Alle inzendingen over Muziek Akkoorden

akkoorden maar het subtiele gaat helaas snel ter ziele in globaliserend volksgeweld waarin onze cultuur niet meer telt…

ik wilde kleur brengen in mijn pianospel maar de zwarte toetsen deprimeerden met de witte ging het wel schilderde eenvoudige melodieën uit de losse pols met hier en daar wat buitenissige akkoorden er waren mensen die daarvan de schaduw hoorden in de vol tonige muziek van mijn primaire kleurenlied zij mengden niet in een natuurlijk…

Het spelen met woorden, als lopende akkoorden met luisteren, horen niets en niemand storen. Wanneer men zich aan het geschrevene stoort, het opgeschreven woord duidelijk is, dat men niet hoort hoe het akkoord klinkt.…

Schittering op torens van wit ivoor Van waaruit een zingen klinkt In de diepte een sirene zingt Zij die bevestigt wat ik graag hoor Zij verleidt mij met ontelbare woorden Een kunstenares met de taal Zowel op papier als verbaal Als muziek met ongekende akkoorden Haar lokzang brengt mij in vervoering Met gevoelens van de eeuwigheid Waarheen…

kilometers vreten om alles te vergeten er is geen nieuwe start daarvoor ben jij toch te apart ik neem je mee in alle poriën van mijn huid waarop jouw streling door geluid als liefde klinkt in een zacht touché voel ik je woorden zie ik het groen-blauw blikken in akkoorden van jouw kleine symphonie die muziek zit in mijn oren…

Akkoord na akkoord, aangeslagen. En terwijl ze wegsluipt, mijn hart als opbrengst welhaast onzichtbaar onder haar trui verborgen, sis ik haar zachtjes na: ‘verlaat me niet.’ Het is te laat.…

slapen gaan nog zijn je handen daar strijken vingers langs mijn wang hoor ik de warme zang van jouw adem die golvend mijn bedje hebben gespreid met akkoorden van eindeloos diepe rust…

weerklinkt in ons vermengt, versmelt zich met de mijne vanzelfsprekend tot akkoord en ik wens "liefste blijf"…

Jou al even in mijn bestaan toch bleef de muziek stil, tot nu in mooie akkoorden die samensmelten heel pril. Voorzichtig zingt ons hart met diepe intense gevoelens, enkel nog samen willen zijn, in het zoete land van nergens.…

ik je ken hoe dan ook deel van je ben wat er toe doet vrede met de keuzes die we maken de muziek de we delen al wat echt telt was en is goed wil toch enkel maar de zon zien in je ogen de wind door je haar bevlogen dat gevoel van enkel maar wat er toe doet…

Brandschoon fluisteren de stenen van de dorpen tussen deze keien waar mijn hak is bleven haken ligt misschien een lang leven , ga dan niet ver van huis Muziek maak ik met lepels en met vorken onder de rode daken Tot in de verte zijn de zilveren akkoorden te horen met jouw klanken naar een ontbladerd voorjaar als herboren Tussen de takken schijnt…

gooi je bloemen, dwing me maar opzij te gaan je schaduw wil me kelen kijkt me donker aan manshoog knak en vierendeel je alle stelen de schijn van kleur bloeit rood maar dat kan niemand schelen we droomden in muziek hoogpolig sloot de hemel zijn akkoorden, een dissonant in woorden, die we nog niet hoorden we zongen tot de vleugels…

Ze gooiden het op een Lente akkoord Oranje of Voorjaar werd niet gekozen En Kunduz was helemaal uit den boze Dat woord wordt door hen liever niet gehoord What’s in a name...’t akkoord bestaat uit noten Soms klinkt het zuiver en soms klinkt het kloten…

Langzaam worden mijn gedachten woorden, Spreek ik onhoorbaar tot jouw bange hart, In flarden hoor je wat akkoorden het is een soort muziek, zo onverwacht. Jarig ben je straks en ik zou je willen kussen. iets fluisteren wat jou alles zegt ! Onzeker brandende gedachtes voor altijd blussen, met alle liefde die ik voor jou heb.…

toch stript wind met valse luwte en vervaarlijk scherp basalt een diepte die het orkest met plotseling staccato overvalt violen vlagen tussen paukenslagen trompetten schetteren tegendraads in deze waterval muziek en ik zing eindelijk weer een hemels lied…

zocht iets van stilte om aan je te denken misschien een gehavende vleugel te strelen ontelbare malen gezet om te schrijven (aan jou over jou, voor jou) maar alles blijft blanco terwijl mijn vingers zweven boven de toetsen zou de mooiste stukken kunnen componeren als de muziek mij alleen maar vinden wilde even zo vaak stelen zinnen mijn akkoorden…

de waarheid is wat niet wordt opgeschreven je schetst een beeld dat nooit geheel voldoet zoals wel vaker voorkomt in het leven men merkt het wel maar een ieder vindt 't goed je schrijft een vers met een verkeerde pen terwijl je vals wat schuine liedjes zingt maakt wat muziek in vrolijke akkoorden ondanks dat droefheid jou steevast omringt…

ik zag je lopen in het donker verdwijnen een lach lichtte op in je groet je wilde geen kus maar je ogen maakten muziek van een honger die niet was te stillen ze zongen akkoorden die niemand ooit hoorde van je blikken begon ik te rillen ik trachtte met flarden geluid jouw beeld terug te roepen maar stilte klonk er hard bovenuit…

voor een nieuwe etude En leidt mij naar zalen met een feestelijk bal Laat ons daar dan samen onze vriendschap vieren Bij muziek van violen, harpen en lieren.…

Ze zijn zalig, jouw woorden, die zachte akkoorden. Was alles in de wereld maar zo mooi zoals jij het benoemd. Jij brengt me troost, hoop, lust en inspiratie. Kom in mijn armen, ik maak je beroemd! Ik dank je, voor die mooie woorden, die zachte akkoorden. Maar één vraag die rest me: Wil je me alsjeblieft niet vermoorden?…

ik weet van hun bestaan heb de invloed ondergaan geen luchtige herinneringen die eonen lang rondzingen begin de talen te begrijpen zij rijpen door intenser mee te kijken naar de fundamenten van hun leven mythen sagen en legenden tillen in een mystiek akkoord de dagelijkse dingen uit boven het gesproken woord eindelijk kan ik de levens…

voelend tokkelend tegen huid van haar dij die soepel deint beseffend genietend tegen en met elkaar zij beroert ook mij spelend luisterend in nakend licht naar akkoorden van vlees…

Dumps kerosene werden verteerd zodat ginds de knop kon geactiveerd. D' opwarming der aarde krijgt nog 2 graden nadien wordt de zon gearresteerd.…

Je kan de lente bijna ruiken boomknoppen neigen al naar het tere groen alles zal weer ontluiken in bladertaal en lentebloem oogstrelend samengebracht in dat betoverende seizoen…

Mineur akkoorden stralen het hoger licht ik verlies mezelf in dit mooiste lied alles van mij, houd van alles van jou ons lied bezongen zonder veel woorden hemelse spiegelingen op ons gezicht.…

In zijn snelsonnet van vandaag heeft Nico Noorman zich in niet mis te verstane lovende woorden - ook bij wijze van postuum eerbetoon aan Tina Turner - uitgelaten over de leiderschapsprestaties van de trainer van de kersverse landskampioen... _____________________________ Ik vond die Ruud allang een vreemde vent Die monsterbaard, die rare…

buiten door de ramen te veel bomen namen licht en uitzicht weg de melodie van de trap klonk bedaagd alsof er van de treden te veel werd gevraagd de kleuren zijn gedateerd inboedel is aan vervanging toe herstel is al te vaak geprobeerd dit gaat het niet worden zelfs de trap kreunt zacht bij verlaten ineens heel lichte akkoorden…

------ Omdat de PvdA had geen bezwaar tegen de nieuwe miljardensteun voor Griekenland ging de 2e Kamer akkoord.…

van hoe wij met armen en vingers al vrij snel en goed akkoorden lieten horen wij soleerden helaas voor ieder op de eigen keuze gingen zo onze gang en hebben ook nooit geleerd op te treden met publiek om voor te spelen en alles van onszelf te geven van die stukjes leven heeft niemand ooit geweten…

Alle roekoemeisjes van vanavond alle toedoemeisjes van vannacht wat zeggen we daar nu wel van? Niets. We laten ze maar zitten maar zitten maar liggen maar slapen maar dromen van jajaja.…