Alle inzendingen over Light verse

De beste dichter van Den Haag ging heen Helaas, ook jij kon niet de dood trotseren Je streed niet, schreef je, kon het accepteren We weten het, ons leven is te leen Jouw laatste bundel prijkt hier in mijn kast Als ik je lees, hou ik je teder vast – © Inge Boulonois…

Op een Hoenderkoet Een hoenderkoet, geen lachebek, Met een merkwaardig spraakgebrek, Was sinds zijn jeugd in Sas Van Gent Met broederliefde onbekend: “ Si'ds het achteloos gevoeder Va' mij' liefdeloze moeder, Wordt mij' broer, die harteloze ploert, Door mij' vader stiekem bijgevoerd. Moet ìk da' ook 'og, hypocriet, Gaa'…

Op een Coelacant Bij Wijk aan Zee zwom elegant Een mooie vrouwtjes coelacant Daar kreeg zij een warm onthaal Van een plaatselijke aal, Wat door die coelacantse trien Als heel erg slijmen werd gezien. Daarom was zij naast charmant Ook wat aan de koele kant. Op een Rog Een rog bezat te Overschie Een prachtige patisserie…

Bij hem denk ik geheid: het hoort erbij. Pas door de drank ontspruit het dichtplezier dus hijst hij liters wijn of dito bier en droomt van dertig flessen op een rij. Zo’n dichter tuurt graag zielsdiep in het glas en wou dat hij drie kasteleintjes was.…

zoals mijn ziel weet wat je hebt te geven in dat hart zou' ik altijd kunnen dwalen -------------------------------------------------- Beth Nielsen Chapman: There is a light…

(Dit vers, in vergelijking, is een wrak: het metrum-rijmkorset zit veel te strak!)…

Het Wake up-light is zaligheid in opstaan Een lamp die zich verkleed heeft als de zon Geeft zóveel energie vanuit de bron Dat je soms vergeefs zoekt naar de stopkraan Het nadeel is helaas niet te negeren: Je moet met factor X je huid insmeren…

Het snelsonnet ligt somtijds onder vuur: als Driek van Wissen wordt beschouwd als ‘god’ gaat creativiteit tot slot kapot. Maar ík verkoop mijn dichtershuid heel duur. Als ú de teugels ook een keer laat vieren zal Pegasus u danken. BLIJF DUS MIEREN!…

Dichter des Vaderlands! Naam: Driek van Wissen. Ofschoon geen onaardige rijmelarij, dat zijn campagne, vol zelfingenomenheid, tot zoveel stemmen leidt: domkopperij!…

In mijn tienerjaren droeg ik een T-shirt met Bo Derek erop in volle glorie een scene uit de film Ten met die kleurrijke dreadlocks en die grote meloenen van haar ik denk dat ik menige medeleerling en leraar uit balans heb gebracht en de directeur zal zijn strafmaat hebben beperkt het is mij nu ook duidelijk waarom de leraar godsdienst…

Ze neemt een slokje van haar Cola Light. Haar witte zomerrokje waait een beetje op. Ze zegt: ‘Geluk bestaat. Zie je het voor je?’ Hij kijkt. Ziet mannen met een bierbuik en vrouwen met een grote onderkin. Mensen bezitten een te veel aan ik. Ze knipoogt. Zij doet aan de lijn.…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zaterdag de dag van de meiden eindigen bij de eerste vijf Zondag de dag van moeder begin en einde van drie dochters 'Lights and shadows' maar stralen doen ze alle vier Nederland mag trots zijn op hun licht van vertrouwen vanaf Maandag en alle uren, dagen maanden en jaren daarna!…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

Groene veren van vreemde vogels vliegen voortvarend ver voorbij violet van vlammende violen Koningsvarens vergen vrijheid…

waar blijf je ik wacht een geluid een auto een voorbijganger maar niet jij kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam jij bent zo ver van mij verwijderd ik zie de muur groeien maar kan het niet verhinderen steen voor steen wordt hij hoger jij neemt een zijweg ik verdwaal zal ik de weg naar jou nog vinden ik zoek hopeloos reik…

Ik wil mezelf zijn maar ver weg van de mensen die me kennen weet ik niet meer wie dat is Ik wil van mezelf houden maar ver weg van de mensen die van me houden weet ik niet meer wat liefde is Ik wil schreeuwen maar ver weg van de mensen die naar me luisteren ben ik mijn stem verloren Ik wil mezelf zijn maar ik weet niet wie dat is…

ik kan je niet meer volgen je bent weer ver weg van mij…

Ver van hier in mijn hart zo dichtbij tranen glinsteren als zonlicht in de rivier gedachten lijken dwaalwegen als schimmen glijden zij voort gelijk wolken in de nacht dromen zijn onvatbaar vast gehecht aan de maan ver weg maar ik ben zo blij dat jij er bent…

het komt mij voor alsof je vers gewassen van al wat overtollig is ontdaan mij laat delen behaaglijk uitgestrekt ontvankelijk als een handpalm die je spreidt…

Ik hou van zwarte versgeploegde aarde vettig het ploegmes glimt er nog in na…

de zwaarte van miljoenen zuchten is voelbaar in de lucht restjes kerstdiner worden geserveerd op kliekjesdag mensen slepen zich naar supermarkten zoeken een vers jaar verloren illusies knallen als sterbloemen dromen bloeien open…

mijn gemijmer hoort het is een prachtig landschap vol bijna rijp gewas een goddelijk panorama als in een prent van vroeger aan de muur in de klas ben gelukkig dat ik hier besta knappp… zegt de krop ik ruik het vers gemaaide gras leef het leven om mij aan jou te geven bestaat er nog iets zwoelers dan vers geplukt jong gewas ?…

Hier stond hij Niets kon hem meer raken Alleen nog slechts breken Veel was er al verloren Wellicht nog iets te winnen Toch was hij een vrolijk mens Hij was van ver gekomen Had al veel gezien Velen waren al gevallen Voor de hoogmoed en de trots En toch, hij stond er nog Fier en flink Als nooit tevoren.…

Kattestaarten in een sloot van een purper waarbij zelfs een distel bloost bramen blinkend zwart frambozen die bekoren hondsroos van een schuchter rood een landweg op een heuvel een helling vol van peren een uitzicht kerketorens ver…

Vers breekt het brood Zijn we jonger dan de tijd ooit kan dragen Zwaanloos is de nacht In de binnenzak van een zwerver.…

Buiten is er zon maar binnen verse koffie noir de noir de noir…

Ver wil ik vliegen Zo ver als ik maar kan Verder dan de horizon Waar ik de eeuwigheid Ontdekken kan, het Verst van allemaal Waar de lucht het schoonst Is om mijn longen mee Te vullen en verse lucht mijn Gedachten de vrijheid geven kan…

Eeuwig zweven Op een handvol Veren die gewichtloos Bij elkaar worden Gehouden door pennen Die niet meer dan Holle scheden zijn - Tonnen aan schoonheid, Grammen slechts aan Netto gewicht waarin Ik op wil lossen Ontdaan van mijn Menselijke zwaarmoedigheid En zweven wil ik, Gewichtloos zweven Tot in alle eeuwigheid…

wat ons verlicht en wat zich uitbreid als we de helderste sterren gadeslaan een gouden stip aan de horizon van verre kusten, worden afstanden driedimensionaal overbrugd, dan ben je zwijgend uit het niets gegaan, in beide handen contouren van verhalen, aubade aan momenten waarin we ademhalen zijn die meridianen van geluk niet ver…