Alle inzendingen over Middelmatigheid

Waan ik mij in de groeve van belegen mijmeringen, begeef ik mij uiteindelijk op glad ijs, labyrint van goed ogende bedoelingen alle moed te plaveien, verstild het zwijgen in tumult van middelmatigheid, ben als doel het beloofde dichtersparadijs alweer ver voorbijgeschoten alles vermeden met het krijt van schone schijn, als dicht-lakei…

Volgens de bovenmeester was ik een mulo-kandidaat voorbeeld van grijze middelmaat, onopvallend verlegen, tot niet bijster veel in staat Toen mijn vader verhaal kwam halen keek meester peinzend voor zich uit zat zo'n jongen werkelijk in zijn klas?…

Ze steelt het vuur uit vruchtbare grond voorbij de norm en middelmaat, heelt de aarde in onbewerkt gebied, waarmee met meesterhand de liefde is geijkt. Ze reikt de kunst met uitgestoken hand, oneindig verder dan men ziet, ze baart de vrijheid uit de simpele klei, een nieuwe vorm ontstijgt haar ziel, iets anders kent ze niet.…

Zij leren hun eigen verantwoorde keuzen maken; bewondering te hebben voor dat wat hen boven de middelmaat noodt.…

De middelmatigheid straalde er vanaf, vele Oranje's blaften maar wat overdreven, alsof ze apestoned en stomdronken waren en per direct moesten worden opgenomen, wacht eens even, in een blauwe isoleercel van tien bij zeven.…

Hoe kunnen we ons middelmatig voelen, wanneer we zeker weten, dat gemiddelden niet bestaan. Hoe kunnen we angstig blijven, wanneer we zelf kunnen horen en zien, dat vrees zwakker is dan moed. Hoe we zelf kunnen ervaren, dat we het zelf niet zijn, die ons hart doet kloppen.…

Ontstegen aan de middelmaat de dingen waarin altijd een opwaart verlangen huist zich te plooien in de tonen van hun natuur de aard getooid in eigenwaarde, gaan ze voor elkaar door het vuur in tollenrantie en in vrije vlucht daardoor kennen werelds grenzen niet voor natuurlijke barriëres niet beducht.…

Helder en zuiver is het beeld Eén denkend mens tussen gestoorden Eén dichter die mij niet verveelt Een echo van een oude luister Een lang vergeten koninkrijk Er is maar één naam die ik fluister En met de Groten vergelijk Die tot ons heden niet meer spreken Omdat geen hart ze nog verstaat Gesmoorde stemmen in een deken Van nihilistische middelmaat…

Wie daar aan vasthoudt, weet dat het zinloos is Dat alles te bespelen is, is allang verjaard, Verliest haar in zichzelf In het lied van eigenwaarde En zijn we een deel van een onberekenbare weg Tot aan eigen kwetsbaarheid overwint de kracht Zachtheid en migratie overstijgt de overlevende macht van materie, weg van kunst – en middelmatigheid…

Ze steelt het vuur uit vruchtbare grond voorbij de norm en middelmaat, ze heelt de aarde tot onbewerkt gebied, doceert het medicijn waarmee de liefde wordt verrijkt.…

Dansen met een vlinder op de middelmaat van vragen waar jij groter wilde lijken dan wat paste in je hand kleine emmertjes met zand zo licht gedragen naar het water zomaar tranen zou verslikken in weerschittering van jaren Zoveel dingen die jij anders zag maar niet meer terug kon draaien niet voor hem - die kleine man met wie jij vlinderde…

Tot zover geen nieuws, alles is toch bekend - tenzij u 't geheim van de smid nog niet kent: maar weinigen kunnen tekort camoufleren wanneer hun selectie tot middelmaat reikt, "matig" wordt "machtig" als slim combineren tot doelgericht flitsende uitvallen leidt.…

Als een blad valt van een vergeten boek en de kamer bewaart de vertelling in azijn door zwart verbrand op een scharlaken rust bezoedeling in perkament van geschreven pijn door een tafel gedragen, de kaften gekust zijn we slechts gewapend met een bladwijzer het ijzer met handen breekt door de middelmaat in stukken geleefd en doorzeefd met verleden…

spijsverteringskrampen lijdt, Nergens ter wereld Heeft een kleinburgerlijker actualiteit Zich zo voornaam versierd met het tot op de draad Versleten goudbrokaat der middeleeuwen, Nergens ook kraait de haan der mediocriteit Zo oerparmantig koning; Want waar men gaat of staat, Hier wordt men, graag of niet, gelijkgeschakeld in Een net van onverwrikbre middelmatigheid…

Ik ging naar school, studeerde daar gedreven en oversteeg al snel de middelmaat. Ik leerde jaartallen, en foutloos spellen, Latijn, en A maal A is A-kwadraat, geen leraar die mij echter kon vertellen: wie zorgt voor ‘t afdruiprekje bij de vaat ?…