Alle inzendingen over Licht Gezicht

Een gezicht nooit meer zien. Een gezicht zien dat niet bestaat. Langzaam duidelijker, totdat ook de kleinste rimpels, putjes in de huid een oogwenk helder zichtbaar zijn. Maar het is geen gezicht. Het was misschien een man die honderd jaar dood is, en gestorven zonder ooit te zijn afgebeeld.…

menigmaal de liefde verklaard terwijl dikke regendruppels onze lichamen bevochtigden het was natuurlijk een bouwval zoals onze liefde ook bleek te zijn we drukten steeds vaker onze snor tot ook dit onvermijdelijk in elkaar plofte al met al was het mijn beste tijd en ook al ben je al jaren uit mijn zicht in mijn hoofd en hart blijf je en je gezicht…

Voor hem ligt alles open voor zijn ogen, Mark Zuckerberg ziet mij zoals ik ben, Veel dieper nog, dan ik mijzelf ooit ken, Hij weet wat mij ten diepste houdt bewogen. Zijn Facebook maakte zóveel data buit, Hij weet al dat ik mijn account nú sluit!…

De boerka moet bij mannen prikkels doven, Vandaar dat die de moslima bedekt En haar gezicht ook aan hun zicht onttrekt, Behoudens dan het smalle kijkgat boven. Wat van een boerka zelden wordt belicht: Zo´n ding is sowieso al geen gezicht.…

Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn.…

Een ernstig gezicht. Daarna weer open en blij. Men voelt zich weer vrij.…

plaats een licht bij ieders voet die je op je weg ontmoet een mens is nooit alleen maar fout of goed leef met je hart dat verandert een gezicht door het wonder van het licht…

licht en lucht raken elkaar over de daken van de wereld het gezicht van de slapeloze zwerft omhoog alsof hij wacht op iemand of iets hij zinkt in zijn bed terug en licht de dagen…

dicht bij de zee de wind in je gezicht in je haren het zout op je lippen een zilveren licht strijkt over het water strijkt over je gezicht brengt je gedachten tot bedaren niet uit te leggen wat je niet kan zeggen niet wilt zeggen wellicht de ruimte, de wind dicht bij de zee maakt je licht geeft ruimte daar waar je hoofd te vol…

Stille tranen op mijn gezicht drogend in de wind brengt de zon licht nu ik mij in het donker bevind…

ik zag je dansen op de zwarte lijn die de gouden glans als schaduw had alleen je ogen twinkelden in weerkaats het ongeziene priemden stralen zonder eind met jouw pirouettes bouwde licht zijn cirkels in piramides tot de hemel waar zij in ontmoeten het sterrenlicht begroetten in de blauw- gouden kleur die zonder zwarte…

Woorden lijken te breken, op de barricades van terreur, lijken te verdwijnen, in de vuurmonden van semi-automatische geweren. Woorden dreigen te vervallen, tot een allesvernietigende kracht, klaar om de aarde verschroeid te maken, onbruikbaar voor verder leven. Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd? maar Die had enkel gezwegen, slechts…

komt nadert mij met liefdevolle aandacht wie lezen kan en wil 't zingend hart in vreugd en smart dat schone druppels vangen mag och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing…

de boterlampen verbannen de duisternis enig in haar soort…

Een kleurrijk afscheid van de dag. Kaal de bomen, het zicht steeds meer. De wind houdt nog steeds aan er lijkt geen einde aan te komen.…

Kleine handjes Kleine voetjes Langzaam naar het licht Kleine armpjes Kleine beentjes Langzaam naar het licht Kleine baby Klein gezicht Je bent geboren…

tegen het licht van mijn verleden en in de schaduw van haar bestaan heb ik gedichten steeds vermeden opdat zij mij niet zou verstaan tegen het licht van haar verlangen en in de schaduw van mijn trouw zal ik gezichten steeds vervangen door die van die ene vrouw…

ik teken mijn dromen met licht van de zon schaduw contrasten met zwart van de nacht maar pas in de schemer komt alles tot leven dansen schaduw en licht tot ik ontwaak met een lachend gezicht…

Met mijn gezicht verbeeld ik oprecht, Dat het leven niet alleen bestaat uit zegeningen. Met mijn gezicht stel ik voor, Verbeeld ik de wereld waartoe ik behoor. Grijp ik de pias aan mijzelf te verbeelden, Met grimassen verzoen ik de verdeelden. Met een zon op mijn gezicht Straal ik hoop uit in het volle licht.…

Gek licht Ik hoor het zonlicht Het spreekt tegen mijn gezicht Ik lig hier maar wat Maar niet zomaar wat Het is niet alleen maar licht Ik lig gestrekt, zingend door mijn huid Ik zing zacht, beantwoord het licht Ik lijk wel compleet gek Zingend tegen een licht Dat ik hier lig, dat is waar Ik ken alleen maar dit licht Het is gek Dat licht…

De kantelpoort klikt hoorbaar dicht verbluffend licht valt op mijn gezicht ongelooflijk wat voor een oogverblindend wit is dit…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

Want 't wordt verblindend Licht Voor mijn gezicht."…

Bleek gezicht Ogen geven licht Hoestend hijst ze aan haar sigaret De tap verstomt, de tenorsax gromt Een schaduw streelt haar kont Ogen schermen om die lege plek (naast haar) Als ze bloost Ruikt de drank haar schoot Sluipend sist hij zijn antieke groet Bleek gezicht Ogen geven licht Lippen kleuren rood van bloed…

de stad is klaar met erkers dakkapellen zondags op orde schoon gewassen licht bereidt onder wolken een oordeel voor hoog ingelijste ramen en stille straten boven zijn luchtschepen geland met gaasdunne lading de vloot is vervuld van vreemd somber geduld over de daken en bewoners bijna uitgeslapen de dagen zijn voorbij waarin de dood…

Ik wil iets voor je achter laten een gedichtje, alleen voor jou dat gaat me beter af dan praten ik tover dan een glimlach op je droeve gezicht kijk, dat gaat sneller dan het licht ik denk dat het zal blijven door dit gedicht zal je lachend gezicht in mijn hoofd beklijven.…

Wind snijdt in het gezicht Een waterige winterzon geeft de grijze vlakte kleur, die schittert in het bleke licht…

Hij zag het licht Zij zag het ook Tot hij het knopje Ineens bewoog Lopend in donker Viel ze over iets heen Maakte ravage Deed pijn aan haar been Licht werd aangeknipt Man zegt; wat nu Zij zegt; ik lig op de grond Wel sodeju Het licht is die nacht Niet weer uitgegaan Zij was bang Opnieuw onderuit te gaan De blauwe plekken …

Een krank en schamel hout, Het minste van het woud, Door iedre wind geslingerd, Reikte ik mijn ranken uit, Weerstaan, maar nooit gestuit, Een dorre wilde wingerd. Geen mens die naar mij zag. Al waar ik kroop of lag, Mijn groen ging alles dekken. Tot in dit woest revier De goede hovenier Mij wijs kwam stekken! Hij plantte me in zijn tuin…

Als ik nu kon dichten, Zou ik rijmen, Over je prachtig bruine ogen en je lieve gezicht. Maar ik lig hier naast je in het donker. En schrijf geen letter zonder licht.…