Alle inzendingen over Malle Pietje

Mijn lief, ik zou voor je springen tot op de maan als het moet voor jou of malle liefdesliedjes zingen misschien dichten dat ik van je hou. Doch mijn dichten is niet veel soeps, help jij mij misschien even... Oeps?…

Het werkelijke leven ken je slechts als je behalve Mandelstams memoires ook onderkent dat Pietje Keizer waar is.…

Zeg Edwinlief, we moeten weer eens scoren Na Mabel en die buik van Máxima Ik trek een plan uit onze actiela: Laat opa en die malle Maartje horen Geen rechter vreet dat, maar het slaat precies Zo in als Charlie bij PR de Vries ------------------------------------------------------------------ Prinses Margarita en Edwin de Roy van Zuydewijn…

ik maak je na in duizenden foto’s in tegenlicht en in woorden die ik kerf in bomen of neerschrijf op papier alle dagen die ik leef op deze planeet vol malle mensen reproduceer ik je een oneindig aantal malen opdat de wereld ooit wordt als jouw lichaam warm en zacht en mij omhelzend opdat de mensheid ooit spreekt met jouw stem: fluisterzacht…

moet helemaal naar Borger De oude fietsenrekkenhekkensluiter Spoedt onbedaarlijk blindgangergevaarlijk Op avondfileleedbelaste wegen Atoomgedreven vliegkampmoederschip Tansport op 's heren weg exceptionnel Vaart buitensporig hellend vangrailwaarts En rijdt Sint-Nicolaas de "ketterpletter" In mijlopzevenheuvelparasangen Zijn pietje…

springding zonaanbidster elegant en rank als een hertje borstel je alert een hoge rug likt je lome tong je roze buik blonde ree in wintervacht kortharig op jacht met je kattenaard in de snelheid van je ribbenkast freule met mokkaneus spitsoor en Romy ogen huis je als een camel jas in een plooiberg met vier witte tenen malle…

*Pere Pardal is Catalaans voor Pietje Mus en Lentekou is een virtueel dorpje…

nooit echt omdat het moet Maar 't zit nu eenmaal in het bloed Al doen ze soms oubollig aan De nescio'tjes van titaan Of omgekeerd, vergeet dik trom Dat is passé, komt nooit weerom Tenzij de helden van weleer De nooit vermoede wederkeer Beleven in een sprookjesland Als erik, bomans' foliant Nooit was een kind dat las alleen Met pietje…

Het geurt in de natuur naar den en spar En jij voelt je Wout Wagtmans op die kar Of anders wel een beetje Pietje Pelle Al rij je ook een Fongers, geen Gazelle. De zon in je gezicht, jij in je schik En word je moe van ’t trappen op die brik Dan stop je bij de strandtent voor een wijntje En gaat straks monter verder op je zwijntje.…

is de lof der zotheid losgebroken in ons vette nederland en men naakt doch met een hoedje paradeert als malle loetje om goedkeuring van de keizer en het volk nog niet wijzer de democratie verteert hoor ik reeds het zacht gespin als de kat zijn nagels scherpt aan het behang van het fatsoen en het kwaad zijn schaduw werpt in kristalheldere…

nu lach je om zo'n oude man als ik een oude man met malle dwaze wensen een sentimentele oude dwaas dat heb je met die oude mensen jij lacht je mooie tanden bloot in een onbevangen leven en ik denk bij iedere nieuwe dag, ben ik meer dan gisteren gaan beven jij geeuwt en slaapt je zorgen weg ik peins en ik kijk naar je gezicht en als je…

Doch weet ge, zonder mallen, Wat de arme daartoe bracht? Nu loopt ze langs de straten En kent geen uur van vreugd, Sinds ééns zij heeft verlaten God en het pad der deugd. Doch wilt haar nu niet smaden - Wie bracht haar in verdriet? Een man heeft haar verraden, Toen hij haar snood verliet.…

Nu ons nummer is gevallen buiten de kolk van de roulette drink ik water uit de mallen van een overvloedige recette Jouw verlies in mij verdwenen en tot rijkdom uitgegroeid Onze ziel wacht in de genen tot ons hart ten volle bloeit Over stad en platteland ruist de wind tussen twee bomen hier is ons balletje gestrand op het rood…

De jongste, die een wijsneus was, Zei tot zijn kameraad: 'Die malle nachtegalen, Wat hadden die een praats! Was eerst het ijs maar in de dooi, Wij zongen eens zo mooi'. De milde, lieve Lente kwam... Zij kwaakten de oude wijs: Als zij dat zingen noemen, Wens ik ze weer in 't ijs; Ik geef die kikkers allemaal Voor éne nachtegaal.…

met ogen dof en lippen stuk zijn tanden verloren mompelt hij aalmoes aan eenieder die hem wil horen het losgeld in mijn zak verschaft een schoon geweten zo kan ik rustig verder gaan met patatjes eten de zwerver is er weer, met plastic tassen de zwerver is er weer, nog steeds ongewassen waar is die swieb die met zijn saar en al zijn malle…

Maar debuterend in de malle troost van kinderneuzen vol met snot, heeft zij voor eeuwigheid geen tijd. Het regent, maar zij blijft gezond, gezond zoals een moeder moet - een trage, weldoorvoede kloek, voorgoed begraven in haar kroost.…

De tijd is gekomen om te gaan voorbij uw leven het is gedaan In de malle molen van ons bestaan draaide u uw rondjes mee samen met uw dierbaren maakte het leven u te vree Veel was er te verduren maar telkens die positiviteit een man uit duizenden we willen u niet kwijt Wanneer lijden komt en je niet meer alles weet alles je teveel…

De melkboer met zijn losse melk en pap, de slager die ook slacht… Het manipuleren van de automatiek met vreemde munten, de winkelweek met prijzen in manufacturenetalage, de kantkoek bij de halve open deur van warme bakkerij, schuin tegenover fietsenzaak: Pietje Pel op zijn Gazel.…

HoofdPiet zit zuchtende te wikken achter verdonkeremaande kantelen misschien moeten we negeren delen zodat we ieder een kunnen strikken want wie kan het nog langer pikken zonder schuldig te zijn aan helen dat het ons geen pepernoot kan schelen of ze kamerbreed bolletjes slikken tijdens deze malle molen fancyfair waarbij algemeen voldane…

gewetensvragen aan warme lippen hing de klas olijk wist hij uit te dagen stelde denken op de proef en hoe dieper dat de leerling groef hoe scherper zag zij feiten van bedrog hing alles samen grote mensen bleken zich in leugens te bekwamen vrij te pleiten door een biecht waarom zou een kind dan toch schuld belijden en getuigen met een malle…

onecht kind van gespeelde liefde met harde hand uit 't veld geslagen in vuur gesmolten vanaf 't prille begin door niets ontziend leven gewalst & geplet in mallen gegoten in duigen gebogen in plannen gesmeed staalhard geslepen met woorden gevormd & in regels geperst door ouders van goud gevoed met de angsten van lood…

rennend over velden over bruggen en rivieren bij nacht tij en ontij komend eens per jaar slechts één zondag in april verlaat hij het rechte pad volgend boven gegeven wil even haastig leven zat zamelt eieren in een mand bij de vogels van 't land schalen in zeven kleuren ovalen zullen vers geuren tegen zessen de klus geklaard malle haas…

Ik schilder en bezing het levendige kleuren carroussel dat uitziet in droefenis naar de leliebloem de geur van de hoop in de malle molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken…

suikerspin Asfalt vloeit In dikke druppels Stijf staat m’n lijf Van staal en glaswol Ooit rolde hier water M’n knieën knikken Mijn enkels verweken Paars schijnt mij de hemel Toe en helblauw de vloer ’t Godsbeeld kruisigt Zichzelf en ’t dak wankelt Want geen muur torst voor eeuwig Duister kietelt Prikkelt gelukkig Maar voor eventjes want Malle…

De dag weer laten passeren en aan veel dingen gedacht Alles gaat als een flits aan je voorbij Maar dat geldt niet voor jou en mij Door 's nachts alles nog een keer te beleven Geniet je dubbel van het leven Dus niet slapen is niet erg hoor Ik heb weer m'n doppen in m'n oor Nog 4 uurtjes voor dat ik de wekker hoor En dan weer verder in de malle…

Na achttien jaar hield hij het voor bekeken; hij voelde zich tot broeken aangetrokken en had geen ene malle moer met rokken. Hij is naar ‘t Amsterdamse uitgeweken, waar hij nu in de homoscene verkeert en God ziet toe dat hij er goed floreert.…

Hoe kom ik van die malle beesten af Rond zeven uur beginnen ze met kwaken Voor mij nog veel te vroeg om te ontwaken Dus wens ik ze spontaan een eendengraf Ze staan dan voor de deur, het zijn er zeven En tikken met hun snavels tegen ’t glas Nou, dat klinkt harder dan een contrabas Je zou ze bijna met arseen vergeven Dat doe je niet, want…

Ik vang de zon om te kunnen schijnen val op sterren om alles te mogen wensen en op klavertjes maar wel die van vier Leer van de maan hoe op tijd te verdwijnen van de regen in een malle bui het wellustig plenzen in het moment zijn van ieder willekeurig dier De druif proeft me al haar wijnen van mensen leren kennen ken ik mensen het leven…

‘t Zal heel wat van Pietje vergen voor hij mij cadeautjes geeft. Sint, ik heb een beter plan; want die wortelen en penen zitten vol met carotenen. ’t Paard wordt daar oranje van.…

Na het schrijven van 'Het fregatschip Johanna Maria' kan zijn roem wat mij betreft nooit meer stuk, hij was geen De Sade of een perverse Caligula, wel een grootmeester en zeker geen Pietje Puk.…