Alle inzendingen over Lochem vandaag

Lochem laat dat duidelijk zijn Lochem is liefde…

ben nu thuis acuut gevaar als publieke rijmelaar neem mijn zoon jochem rijmt alleen op lochem hij denkt 'k zit veilig daar…

met een knipoog naar Gerrit Komrij ze hadden de bomen gekapt de bomen waarin de kraaien bij honderden nestelden natuurlijk was er het gekras maar dat is nog geen reden hun habitat te verwoesten een zeer dat Lochem zich zeker mag aanrekenen de vogels zullen zich danig ontheemd hebben gevoeld zo ook ik als reiziger die de kale plek…

Oude kastelen voor Achterhoekse heren: dromen op de fiets.…

o, mooie Achterhoek met lommerrijke lanen tussen het tere beukengroen valt zacht het zomerlicht kastelen en havezaten mijmeren wat melancholiek over voorbije eeuwen met rijtuig en kales op het keibestrate kerkplein is nog steeds de weekmarkt…

1992: zeer kort verblijf in Lochem. Fietsen door de Achterhoek. Misschien wel langs de boerderij van A.L. Snijders, me toen totaal onbekend. Vorig weekend las ik in De Standaard der Letteren, wat gisterochtend zijn laatste zkv bleek te zullen zijn. 'Verdrongen verleden' was de titel.…

Die buiten gebaande wegen Zonder zorgende mensenhand Tot wasdom kwam, Tussen distels en stekels Haar pure schoonheid toont, Is weliswaar ver te zoeken - Maar het zoeken loont Als nooit te voren, Haar onovertroffen schoonheid is Voor eeuwig in mijn hart geborgen, En telkens als ik haar daar zie Word ik opnieuw geboren…

Staringkoepel Lochem…

Vandaag en ook later...…

Als je weet wat je morgen wacht Hoe zou je vandaag dan leven De toekomst weggegeven Verwondering ontkracht Als de dag de nacht opzij schuift En tot het verleden verklaart Dan weet ik wat ik nog niet wist toen gisteren morgen was…

Als de dag de nacht opzij schuift En tot het verleden verklaart Dan weet ik wat ik nog niet wist toen gisteren morgen was…

uitbundigheid verbergen dan begint de dag te geeuwen en brengt ze mijn gedachten tot leven aarzelend hoor ik de wereld ontwaken verwarrende woorden die mij versuft aanraken ik strek mijn luie armen uit en geniet nog even van de warme geur van het nachtgeluid langzaam snuif ik de nieuwe morgendgroet op en zeg heel vastberaden : vandaag…

Vandaag lukt het me om de dag aan te raken over een muurtje van betraande ogen. De wind kleedt mij luchtig blauw met zorgeloze woorden, verlegen kleur ik de wereld open. Ik wandel met het licht, blaas een zoen naar paardebloemen, oude dromen gaan weer zachtjes bloeien.…

Iemand redden Frustratie erkennen Soelaas bieden Strelen maar strijken-check Naar buiten gaan-check Tampons halen Chocola meenemen…

Morgen ligt vandaag in het verleden En kan je vandaag vergeten Morgen is vandaag gisteren En hoef je niks meer van die dag te weten Vandaag is niet wat het hoort te zijn Teveel problemen, teveel pijn Denk maar aan de dag van morgen Nieuwe dag, minder zorgen Nieuwe kansen op een mooie dag Ongeacht de storm en regen Als het maar mooi weer…

Ook vandaag zullen mensen sterven, zal er nieuw leven worden geboren. Vandaag zullen veel mensen genezen en gezonden bij de zieken horen. Vandaag draait de wereld gewoon door, waar ze voor sommigen even stilstaat, doordat er één van hen sterft en de ander alleen achter laat.…

Vandaag was vaag Het deed denken aan ander tijden Je lacht zo zacht Ik laat me er graag door leiden Ik vond gegrond dat heimwee geen kwaad kon En droom gewoon Dat Vroeger morgen weer begon Ik loop de hoop vast weer in de vernieling Maar toch alsnog blijf je mijn bezieling…

Vandaag wordt alles anders.. Ik maak een nieuw begin. Zat ik gisteren nog te zuchten.. Wilde ik gisteren nog vluchten. Vandaag, vandaag spring ik erin! Gisteren was alles anders.. Was ik nog voor zoveel bang. Mezelf, vandaag en overmorgen.. Een lange reeks van zorgen Wie weet weer voor hoe lang! Vandaag is alles anders..…

Vandaag lijkt de zee verlaten een grote vlakte grijs en koud zee van lege tijd onpeilbaar diep eindeloze golven oceaan van herinnering toch schijnt de zon in het donkere water en vult geheimzinnig de stilte…

soms raak ik je vluchtig met mijn ogen in 't voorbijgaan aan soms raak ik je onopzettelijk zomaar met mijn handen aan soms raak ik je uitermate teder haast onzeker aan maar vandaag kom ik tegen de morgen als een vlinder aan.…

Ik staar naar een lege kist, en ik zie mezelf al liggen, later kan ik zeggen dat ik eigenlijk al wist, dat het vandaag moest zijn... Het fluweel langs de zijkant voelt zacht aan, en ik wen al een beetje, vandaag is het tijd om te gaan, en later kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk al wist...…

vandaag wil je plots houden van mij vandaag heb je nood aan een lief een schaamrood hart uitbundig gestrikt honingwoorden wat zijn ze waard die ene dag ieder jaar raast door mijn aders geprogrammeerd gevoel versus egelverweer toch droom ik stil dat ooit een warme hand me meetrekt naar dat land van alle dagen feest…

Vandaag ben ik er even niet vandaag wil ik met mijn oren dicht verstopt liggen onder mijn kussen, vandaag wil ik geen nare dingen horen, vandaag ben ik absent vandaag wil ik gesloten zijn, vandaag wil ik alleen maar bezig met mezelf zijn. Kom morgen maar terug, dan ben ik weer present.…

Ik had je vandaag met een asymmetrisch topje willen zien maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme en dus je draagt je zwarte schoentjes je zwarte pantalon je zwart-wit geruite bloes ik had je vandaag maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme…

In de tuin van mijn herinnering, Pluk ik de bloemen van ons verleden, En langzaam wakker wordend, Zie ik door de troebele zee van tranen mijn lege handen....…

misschien wil ik niet meer luisteren naar het getik van de klok ze nadert het herdenken door een ritmische onverschilligheid het gebeurt zonder woorden zoals wolken onder de maan of het traag vallen van septembernevels die de laatste bloemen doen verdwijnen achter leeggeroofde bomen vreemd is dit niet ieder uur belandt in het…

vandaag waren er zandverstuivingen voortjakkerende wolken weerwind en laaiende regens nu in het laatste natte licht van deze waterige dag ben ik stiller dan dit huis verdragen kan…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…

Het beste wat ik heb is niet van morgen…

Ik geniet altijd van vandaag Want wat morgen biedt, dat blijft tenslotte een vraag Daarom, kijk ik naar dit moment Omdat je alles van vandaag al kent Je weet immers dat de zon nu schijnt En vanavond weer achter de horizon verdwijnt Wat morgen komt, dat weet je nog niet Alleen is het zeker, dat je ook dan de zon weer ziet Misschien dat hij…