodem, geen doel, geen winter, lente, herfst, geen zomer zelfs. Geen natte haren in de regen, geen voetstappen in de eerste sneeuw. En als ze er waren gingen ze nergens heen.…

Mijn roodborstje zingt Serenades in de stronk Het kleurt het grauwe, Het dorre van de kou De lente nadert snel Mijn vogeltje rukt in Bezonnen maar gestaag Doodt het leven vaak…

Dat waaien, altijd dat waaien de bomen in onze tuin die heimwee hebben naar het bos de lente die in grauwe wolken over het lege landschap jaagt altijd naakt, altijd -------------------------------------- uit: 'Droom in blauwe regenjas', 2004.…

de takken grijpen als heksenhanden naar jagend wolkengebroed naakt en ontbladerd glimmend, de regen gutst, miezert en plenst deze tijd van het najaar doet mij, meer dan ooit, verlangen naar de lente…

De winter levert het landschap een ijskoude streek Er bewegen enkel nog spiegelbeelden in de beek De huilende wind houdt een onafgebroken preek Was het maar lente Het liefst vorige week…

Twee hondjes waren uitermate speels en deden uitgelaten 'n spel waartoe de lente dreef. Ze waren na een dartel hollen vrolijk aan het rollebollen: 'n rolmops en een wentelteef.…

Zoals golven zuchten naar het strand telkens keren eb en vloed of kwinkelerend als een leeuwerik in de lente het ontstaan opnieuw begroet zo leeft zij in mij adem ik haar zijn wij in wezen het getij…

morgen als buiten me roept de aarde geheimen verborgen houdt en knoppen hun belofte bewaren pluk ik alvast de lente - ik kan niet langer wachten - zomaar uit de lucht * voor jou…

wachten op goudenregen verlangen naar blauweregen helaas, de lente brengt ons voorlopig alleen nog maar veel natte en koude regen maar ach…hoop doet leven we hebben het nog tegoed…

openen zich de bloemen van de magnolia Ze zijn door zon van hun bolster ........ontdaan Het zegel van lente als door een hand -onzichtbaar-verbroken Witte sterren tegen 'n schuchter blauwe lucht ....zonder maan.…

ik zie bomen in verlies droefheid om het vallen in kleur rijpt nog de zomer na van eindeloos bevallen scheutig knopt al lente in het loslaten van blad maar winter hebben we nog niet gehad…

Ze zijn een exponent van tijd Lente maakt plaats voor zomer. De seizoenencyclus weldra rond.…

Oude mensen verstarren Ze eten steeds minder Dat is het begin van hun einde, maar ik wil vooruit Ik kruip en waggel tot ik rennen kan en ondertussen tover ik mezelf groot Ik ben onstuimig, op zijn minst in de verlangens die uit mijn ziel botten, ongeacht het seizoen Er laait een hongerige groei in mij Ik eet om te blijven eten, er is…

Want de lente in ruiten is als een mooie droom Hoe sterfelijk is voorwaardelijk ook het heden Is als levendige muziek daarbuiten komt op stoom We trekken voorwaarts en weg uit het verleden.…

De balsem van de lente die liefdevol ent alsof zij ons allen op die wijze graag herkent. Ja, ik word zo blij van het ruisen mijn kind de geur van de lente die ons intens bemint je voelt de wind ook over de grasvelden gaan de gaven van liefde komen ja ook hier stilaan.…

hoop ; lente maakt honing bloemen ; lente brengt kleur mijnbouwschade ; lente treurt Groningen ik zie een vlinder scharrelen over het bedolven land dat ooit de naam Groningen droeg, monumentale restanten ontstijgen het puin waar nu de laatste bloemen hun kleuren nog trachten te uiten - in een pracht als nooit tevoor landerijen…

omlijst De eerste nacht, samen op die bank toen wij elkander hebben opgeëist In mijn hart brak toen de lente aan toen ik in haar stralende ogen keek Mijn liefde kon haar nooit ontgaan Ik dacht te dromen, die eerste week…

daken hervatten wij vrolijk onze reis ‘t is lente ’t is Pasen!…

Het is weer lente, lente! Zoals het ooit begon.…

Die de nieuwe lente zichtbaar iconiseert; en de mensen op een voorjaarsserenade trakteert. Het lenteluikje kiert reeds naar buiten. Stelt de nachtegaal in staat zijn lenteproloog te fluiten. 'Hallo lente' schijnt die ons te willen melden. Buiten bloeit en tiert het nieuwe leven in sloten en velden.…

zachter te behagen er is geen stop liefde is nooit op we zullen elkaar dragen wisselen zonder vragen de zomer is ons doel lente is dit passievol gevoel…

Je glimlach op deze dag van de lente (toonde weer mooi je beste talenten) want deze morgen heb ik al mijn zorgen opgeborgen ze bezorgden me toch maar accidenten. Naast de weg liggen ze te smeulen en nu draag ik je over de horizon.…

jouw kilte laat zich soms zo voelen als een bevroren sloot waarin een reiger vastgevroren roerloos wachtend op zijn dood onder het ijs zijn prooi bespiedt maar weet volgende lente ben ik er niet.…

Prinsheerlijk lig ik in mijn bed Stress tot pret te kneden Buiten waart de nachtvorst En zet zijn eerste schreden Op zijn koude tocht Zojuist heeft hij de zomer Aan een vroege lente verkocht…