148 resultaten.
Amanda Gorman
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 130 Zij kwam bij Oprah, zag en overwon
Zij kende the Deep South, het arme zuiden
Zij wist dat na Katrina klokken luidden
En dat zij wat zij in zich had ook kon
Had met gebaartalent een streepje voor
Met bet-overgrootouders uit Uganda
En een Ghanese oma uit Rwanda
Die 'We Shall Overcome' zong in het koor
School in haar fraaigetinte huid haar…
Geen zelfmoord
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 834 De slaperige blauwe oceaan
kan mij stiekem verleiden
om tot de bodem te gaan
en niet langer te strijden
Dromerig neem ik een besluit
om heel lief te verdrinken
ik spreek mijn vonnis uit
door langzaam te zinken
Prachtig doorzichtig koraal
verwelkomt mij aan boord
ik sta voor het mooiste portaal
dit is eigenlijk geen zelfmoord…
Krenkvlinders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 In het portaal van
de laatste nacht
doemt het lot dat
onafwendbaar wacht.
Het is als schaduw in het dal,
of ginds het klare licht
van sterren in het heelal
dat blinkt in het verre zicht.
Bij de gedachte die dwaalt
smaakt bitter soms zout,
dan weer zoet.
Voor wie over lotgevallen verhaalt
van glooiend gemoed.…
Lege handen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 607 In de stilte van mijn verlaten fort
droom ik een verrassingsaanval.
Zinnen die overwinnen.…
Het is niet alles goud
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 456 Nog steeds de trots van Zonnekoning Poetin
Maar Sochi kost, al is het nog niet klaar
Ruim meer dan alle Winterspelen bij elkaar
Want smeergeld, ja daar is de clan vrij goed in
Twee weken lang een klatergouden fort
Dat na die tijd een dooie spookstad wordt…
Koorts
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.149 Vochtige ramen boven
rode ornamenten
weerspiegelen de wereld
in een waas
IJzige sidderingen
blussen vurige tongen
die gretig likkend
het fort belagen
Overeind gehouden
door resistente muren
waarachter de inhoud
gereinigd wordt…
Sluitstenen der eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 969 jij en ik
groeiden
aan de zonzijde
van het vrijgekomen land
de nacht viel
langs glooiende
trechterheuvels
enkel ons einde
droeg een krans
van stenen
in de oase van
samenhorigheid
stapte ik
over ijzige dagen
en zag
hoe vlak keien
mijn graf omsloten
in de weidsheid
van stilte
vlak voor het portaal
naar een vrije wereld…
Eliane
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 aan het strand
te Cannes
gewerd mij Eliane
een petite ratte
van het ballet de Monte Carlo
zestien
maximaal
slechts de Franse taal machtig
maar Frans is niet mijn fort
ik heb mij en haar bediend
van universele gebarentaal
tot grote contentie
alsook satisfactie
van ons beiden…
Naar eigen hand
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 154 hij nam het zand
bouwde zijn fort
naar eigen hand
vormde en kneedde
zonder onderscheid
de korrels in zijn gelijk
een lange tijd
weerstond de burcht
de zee in confrontatie
maar het water is gezakt
korrels drogen zonder macht
eisen nu de vrijheid van het strand…
Uitval Nijmeegse Vierdaagse
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 848 Om logistieke redenen werd gekozen voor de Fort Kijk in de Pot Straat. Deze pilot-study leverde meteen resultaat.…
een fort vol mensen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 394 fotogedicht=een fort vol mensen…
Grenzeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 647 Zoals zwaartekracht geen kracht is
en continue tijd illusie
is het fort benoemd als ik van eigen makelij:
gestolde levenslust in vergelijking.
Buiten dat veilig kader
- en waarom zou het veilig moeten zijn -
de handen zonder houvast leeg
en vierend in het open veld
blijk ik de ander…
Beslist
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.434 Beslist, er begint
iets in mijn hoofd
dat mij als kind
allang was beloofd,
want als blozend ei,
vers bevrucht,
bereikte mij
al een gerucht
maar nog aarzelt het zich,
maar nog is het te vroeg,
ik versta het, ik lig
nog niet stil genoeg
Fort Worth, 23 oktober 2010
-----------------------------------------
'Beslist' verschijnt…
een brief van thuis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 129 rook stijgt roerloos van de dorpen op
de verre nevel daar is waar de mensen wonen
honden blaffen in de diepte van de stegen
uit de hoge moerbeiboom kraait de haan
geen dag geeft je een tweede ochtend
het water wervelt om het fort
een miljoen voor een brief van thuis…
metamorfose
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Ik wacht
op het onwaarschijnlijke
van levende mensen
zo maar op zoek
naar het levenselexir
naar de metamorfose
van het immer jong zijn
mijn lustend lijf
op het groene naaldtapijt
op zoek naar nieuw leven
scheurt mijn kleren
binnen het portaal
waar de sporen
van diepe verlangens
zo maar bloeden
en de etter verdoemenis
spuwt zo naderbij…
Vive Pravi
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 Dat sotto voce, kalm
met zachte stem
Piano, afgewisseld
door wat forte
Langgerekte noten
dan weer korte
'k Zag 't bij die Parisienne,
niet bij hem
Te hopen valt dat wij weer
sòngs gaan horen
In 't land van gouden alten
en tenoren…
ongekende geloftes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 187 Hoe verguld is al jouw liefde
nu de lente het portaal heeft
betreden en haar strooisels
één zijn met al jouw ongekende
geloftes die zwijgend de meerpalen
zijn van mijn houvast
het lijken mijn schaduwen te wezen
maar het zijn de houwitsers die
mijn droom in stukken hebben
gereten op het slagveld wat eens
de bloementuin was waarin liefde…
ondanks alles
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 zoveel forten
cirkels en lijnen
om me te
verschansen
terwijl het
ondenkbare
wacht op je
binnenkomst
lang vonden
de beelden hun
bijgesneden
gedraaide weg
ongewapend
schuifel ik nu
naar zwarte
gruwelijkheden
waar ik me in
verduisterde tijd
geen voorstelling
van kan maken
ondanks alles
zijn de beulen
onze gelijken…
Trappen die nu zwijgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 503 in lege huizen
waait de wind
in fluisterende tonen
soms hoor je nog
de gil een kind dat
daar ooit lag te dromen
zie de vlekken
op de muren een
schande voor de buren
voel het stil
gekraak dat generaties
weer volwassen heeft gemaakt
op kale trappen
die nu zwijgen en hun
geheimen nooit verklappen
samen met de
stilte in portaal…
Witte veder
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.263 Hoe kwam het dat de indianen altijd verloren
bij de strijd om het fort op zolder,
het fort van plastic palen,
ze in verhalen en op tv
altijd aan de horizon verdwenen.
Elke keer moest ik wenen,
heimelijk verliefd op Witte Veder.
---------------------------------
uit: 'Vallende Mannen', 2011.…
herscheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 op de bodem van de diepte
lag als een oester een
weerbarstig woord
onderzeese stromingen
kwamen en gingen
bleven haar beroeren
gestaag schuurden ze
over en langs het
gesloten fort
ze werd weker
minder stug een
trage transformatie
met het verstrijken
van de tijd herrees ze
aarzelend uit haar as
de wedergeboorte
van een woord…
Waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 203 In woorden als water
omwentelt de waarheid
de slordige prater
zijn niet weten tot feit
de werkelijkheid wordt
gewelddadig verdraaid
zijn waarheid een fort
zo vol leugens gezaaid
Zijn woorden zijn daden
die ons openbaren
ze zijn zwaar beladen
vervormen het ware
hij belijdt zijn moraal
en ethiek van de tijd
in een droevig verhaal…
Siberië
gedicht
3.0 met 186 stemmen 51.983 Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.
-------------------------------
uit: 'Verzamel de liefde', 2003.…
De zwerver zwijgt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 344 Met de rug naar gevel en portaal
Raadt hij achter elke deur een holte.…
Verslaafd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 632 Als je ziel zichzelf verkoopt
een autonome handel,
je kijkend naar je eigen fort
langzaam een ruïne wordt
Als een origami
donkergrijs je beeld vervouwt,
je dodelijk verveeld
huilend van je moeder steelt
Allergisch voor je schaduw,
maar verslaafd aan de zon
badend in het zweet
ontsnapt een laatste kreet:
Help,
help,
Ik ben geen junk…
Zakenman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 687 .
--------------------------------------------
Een zakenman die slaagt, maar zich beperkt,
Die komt niet in de Quote naar boven drijven,
Die zal des nachts niet angstig wakker blijven,
Diens woning hoeft niet als een fort versterkt.
Succesvol ben je pas met je succes
Als je niet constant stijf staat van de stress.…
Bevriezen woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 waar vingers dralen
handen geen warmte
kunnen halen trekt
kilte ijzig op
uit vloeren en
tocht een koude wind
door de portalen
bevriezen woorden
die gesproken zijn
doven blikken in
het kale licht van
pijn tot ijs en
geven zo het voelen
en bewegen prijs
doodgevroren tot een
schrijn van menselijk
falen om bij elkaar
wat warmte…
Hoe u!
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.479 Ik had gewaarschuwd moeten zijn
De regisseur had het over beeldenrijkdom
van leven ende dood en teksten als los zand
waardoor structuren losgelaten een nieuwe
werkelijkheid ontstond
Ik viel in slaap, mijn laatste fort tegen
´Het Lied van het Hart´ met stromen bloed
ondanks het knierpend achtergrondgeluid
De Middeleeuwse kleren waren mooi…
gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Mijn lustend lijf
Op het groene naaldtapijt
Scheurt mijn
Kleren binnen het portaal
Waar sporen van verlangens
Een diepe wonde,
Zomaar etter spuwt
De verdoemenis naderbij
Dat liefde soms is
Als ongewenst klatergoud
Theo wuestenbergs…
Voor Veerle, een jeugdvriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 272 Achter het portaal
Laten we verweesd het uitgelezen verhaal ……