22 resultaten.
Merktekens
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 109 Vloeibaar en open
worden merktekens van
nieuw geestelijk vuurwerk.…
Merktekens?
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 119 In die matrix speelt de zon met zijn
onbegrense vrijheid, boort gaatjes in de
eindigheid zonder zich voor de herkomst
van de waarheid te verantwoorden,
merktekens van de tijd kleuren holle
spiegels donker waarin we kijken,vertekent
het oordeel van de werkelijkheid, een
monoloog van herkenning en aangeboren spijt.…
Tattoos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 Ik heb mijn huid
beschilderd
Met symbolieke plaatjes
Zelf gekozen
Gevuld met pijn
Om te herinneren
Wat er was
Het met me deed
En dat het nooit meer
Zo zal zijn
Merktekens
Uit het verleden
De ene klein
De andere groot
Ik koester ze
Al vele jaren
Mijn leven lang
Tot aan de dood…
In mijn ziel gebrand
hartenkreet
2.7 met 15 stemmen 859 Geslagen merktekens
van ’n onvrij voorgeslacht,
erfenis van angsten
in mijn ziel gebrand
Diepe waters verken ik
door stroming meegesleurd,
op golven berijd ik
mijn grillige levenszee
Patronen geweven
van draden van onmacht,
in de stof van mijn leven
strijk ik de kreukels glad…
Overwinteren
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 952 Hou mij toch vast
laat me gevangen zijn
heb mijzelf
volledig in de hand
en val in snedes uiteen
brand merktekens
in mijn bruine huid
druk pennen door vlees
smeul door
onder as bedekt
als sneeuw
de donkere warme aarde
met gras geel verdroogd
groen in de wortels…
vogelman
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 44 de vogelman sprak niet over liefde
wilde niet dichterlijk zijn
hij was niet blij met een gebroken strik
met de ontkomen bijna dode sijs
de vogelman was niet uit op doden
leestekens wilde hij nalaten
sporen achterlaten
het gevederde van zijn merktekens voorzien
de vogelman god in het woud
de ziel gevangen in zijn eigen strik…
In zand en steen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 152 ik heb geen
armen afgehakt
of benen afgekapt
van al wat leeft
ze nooit met dood bedreigd
of stil gezwegen
in negeren van
hun tijdelijk bestaan
ben met ze
omgegaan als vriend
in het verweven van
ons leven tot geschiedenis
de getuigenissen
zullen nooit verloren gaan
in zand en steen van aarde
zullen onze merktekens blijven staan…
Merktekens van tijd
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 208 Onzichtbare lente heeft
kussens geschud, berustende
sneeuw in ochtendgloren.
Hakblok, de warmte
gesloten in de aderen van
een bedrieglijke zon.
Brokstukken van tijd,
bottende knoppen, zaaigoed
van ademende sterren.
Weerschijn van toekomst,
streling van bekentenissen
bekleed met woorden.
Tijd vergelijkt zich
in versgeaarde wegen…
grotvis
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 62 de merktekens
zwemt hij fataal voorbij
eindeloze kringen
draait hij,
eenzame eenzaat
tussen lotgenoten
die eindeloos kringen draaien.
als zij toevallig kruisen
-amper een rimpeling-
zijn ze reeds voorbij
achter blinde ogen
zwemt hij:
duisternis
blijft hem bespaard…
puinkegels
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 81 puinkegels van ontgoocheling
etsen lijnen in de wanhoop
van het desolate braakland
tussen de oevers van de horizon
merktekens
op de weg
van nergens naar nergens
in elk brandpunt
doen bundels divergente banen
een poging parallel te blijven
en zelfs te snijden
maar elk kruispunt vormt
een nieuwe puinhoop
alleen het nulpunt op oneindig…
Zelfzaamheid?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 72 De aarde is een zeldzaam
beest met een gelooide huid
gedierte in z’n pluizige beharing
z’n wetenschap te ontplooien
straffeloos ronddrijven langs
de kantlijn van de evenaar
geen soort vertrappen onder
beide polen van de zon
haar leegten te verwarmen
spiegelbeeld van ‘zelfzaamheid ‘
gemaakt in de scheertijd van de maan
om nieuwe merktekens…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 225 Tijdschokken van voorbijgaande aard,
stuwen beken bloed door de beddingen,
slagaders in hun strijd, we plaatsen
merktekens die zullen eroderen door de
jaren om die om te zetten in woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen…
Eva
netgedicht
2.6 met 8 stemmen 336 ik zie hoe ze struikelt over
merktekens van tijdloosheid
telkens weer
haar handen rauw
opengehaald aan de scherpte
van uitgestulpte rotsen
kijk, zeg ik
daarginds verwaait de nevel
boven de vallei
daar droomde jij het kind
op bonte bloemengolven
daar speelde nog de naaktheid
in trouw beschuttend groen
totdat de…
Hokjesgeest
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 44 benauwen
Ik pas in geen ervan, ga erdoor snauwen
Ik stik, ben tegen dat classificeren
Poëten, ga ertegen protesteren
Hoed je voor labels,hoed je voor de klauwen
Van Teveel Onderscheid, dat gaat berouwen
En splijt in wij en zij en ja dan scheren
Die voor je 't weet als hongerige gieren
Over je kooi om je er uit te sleuren
Gedenk de merktekens…
Dichterlijkheid
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 62 Onzichtbaar zijn in
de berg van middelmatigheid
En toch die bijna sacrosancte
drang dichter te zijn
De onbenoembare dingen
willen vangen in een dodelijke strik
Zwarte merktekens
krassen op muren van beton
Een Medka getekend
tussen de werelden
De liefde blijven oefenen
met potlood en een beetje gum
Droeve woorden dopen
in…
PAARDENVIJGEN
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 65 Op de zandweg glimmen bruine bollen,
geboren uit de darmen van het rijdier.
Aanstaande geschiedenis, vol vertier
of schrik, schuilt in die geurende drollen.
Een paard nadert, begint bang te dollen.
Plotselinge waarschuwing toont zich hier:
"Al mijn eigen pad, onder streng bestier,"
kwam uit een ander en vreemd ros rollen.
De liefhebber…
de poort
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 poort
als de lucht door zware
wolken wordt stuk gesmeten
het is een zware deur
die naar de einder open gaat
als zomerwolken
boven de aarde staan
wie bouwt zo iets
een lichte singel
van hoop
om bouwland
te beschermen
om ergens met
een auto te komen
of is het hoger
een plan van een god
die weinig van zich
laat merken
maar stil merktekens…
Merktekens ( Rythme en Provence)
netgedicht
3.1 met 11 stemmen 453 grond gedeukt, in kalk
verstrikte horizon, een
zon die aan de hemel likt,
cypressen , metaforen
van groen, geërodeerd om
een droge dorst te lessen,
stilte van gehooide akkerland,
mengt in het gedruis van
cicaden, een bedwelmende
achtergrond op het grafschrift
van dorpen op de grens van
vers gedolven licht, spuwt
erosie en tijd hun merktekens…
Erosie?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 ondergaan
verbleken schaduwen
op de voorbestemde weg
in mijn tijd en ervaring zijn ze langer
rekken zich uit in het voortbestaan
het lichaam verliest aan kracht,
de lichten wordt milder, transparant
in de rimpeling van water door de warmte
van de huid ingebed , de tijd houdt me in
z’n greep en wijst mij met zijn adem aan
als ik de merktekens…
Diffuse?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 een zuivere speeltijd
van het leven. herschept het
verlangen naar een zwervende bruid
die mij in haar val heeft gelokt
het zwijgt, maakt stil,
de dagen worden diffuse
zijn mijn sporen kwijt, ik zie
hun schaduwen in spiegels
die om meerdere ego's strijden,
in het uur van de uil die naar zijn
schuilplaats vliegt, zijn residuen
merktekens…
mensen doder levend worden
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 378 veel sneller dan ik dacht
het laatste spel doet zeer
pijn omdat ik niet meer spelen mag
spelen is als een refrein
in strakke melodie van regels
octaafje lager en de spelers
worden klein bassen dreunen tonen
kreunen in mineur de spanning weg
dit spel verwatert in verlies
hoog spel gespeeld door gokkers
haalt woede en agressie onderhuids
merktekens…
Kindsoldaten
gedicht
3.3 met 3 stemmen 6.413 Ze ruiken naar rituelen en merktekens.
Ze leveren doden af aan de minachting.
Elke steenschilfer blinkt van het bloed.
Een siddering voor de reeds bevende aarde.
Muchachos, gezoogd door neukende schorpioenen,
verstrikt in een angel van blijvende verslaving.…