Netgedichten

netgedicht (nr. 16.200):

Ongrijpbare dingen

Vader, U schiep veel ongrijpbare dingen
zoals de wind die ik hoor zingen
als ik hem wil pakken, lukt dat me niet
toch zingt hij gewoon maar zijn lied

Zo is het ook met het zonnegloren
als ik erin loop, voel ik me herboren
maar wil ik het pakken dan lukt dat niet
ik hoop dan dat niemand het ziet

En ook de tijd, Heer, ongrijpbaar als wat
met een stramien dat mij haast niet past
wil ik hem pakken, kom ik in de knel
soms gaat hij te langzaam, vaak ook te snel

De regenboog en het noorderlicht
die zonsondergang en dat vergezicht
ik kan ze niet pakken, ik kan er niet bij
toch schiep U dit alles ook voor mij