Netgedichten

netgedicht (nr. 16.202):

Weten dat je gaat

Ik staar naar een lege kist,
en ik zie mezelf al liggen,
later kan ik zeggen dat ik eigenlijk al wist,
dat het vandaag moest zijn...

Het fluweel langs de zijkant voelt zacht aan,
en ik wen al een beetje,
vandaag is het tijd om te gaan,
en later kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk al wist...

Ik stap er al vast in,
ik hoef nu alleen nog maar mijn ogen te sluiten,
ik zie het meer als een nieuw begin,
waarin ik later kan zeggen,
dat ik al wist dat ik vandaag wegging...

Dus ik sluit mijn ogen,
het wordt zwart om me heen,
ik wacht rustig af, ik weet het toch al,
straks ben ik weer alleen,
maar ik kan in ieder geval zeggen,
dat ik al wist,
dat vandaag de dag zou zijn...