Alle inzendingen over Mevrouw van Wijk

Die mevrouw wil iedere dag rosbief op haar brood. Het is hier geen hotel!…

Mevrouw, uw longen krijgen ook wat minder inhoud, maar u moet weten, misschien zijn wij nog wel wat vergeten, houd de moed erin, want uw leven heeft echt zin. Mevrouw, neem bij het slikken wat extra lucht, dat is handig als u dan wat kucht.…

in het bed ligt - een zweterige hitte scheer je weg, mevrouw…

Den Bosch is veilig, ga er maar eens kijken Vanuit het hele land komen agenten Om in te hakken op de delinquenten Waardoor vervolgens de problemen wijken Men vraagt aan Rotterdam te assisteren Precies op het moment dat ze passeren…

ik wil geen duimbreed meer wijken zwerf nu door mezelf heb me uitgeschreven uit deze wereld op reis naar het nieuwe ergens ik had nog een tegoedbon voor huisvuilzakken die had ik ook wel nodig opgeruimd staat netjes ik hijs mij op aan de touwen van het nieuwe vertrouwen reikhalzend in de verte gloort het mooie…

De Maasstad heeft zijn leiders afgekraakt Waar Opstelten geen kauwgom weg kon krijgen Schijnt Aboutaleb soms nogal te neigen Naar dat hij dingen niet altijd afmaakt Hij moet op straat de boel flink aan gaan pakken Dan blijft hij heus nog wel een tijdje plakken…

geluiden van allerlei aard gonzen door de straat ze passen bij de buurt een oude wijk met krappe tuintjes waar je voor een habbekrats een huisje huurt in de aanbouw staat je fiets naast de wasmachine en de kattenbak in de hoek een plastic gordijn waarachter je doucht ik woon hier fijn, zeg je je knikt naar de buurman die een feestje…

Voor geen koning wil ik wijken, Voor geen prins of rijke vorst, Ik wil tonen, ik wil bereiken, Ik, die vroeger nimmer dorst. Voor geen machten wil ik zwichten, Met geheven hoofd steeds voorwaarts treen, Voor geen strijden, voor geen richten, Voor niemand deinzen, neen, neen, neen!…

ik sloot me op in het strandhuis met alles wat ik wist over eb en vloed tekende ik je ogen op de muur schilderde je armen over ons bed mijn kussen vol gedichten en een deken van liefdesbrieven door mijn tranen langs het raam boetseerde je zandtorens reeg je schelpen tot een ketting kleurde je met je ogen touw blauw en oranje langs mijn…

Lood in water zwartgrijs Grauwe kou natte tocht Vochtig kil bitter koud Alles voelt oud Nuon-centrale olie gestookt zonder protest gedubbeld dagen en nachten braakt het dat het rookt Witgeverfde koolmonoxide planologie hier is een ramp elk spitsuur slibt het dicht een overvette kansloze kransslagader vrijheid is hier: te laat komen…

Woningbouwdrama: Twee deuren van mevrouw Sip Huist de heer Monster.…

Vandaag is alles anders. Het is een vreemd gevoel. Alsof er telkens tranen komen en wist ik maar waarom. Ik woon hier bij bejaarden, omdat ik er zelf één ben. Er is er eentje heel erg ziek, één die ik heel goed ken. O, eigenlijk weet ik wel waarom. De dood heerst immers nog als koning. Ze volgt de weg van al het aardse, de weg naar haar…

Mevrouw Eekhoorn zegt: ‘Ik slaap slecht, geef mij maar een kop kamillethee. Mijn man snurkt zo verschrikkelijk en daar zit ik heel erg mee.’ Daar is mevrouw Egel met haar kindjes. ‘Ik wil citroenthee,’ roept er één. ‘Netjes op je beurt wachten,’ zegt ma Egel, ‘anders gaan we hier nooit meer heen.’ ‘Ah, Mevrouw Das, komt u binnen.…

mevrouw en eveneens meneer ik moet u melden niet in te kunnen gaan op uw vererende avances als zijnde onherstelbaar egofiel…

Ze had van veertig wijken in ons land Die lelijk in problemen zijn geraakt Bijzonder graag weer prachtwijken gemaakt, Maar dat heeft zij nu niet meer in de hand, Want Ella kwam al gauw in de problemen Zodat die prachtvrouw zelf de wijk moest nemen.…

Jaren geleden zat ik tegenover Els Borst in de tram in Amsterdam Zij met een grote bos bloemen ik met de vraag iets tegen haar zeggen in de trend van Bedankt Mevrouw Borst voor de moed over grenzen heen te kijken ook die van de dood `haar pil van Drion´ Ik ben geschokt ongeval, misdrijf of natuurlijk overlijden Haar onverwachte…

ik ben, ik zou, ik wou… wel koningin zijn of mevrouw van jou!…

Als het weer tijd is om te gaan zeg ik:"ik hou van jou", kijk bij de deur nog een keer om en hij zwaait "dag mevrouw!".…

zij is het blaffende spreekwoord zij bijt naar het wurgkoord en mept naar de macht zij is mevrouw Hoofdpijn terug van vakantie joepiejajee ze is Minnie Mouse met een kunstgebit een naakte sloerie een gevangene ik?…

' 'Mevrouw,' sprak ze, 'ik zelf heb er gene' Zij zegde dat stil, en zij hield toen de blik Voor haar voeten nedergeslagen. 'En gij, hoeveel kindren hebt gij wel, Mevrouw?' Waagde zij nu weder te vragen.…

Dag mevrouw Hemmes, ik ken u niet toch hangt u bij ons in de gang, er is eigenlijk niemand meer die u echt ziet want u hangt hier al tamelijk lang. Uw zuster hangt naast u, zo is mij verteld door de man van wie ik u kocht, u lijkt niet op haar, heeft een zachter gezicht ik denk dat die man u wel mocht.…

wat zal het zijn deze keer vooraf de hoofdschotel met een toetje aan u de keuze, het menu houdt rekening met u…

Mevrouw van Bos is goddank vrijgesproken Al reed ze dan ook onlangs iemand aan, Een man die ook niet hoeft terecht te staan Omdat zijn been daar toen bij is gebroken. Ja, Maxima beschadigt iedereen: Eerst breekt zij aller harten, dan een been.…

Zou Vierengever voor niets wijken? Hij gaat, zo lijkt het, over lijken.…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

Een ijsmeester uit Alicante Kreeg handschoenen mee van zijn tante Ze had z'als altijd Persoonlijk gebreid Want deze mevrouw wist van wanten…

In Uw pracht en praal kom ik tot U oh Heer en begrijp ik niets meer van Uw eenvoud Het wordt wellicht de hoogste tijd dat U vervangen wordt door een Mevrouw!…

Achter de hagen van soldateske coniferen Beland in het kunststofameublement Is veel te vertellen Geëindigd in veel te verzwijgen. De kinderen groeien En de herinnering aan spannende aanbiedingen In de folders Zitten in het behang stil en bloemrijk En het geluid van de leidingbuizen 's nachts De regen valt op de grinttegels En de zure…

In het nieuwe licht rezen wijken op, wegen kwamen en gingen overal naar toe. Die sloeg ik dan ook in. De bomen achterna. ------------------------------- uit: 'Weg, wegen', 1985.…

ik leef met haar en kom ze tegen op elke plek waar ik maar ben en 's avonds zit zij in mijn hoofd veel dichter kan ik niet ik wijs haar af en toe de deur zodat zij wijken moet maar blijven ook en 's avonds heb ik dan weer spijt veel beter ben ik niet ik geef een naam en troost mij dan omdat ze mij zo eigen is een stuk van mij…