Alle inzendingen over Lichtgevende

Wensen heb je vaak, eenvoudige wensen, gewone dingen voor de dag van morgen. Dromen heb je ook, mooie dromen, bijzondere verlangens voor de dag na morgen. Wensen en dromen zijn als zonlicht dat groeikracht geeft na regen. Als het winter wordt, de zon haar kracht verliest, wordt het donker. Dan steken we een kaars…

stukjes zwart zweven bijna lichtgevend in het donker in ontkennen van contrast ademen zij alle kleuren lijken volume te vergaren door niets te weerkaatsen in hun bestaan van dimensionaal naar het zwarte gat van vandaag toch spelen juist randen het wetenschappelijk spel van wat kan er…

Liefde is licht lichtgevend lichtelijk geraakt lief lastig altijd van daar een nooit aflatende levensbron.…

Overal de twijfel De wanhoop spreekt door lege woorden Meeuwen krijsen onder de wolken De inktzwarte golven Zij gaat niet meer over haar grenzen voor al wat langzaam uitdooft Maar hurk neer in de stilte van haar huis opgetild door de lichtgevende ster…

In de rododendrons sliep ik terwijl mijn gedachten als een sproeier in de tuin ronddraaiden mijn lichtgevende dromen mijn sterren en een horde geuren passeren die nacht.…

Het schilderij heeft een magnetische Uitstraling, het neemt je op in een Hypnose, die hypnose heeft te maken Met de gele sterren en de halve Maan, de sterren zelf zijn net Lichtgevende Draaikolken, dit alles boven een klein dorpje.…

Ze komt jouw leven binnengevlogen ineens, plots als een eenvoudig gegeven zo fraai, zo mooi zo liefdevol en zo teder zo licht, lichtgevend en lichtbrengend verdwijnt ook weer als een veder.…

het breiwerk verloopt van donker antraciet naar lichtgevend wit op stammen staan opengewerkte knotten wol van zwart naalden tikken tegen de ruiten van de trein maar daar is ook de zon! en Utrecht, mijn station…

Voor wie niet vies is van een stevig trekje Er is een nieuwe regeling bekend Je bent voortaan een harddrugsconsument Op weg naar je relaxed en vredig plekje Maar trippen kan straks via nieuwe wegen Lichtgevend asfalt! (zeker in de regen!)…

Vergeet je lichtgevend badpak niet als je mee wilt komen. ------------------------------------------------------- uit: 'Langzaam en zacht', 1993.…

wij zochten was eetbaar en vochtig met een schimmelkleur in de rood met witte stippengeur van uiterst gevaarlijk toch leefde ik nog samen met bacteriën die met het bleke wit als schutkleur hun bestaan vonden in een licht loos milieu waar mijn streepjes licht de portalen aangaven waar dood en verderf energie produceerden uit lichtgevende…

In de donkere nacht, staat de maan lichtgevend, op haar normale plaats. Zonder verlichting in de straten, is het duister en eng. Ik loop vooruit, een donkere gedaante achter mij. Elke stap die ik zet, zet hij ook. Ik kijk uit mijn ooghoeken, maar zie niemand.…

Ik zag alle mensen in vezels van licht als wit spinrag in fijne draden circulerend van hoofd tot teen en armen wezen een lichtgevende richting wij stonden in verbinding via een bundel lange draden hielden het perfecte evenwicht volledig in harmonie niets kon veranderen in de vezels van het licht.…

Lichtgevend dansend op een heuvel van duizend maal blijdschap in de vallei van ritmische extase die niet wacht of ondergaat in de avond die niet in een moment afscheid neemt. Waar ik wil blijven op de elektrische golf van een droom die mijn ogen blijft vullen en waar de zwaartekracht zwijgt omdat ik duizend maal niets anders wens.…

En zo lichtgevend was zij, Dat ik, toen ik mij omdraaide naar de wand (De toilettafel - zij - ik - de wand), Zag een driedubbele schaduw in haar hand. Drie lichtende vingers; ik ontweek ze schuw, Ik ontweek ze, ik, driedubbele schaduw. ------------------------- Uit: Horror Coeli, 1946…

Ik geef me over Vlieg maar meisje Vleugel door de nacht Hoog Tot boven de lichtbron Kijkend met groen vragende ogen Op lichtgevende mannenlijven En jij Injecteert gretig Jouw verlangens In zijn volgende schaduw Prikt zijn driften aan Opdat hij weet Wat er van hem wordt verlangd Jij daalt neer En krijgt Jouw onvermoeibare drift.…

De omgeving van de mens is de medemens Staat op een muur van een gebouw in Rotterdam Met lichtgevende blauwe letters geschreven De omgeving van de mens is de medemens Dat zijn de woorden van dichter en nachtburgemeester Jules Deelder Daar heeft ie goed over nagedacht Zoiets heeft niet zomaar uit de duim gezogen Iedere keer als ik met de…

Maar ik besef ook wel dat als deze dingen , voor mij onmogelijk zijn, Ik kan geen bergen bouwen, ook geen lichtgevende regenboog. Laat mij enkel zijn wat ik ben, Een goede vriend die aan je denkt.…

lichtgevend hangen de pompoenen in de boom begeleiden stapjes die onzeker gaan en toch hun mannetje willen staan een vogel schreeuwt weerkaatst in schrik van kinderlijk ogen wit handjes vast voor onverwacht de kleine dappere lach pas later in het volle licht verdwijnt de spanning uit het zicht dan is het feest de geesten…

overal ter plaatse diep in het uur dit is geen gouden vondst dichter bij de kern te verruilen met randverschijnsel hoe later, hoe verder van nu zowel volledig als desnoods dit is de verblijfplaats ongebonden aan toekomst standvastig toekomend en ooit wederkerend, het as van verbrande schepen zwarte schelpen op het strand ernstig lichtgevend…

Jij de dichter jij wachtte Het einde niet af Jij koos voor de zee Daar liep je statig en trots Over de bodem Zeepaardjes schelpen Lichtgevende zeewezens Begeleidden jou Vol van verlangen Hebben zij uitgekeken Naar jouw poëzie Die jij zal schrijven Voor hen op de zeebodem Dood was niet je eind Het was een begin In de diepzee…

je draait je langzaam om naar mij en kijkt me langer aan dan kan je klinkt mij aan je echte oog en laat geen uitweg voor me vrij je spert het oog een trage deur en kleurt het blauw lichtgevend blauw je roert je niet je houdt heel stil en vangt me binnenin je diepste kleur je laat niet los je kleeft je aan en trekt mij vast in jou omhoog…

De nachtelijke hemel Zwak lichtgevend Onbewolkt bij heldere maan De strepen op het wegdek Die flitsend aan me voorbij gaan Net als de filmbeelden Waarin ik in gedachten Terugkeer naar de afgelopen drie dagen De tussenliggende nachten Waarin we in elkaar’s armen lagen De snelweg naar Nederland is leeg Het hart is vol En overschrijdt…

Dagen, die lichtgevend behoorden te zijn met liefde, leven, een nieuwe start missen die grapjes, praatjes en die gein je was voor mij een mens, echt apart! Een leven, ik kende niet dat probleem iets wat ons leven uiteen deed drijven voelde me hulpeloos en ook heel alleen waarom, konden we niet bijelkaar blijven?…

Meisje met de frivole viool gevoelige snaren stemmen late avond muzikaal als in echte waarheden geboren heldere gedachten gaan mee in de droom fragiele bloemen op de warme aarde ze dwaalt langs aangespoelde droefheid wij zijn onze stemmingen lichtgevende sterrenstelsels diepe dromen in de oude stad dit land wil een lied vol romantiek…

oude vlier verbrandde niet na te vertellen dit trage eenzelvige afscheid deze vanzelfsprekende geboorte van as en niet te rijmen hoe onderwijl naast de tijd in een belendend dichtgesneeuwd heden de zevenslaper ontwaakte en de radio het lied zong van de fonkelende beker en hoe later de witte kamer zwarter en later dan ooit was en het lichtgevend…

Voelde ik een droom ontstaan Wist je dat er lichtgevende golven bestaan? Het zijn de algen van de zee Ze geven je kleine diamantjes mee. Gekke meid, ga maar slapen Want zelfs de duinbloemen gapen En de zandkorrels bewegen gewillig opzij Als ik mij eindelijk neervlij.…

In het zuiden ligt een eiland een grote steenklomp maar eenmaal beklommen overzagen ogen een uitgestrekt woud bijna onttrokken aan het zicht door zijn dicht bladeren gordijn een lichtgevend wit zandstrand bedekt met rijen duinen donkerkleurige dennenbomen en honderden kleine kinderen gelukkig samen rennend op het zandstrand spelend…

tandpasta resten verstoppen zich mijn haar vraagt om scheiding mijn gelaat lacht naar u om mooier te lijken mijn denken loopt u voorbij maar de weerspiegeling lokt het weten van de tijd trekt als een magneet aan mijn diepste kern om stabieler te zijn spiegelend bewustzijn wacht op erkenning mijn ogen geven ruimte aan het innerlijk weten lichtgevende…

ik zal je nooit zien als je bent wereld je bent een vreemde die haast alles heeft prijsgegeven mooie draaiende bol draaiende, draaiende als nooit tevoren en ik ben een grinnikend paard enigszins gestoord, verstoord geraakt de lichtgevende bol maakt me dol maar ook het donker, ik sta hier vreemd voor je shag-rokend…