Alle inzendingen over Leven met mensen

Eerst ben je zo close met elkaar en nu ben je vreemden voor elkaar Is het leven soms niet raar? Terwijl je zo veel om elkaar hebt gegeven Geef je nu niks meer om elkaar…

Ik maak er een eind aan een definitief eind aan mijn verleden! ik wil alleen nog heden definitief alleen heden en de toekomst? die verstikt me te veel maar ik laat me niet meer killen want anders wacht mij de strop!…

dat mensen zo gelukkig maakt kinderlijk majestueus en onschuldig toverde jij kwistig en goedgeefs het geloof in morgen na vandaag dat stil ons weet te inspireren om samen het verschil te maken stil nu en machteloos verslagen met dankbare tranen lachend vieren wij jouw gevend leven dat belangeloos en edelmoedig ons het gulle geven…

Gedreven door het leven zelf, dat ook het leven in ons is. Gedreven door ongrijpbaarheid, dat niet anders groeien kan. Leven dat in de diepste kernen, ieders bewustzijn is. Bewustzijn is van al wat leeft. Gevoel dat tijdloos blijft.…

En ik viel ervan in slaap In het leven kunnen mensen soms rozen zijn. Ik hoopte dat jij ook zo een mens was voor mij. Ik geloofde nog in bloemen. Ach geloofde ik er maar niet in. Op een dag kom je erachter dat liefde verzonnen is. Verzonnen door romantici. Door speelbordenmakers. Door afwasborstelmakers. Door nietsnutten.…

Mensen dagdromen. Ons schip slaapt. Veilig aan het anker. Ruimte lijkt hier ruimer. Tijd tijdlozer.…

we laten bewoners rond Schiphol hun leven vergallen mensen worden ziek als ze wonen in de buurt van megastallen ze raken de koorts nooit weer kwijt als ze wonen bij zo’n moedeloze opeenhoping van geit defensie verft al lang met chroom 6 het houdt de sterksten scherper ze blijven alert en beter bij de les en de bodem blijft in Groningen maar…

Mijn hart is van steen. Het heeft emfyseem. Het is zwart geworden, door gebrek aan toevoer van liefde, die normaal door mijn aderen stroomt. Afgesnoerd zoals bij een amputatie. Nu zal ik het aan niemand meer kunnen geven. Het is dood, het heeft het begeven. Ik kan niet meer, heb geen verweer. Ik zie wat er nog komt, Ik ben nu de mond gesnoerd…

De terroristen mogen dood zijn, dat waren er maar een paar, hoeveel zijn er nog in leven, hoeveel staan en klaar, om te volgen? De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

Verslagen sta ik aan de kant aan de zijlijn voel me machteloos wat ben ik in deze wereld waar mensen elkaar naar 't leven staan is dit de mijne waar men kinderen neer maait, vliegtuigen uit de lucht schiet het licht niet in de ander z'n ogen wordt gegund ben ik verdwaald…

Borden "Welkom in de Elfde" hebben nog geen gasten verblijd Haar schichtige inwoners lossen op Verspreid over 10 provincies Velen zijn door hun toestand getroffen Weinigen komen even aankloppen Toch vult men licht een ferme hoofdstad vol lui met dak noch vooruitzicht De gure wind der achterstelling luwt niet achter pokdalige deuren Sjofele…

Wat mensen mensen doen het gaat nog steeds maar verder: we zijn elkaar tot herder of leven voor de poen. Wat mensen mensen doen, het kan ondenkbaar lijken, maar laat ook liefde blijken en wacht op lentegroen!…

Hoor mensen praten en lachen in mijn kamer Zie mensen praten en lachen vanaf mijn bank Mensen, mensen zin in een hapje en drankje uit de keuken Hoor mensen praten en lachen Zie mensen praten en lachen mensen, mensen Ik kijk en ik lach mee Eén glaasje, één handje voor de TV…

en hoop dat je mij kunt vergeven Vergeven in de zin van, ik heb je laten zien wie ik ben het was misschien niet genoeg maar ik ben wie ik ben en dat was wat jij vroeg Echte mensen in je leven…

Ik ben niet als jij Want jij bent zo.. Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij! Jij gaat, jij doet, zoals het moet En ik, och ik doe dat niet goed Want jij, ja jij, zoals je bent Is het net alsof jij Weet wat je doet En wat je wil en ik denk dan Och ik, ik weet niet wat…

Het lijkt alsof, nee, het is echt zo alles in mij doet zeer als ik denk aan afstand als ik denk aan afscheid van jou zie ik telkens, nog steeds jouw ogen weer.…

Liefst alleen de winkels in, zo luidt het advies behalve voor madam Die maar liefst vanmorgen, vier kinderen de drogist mee innam. Zodra het spul naar binnen liep, trokken ze een sprintje naar: de speelgoedafdeling ja, vanzelf moeder riep nog: nee kom hier! Alsof dat kindje luisteren zou nam moeder het niet zo nauw ze liet het kind d’…

Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch niet Fok dat Fok vrij zijn Fok gebonden…

doe het gewoon je gaat toch niet dood anders spring ik voor je in de sloot doe wat je wil de wereld staat er niet bij stil Jo jeske naomi djenda en rens.…

jij hebt de podia niet nodig om jouw talent aan ons te laten zien voordat jij er bent heeft iedereen je al gezien gehoord en is benieuwd naar het onbekende stukje mens dat zij bij jou verrassend snel naar boven brengt…

dat als enige potentie het doden van leven heeft van alles dat zich verheven heeft als medemens…

ik heb je vingers gezien de duim die bladzijde beroerde in het omslaan van de dag die in afschrift meteen de stemming weergaf het was geen boek maar de verslagen konden in hun notities heel subtiel de veranderingen van sfeer laten zien en hun consequenties voor de werkelijkheid ik heb ze gebundeld van maan naar nieuwe…

Maskers lopen mee in de optocht van het leven waar waarheid zich verschuilt achter starre schijn en werkelijkheid verloren gaat in vermeende dartelheid…

de maatschappij is losgeslagen alleen de sterkste benen kunnen nu nog de weelde dragen van macht in rechtvaardigheid egotripperij was te kwetsbaar gebleken alleen in groepen waarbij ieder hetzelfde eet en ook de info over samenleven weet dat geeft een kans om te overleven omdat het functioneren in een groep andere en meer mogelijkheden…

Mensen… Ze liegen vaak Zelfs tijdens de belangrijkste zaak Mensen… Ze doen je pijn In je gehele menszijn Mensen… Ze bedriegen graag Waarom?…

je bloosde lachte licht verholen alsof het vuur van binnen brandde heel voorzichtig uitsloeg zonder rookontwikkeling ik kende de kleur van het lichte bloed dat net je hart in circulatie had ontmoet en met een extra slag hitte genereerde in een snelle bloedbaan op de huid gezeten door intieme manuele variatie en herkenbaarheid…

ik schoof de wereld aan de kant maar uit de spiegelwand vroegen ogen om mededogen openden handen in een vragend gebaar zonder te eisen ik keerde me af voelde het dreigen door onmacht verhard zij waren met velen wilden graag delen maar moesten langs mij de scherven voorbij van een failliete en destructieve maatschappij…

er wolkten rode strepen door rekeningen warmte van de zon in lijnen naar onpeilbaar hoog de aarde ging op slot voordat zij totaal beroofd en neergeslagen sterven zou compassie met al wat leeft bleek vergeten wilde men in herinnering niets meer van weten egotripperij was er weer als de kippen bij om met andermans veren te pronken…

gebogen haren dwarrelend in de trekwind van passerende treinen heb niets met zielloos plasma dat vloeit op het moment heb er zelden eentje gekend waarvan het talent alle harten brak die met een lach en blik de wereld warm liefdevol personifieerde een stukje extravagant uit de grauwste kant van het wachtend menselijk leven…

nog ben ik niet uitgetreden maar ontmoet steeds vaker stukjes verleden die zich laten zien pas nu kan ik de puzzel lezen die ik toen niet kon maken omdat ik de harmonie van verbinding niet had mijn heden is een rokend spektakel van korte lontjes bosjes rafels die nog aandacht eisen omdat ze niet klaar zijn en mij de tijd en…