Alle inzendingen over Liefde. OR Emotie.

Als ik haar woonplek verlaat vormt mijn gezicht een emotie. De emotie van passie, van liefde, controle en illusie. Ik besef mij de tegengestelde openbaring des levens. Zij zal altijd blijven als mijn eerste vrijwillige. Het geschreven medium beloont mij anonimiteit .…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

Tussen verdraaide handen het licht der schoonheid omgeven door wanden van geborgen blijheid Wijsheid in stilte behouden door je eigen van angst bezeten kilte dat je doet zwijgen Maar de emotie van hart uitgesproken liefde in een zucht wat in eerste instantie verwart zal vrij zijn door diezelfde lucht…

Sport is en blijft emotie John van Lottum wilde scoren Weer tot de wereldtop behoren Blessure geregistreerd door televisie Afhaken in de eerste ronde Sport blijft emotie, hoezo zonde?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

val naar een onzeker oord die traan, die mijn verdriet verraadt die traan, die mijn emotie verwoordt…

in een kringloop, tijdloos de emotie van hechte verbintenis nu in geschiedenis verbonden als een golfstroom zal haar adem tijdloos liefde dragen…

Laat me zien hoe jij de liefde geeft Laat me voelen hoe Mijn emotie bij je binnen zweeft Laat me voelen dat de liefde is Laat me voelen dat de liefde is Gekomen.…

Zachtjes tik ik tegen je aan en voel jouw liefde door me stromen alsof ik hier heel ver weg met jou zit weg te dromen op een mooi wit strand met van die grote palmbomen. Laat me zien hoe jij de liefde geeft laat me voelen hoe mijn emotie bij je binnen zweeft laat me voelen dat de liefde is laat me voelen dat de liefde is gekomen.…

Plots ziet hij stilte even bewegen zonder emotie in een denkwereld niet ver van hier danst een schim ritmisch in leegte hij telt zijn woorden naast de prijs reeds betaald wanneer hij alleen is staart hij naar letters op grote papieren vol liefde en vriendschap als uitkomst van zwijgen tekent hij de nieuwe stilte.…

niet dat ik iets zie of hoor, ik kan niets zeggen toon geen emotie…

zo veel emotie te veel verdriet hangt hier rond en er is veel pijn…

Ik voel alleen de emotie van een trage stroom, van eindeloos verlangen. En zij stroomt verder, laat mij achter, in een eeuwigdurende herinnering van liefde.…

in een diep gesloten gedachtengang waarin het trauma is geslopen kan het laatste hoopje tranen de emotie laten vloeien naar onze harten,want de warmhartigheid van liefde kleurt het laatste beetje kracht tot aan de horizon waarin de vogels in een koor gezamelijk lopen te kraaien bij jouw raampje in het ziekenhuis.onze diepste stemmen recht…

weten VOCAME IS EMOTIE!…

Hoe sterk is de emotie welke een gevecht aangaat zonder blos van diepe schaamte enkel zuchten heeft omver geblazen dat het bloed vervangt in andere gedaante wie is de overwinnaar oppermacht waar is uw twijfel zeg mij toch: de schaamte! de blos mag geen verrader zijn hoe kil ook de emotie…

maar volgens mij staat er een muur in de weg deze tegenstand ga je zeker overwinnen je zindert van diepe emotie nu ineens drijf je op ontroering een vogel klapwiekt naar de horizon zo ken ik je weer, zo ben je jij bent echt smart, wel en wee steeds balancerend op de liefde…

Het zal twijfel doen zaaien in het hoofd van menigeen, het zal de liefde doen vergeten op de lange weg erheen. Diegenen die zich hiervan weerhouden, lopen op de draad van emotie. Balancerend op het touw der liefde, is er van negativiteit geen notie...…

haar handen vormen de melodie van haar emotie beloftevol ik zal er zijn als je me nodig hebt ergens drupt een stille traan…

wervelende kringloop ademloze emotie van hechte verbintenis aan de mooiste dagen heden verbonden in gedachtenis als een golfstroom zal haar adem tijdloos liefde dragen…

als ik laat in de avond thuiskom, met in de verte nog net het rood van de ondergaande zon, ruikt de tuin naar vochtig gras en kruiden, en voel ik verlangen naar ’t verleden. de klank van kinderstemmen, zachte vogelgeluiden van zwaluwen en grutto’s, de jonge eenden die schuw langs de rietkraag zwemmen. Je bent zo dichtbij als ik…

hoe het rijst, gekrompen tot eenvoud en zich kermend ten hemel roepend zich richtend tegen de wijzers van de klok het lid, een heet hangijzer dat onrust zaait en zich manifesteert tot de pooier van de teelbal, geen weg terug maar slechts bekrompenheid bij het wegebbend tij spreek niet van liefde als lust de emotie is die tijdloos…

de afstand is nabij doch in beton gegoten een anti climax heb ik de dodendrank zelf ingegoten of kijk ik mank door ijzige emotie wat was de liefde slank of was het verbeelde negatie de nacht was hel verlicht het etmaal zonk weg in de herhaling de put gegraven met modder gedicht of was ik naief mijn eigen dief, mijn ziel opgelicht met…

Beheerst doch vol emotie, de kwast op het doek neergesmeten. Strepen rood met geel en blauw. Primair, zoals de lucht. Zoals ook de liefde van een vrouw. Zullen we samen eten? Dan geef ik je mijn ogen lief. Dan zie jij dat wat ik zie: Strepen rood met geel en blauw, tot regenboog geslepen. Primair, precies zo jij en ik.…

Zij zit wat voor zich heen te staren plots kijkt ze in het rond en denkt terug aan alle jaren die zij met hart en ziel verslond het leven was voor haar een feest met liefde en vol passie helaas die tijd, die is geweest een tijd vol avontuur maar ook van veel emotie maar ach, die jaren zijn voorbij nu zit ze weer te staren en denkt met…

betreffende jouw windrichting vind ik de meeste vrouwelijke raakvlakken totaal ongekunsteld, zo puur met zachtheid van poëtische emotie ontwikkeld zich gaandeweg een clave in een doorlopend ritmisch patroon steek je via de brug deze rivier over en vervolgt, waar liefde naar toe stroomt gedreven door gedeelde waarden stroomt deze rivier…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Poëzie is een emotie begroeten die door gedachten gevonden daar woorden aan heeft verbonden zonder moeten…