148 resultaten.
Het alarm ging af
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Het alarm ging af
in mijn buik, dacht ik
maar het loeide al
veel eerder op mijn huid
voor onbegrepen gevaar
Dan ging ik ervandoor
sloeg om me heen, of dicht
als een ijzeren klem
Ik was een wandelend fort
vermomd als meisje
verlangend naar contact
dat ik niet verdroeg
zonder noodzaak
en harde afspraken
Nog steeds wil ik niet…
Voetenwerk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 629 Noordzee, ik heb de branding weerstaan
ik voel het water met kracht terug
lijn 12 naar het Markenseplein
en dan nog struinend door de duinen
op weg naar het onmetelijke blauwgrijs
schep en emmer
voeten in de aarde
strijd, water
jeugdig fort
geulen gegraven
maar de zee liet zich niet temmen
nam mijn kasteel zomaar mee
en nu bruist een…
eindeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 in deze eindeloze vlakte
waar tekens door het luchtruim zweven
totdat zwaartekracht hen op de knieën dwingt
en ze samensmelten tot een ongenaakbaar fort
in deze vlakte zonder begin of einde
waar het laaiend wit onverbiddelijk op poorten beukt
totdat de storm uitgeput gaat liggen
en ik mijn oren niet langer verborgen houd
in deze eindeloze…
Drinkwaterbelasting
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 168 De maffioso heeft so fort,
bedacht:
we komen geld te kort,
waar zal ik 't halen dacht 't
dappere ding, weet je,
we gooien het niet in de kring.
We laten ze lappen
voor flessen water
en alle ellende komt als geklater
over de drinkers heen.
Naar bed naar bed zei Duimelot,
niks meer drinken
want da's veel te kort!…
CONDOMEN EST OMEN
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 1.013 Veilig vrijen is een kleiner kwaad,
dus mag het van de bisschop mét condoom.
Je houdt daarmee het grote kwaad in toom,
maar beter is onthouding van de daad.
Benieuwd of hij nu in conflict gaat komen
met de Grote Regelneef in Rome.…
Texas 1830
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 229 Ja ook de Indianen hielden slaven
Als kolonist was je bepaald niet veilig
Het vee en dierbaren waren je heilig
Tijdens de reis werd menig kind begraven
Binnen de palissade lag je haven
Het was hard werken om een fort te bouwen
Je stak vol hoop de handen uit de mouwen
Waarbij God en de Bijbel leiding gaven
Al tijden lag de duivel op de loer…
Afslag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 866 Dit was een wildpad tot voor kort
zwierend om diepgelegen hoeven
die zich in grasduinen begroeven
onder gewassen kiel en schort
Gortdroge sikken dwaalden hort
de heuvels aan het recht geschoven
haar scheuten meer dan eens bestoven
door hordes vorsten uit het fort
Ze kregen hooimijt van het ploegen
zelfs als ze braaf hun kruisje sloegen…
op een slotgracht na
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 298 ik was de koning
in mijn fort
de wereld op
een slotgracht na
lag aan mijn voeten
maar in het minzame
begroeten bespeurde
ik hun achterdocht
want ik was rijk
vanuit mijn plaats
door afkomst al gegeven
kon ik hen laten beven
juist ik vocht
voor hun leven
als mijn onderdaan was
ik met allen zeer begaan
nooit heeft iemand…
Zwart licht
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 286 .:
de cipier opent de deur van mijn cel,
zijn silhouet ontneemt mij mijn verhaal,
zwart mijn blik in het verblindend portaal.
Hoe komt die cipier aan zijn lamplichtmacht?…
WOUD VAN DE DOOD
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 263 Ik loop geheel ontbloot
Over zandige paden
Door een droge sloot
Langs kadavers vol maden
Het bruine, droge gras
Is reeds lang verdord
Een uitgedroogde plas
Bewaakt een verlaten fort
Een oneervolle naam
Siert dit dorre oord
Een twijfelachtige faam
Waar de natuur wreed ontspoort
Het woud van de dood
Een woestijn vol ellende
Die elke…
Discutabel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 122 Bouwden forten.
Dansten vluchtig in die luchtkastelen,
waar de ijlheid ons,
uiteindelijk,
benauwd.
We stichtten vuren.
pookten woorden tot een brei,
slechten muren,
totdat wij,
in minder meer,
geworden zijn.
-
Ik zag je, naakt.
Voelde je, als nooit tevoren.
Ontbloot van alles keerden wij,
de nacht in ons.…
Pragma
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 broekzak, hoed en rand, haver tot gort
Waar je spitsvondig, kalm en wijs in wordt
Met rozengeur, zonne- en maneschijn
Een goed beveiligd, warm privé domein
Waar helemaal niets aan mankeert of schort
Een jarenlange liefde die mag zijn
Die voedsel is, verjongend medicijn
Er is genoeg en je komt niets tekort
Geen zandkasteel, maar een onneembaar fort…
Ontaarde troostprijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 280 Dit keer geen troost of prijs
geen doop
geen eer
noch het genoegen van euforie
in een portaal
waar 's nachts de regen
door gebroken ramen valt
sigaretten gaten hebben gebrand
in dromen zo dronken
en waardeloos
verdomme
whiskey droog
en liefde loos krijst
uit getande monden
halleluja
kogels genadeloos
de door God verlaten…
volksverhuizing
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 ze trekken vermoeid langs de Ararat
met zekerheid gewikkeld in doeken
hun kinderen voorop of op de arm
zwangere vrouwen, mannen zeulen bezit
een touw houdt hun geloof bijeen
richting fort Europa: de poorten gesloten
bruggen geheven en grenzen geslecht
grachten omgeven met stalen messen
een meisje streelt haar hond
de moeder baart, vader…
Hoofdzaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Het is een serieuze zaak
mannen aan de rivier
bespreken en proeven de revolutie
De cavalerie komt
de heilige arresteren
en sluit hem ver weg op
Het is feest in dat fort
de koning is jarig
een meisje danst
Ze warmt de mannen op
met haar blote buik
en moet een wens doen
Ze weet zich geen raad, zoekt
bescherming bij haar moeder
die…
nat weer
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 216 de hemelsluizen volledig open
alles wordt kletsnat
zelfs mijn slimme kater
schrikt ,verdrinkt bijna ,
door al dat spoelend water
wandelende mensen ,
schuilen vlug in een portaal
of zetten het op een lopen,
wippen vlug de winkel binnen
om een paraplu te kopen
de kinderen uit mijn buurt
vinden dergelijk weer wel fijn
met gummibotten…
- Parel van Afrika -
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 340 Het tropische klimaat van Uganda,
maakt je een met de natuur
lieve kleine zwarte parel.
Zwart staat voor Afrika, voor jouw
verdriet en voor het verhaal.
Zoveel fruit aan de bomen,
groen, vruchtbaar het land,
de tropische diepe regenwouden.
Kinderen liggen te slapen
gedurende de hete middagzon.
Hoor jij het brullen van de leeuw
niet?…
Hissarlik
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.312 Fort langs de Bosporus:
de weg naar de Zwarte Zee.
Als bittere distels
stonden hier de speren.
Het landschap zegt men
is niet veel veranderd.
De Skamander doorsnijdt de vlakte.
De zee is grijs - het waait.
In gedachten zie ik in de verte
honderden Griekse Schepen
hoekige contouren langs het strand.…
de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 de zee zwelt met haar baren mee
en spoelt uit forten van brak zand
een stukje van een kindertand
of zij bijt aan 'Huisje Weltevree'.
de zee speelt voor zichzelve slee
en sliert verwaterd uit op 't strand
waar zij gekriebeld door de brand
al gierend vlucht. hoezee! hoezee!…
Elfje
netgedicht
2.0 met 46 stemmen 6.182 kwijt
`t huis compleet met jouw zonnestraal
Geen zachte muziek op d' achtergrond
geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen
laat staan kleine lichtjes met malle capriolen
`t begon als een allerdaagse ochtendstond
De gong, je trok met ogen wijd gesperd
de voordeur open zonder nog te weten
zonder vermoedens van je eigen toverkracht
In `t portaal…
EINDPUNT IN ZICHT
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.030 ging jij ‘t laatste pad betreden
Je verlangde naar rust wellicht
in de eeuwigheid na het heden
Met de laatste adem om je lip
sloeg jij de laatste kadeweg in
In de verte naderde al ’t schip;
langer wachten, had geen zin
Met al de rust in je lieve hart
bezag jij mij een laatste maal
Op je uiterlijk niets van smart
betrad jij ‘t oneindige portaal…
Verminderd welzijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 888 Het opblazen van muggen tot olifanten,
het schouderophalen over leed in Uganda
en het negeren van dioxine in gele vla
en andere producten, mishandelde klanten…
Weet je waarvan ik meer dan zat word?
Die stukken in de krant over overgewicht,
dat sterrengeflonker in onze eetcultuur
en ook dat volmondig vreten uit de muur.…
TOEN ZAND ER NOG TOE DEED
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 met vragen over wijsheid
je blijkt er geen
vouw jurken uit op zoek
naar wat jouw maat
verleden heeft gedragen
een mouw spelt overdreven
zomen, maar geeft geen prijs
van lang verbleekte waarde
etiquette
verdorst de glazen
en uit mijn hand slurp ik wat
lichtgezouten druppels water
net als aan zee
toen zand er nog toe deed
en jij een fort…
Groots en onverschrokken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 104 Wij likten onze wonden,
flierefluitend
in ons fort
gebouwd van hooi,
en loeiden met de koeien,
voor wie ons horen zou.
Dan stoven wij uiteen door
sloten, op blote voet
door verse flatsen
heen,
Beschermden onze groene
landerijen tot ook
de laatste koe
verdween.…
En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.452 En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
Zich peinzend-artistiek staat te draperen,
Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren
De feeërieke zomen van haar shawl,
En ongeduldig de avondster 't portaal
Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen,
Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren,
En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…
Komedie in mineur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 213 Elk onverwacht geluid uit het portaal
kan de gedode tijd inhalen.…
Lichtgevende symbiose
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 30 takken
met zwammen
en paddenstoelen
als kameraad
met goede neus
wat wij zochten
was eetbaar en
vochtig met een
schimmelkleur
in de rood met
witte stippengeur
van uiterst gevaarlijk
toch leefde ik nog
samen met bacteriën
die met het bleke
wit als schutkleur
hun bestaan vonden
in een licht loos milieu
waar mijn streepjes
licht de portalen…
Tegenzin
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 3.781 Met steeds meer tegenzin, kom ik je 'fort'
versterken.
Da's niet goed...
Sleep me 's morgens uit m'n bed, om je te
helpen.
Da's niet goed...
Is er niemand om je bij te staan, bied ik
me weer vrijwillig aan.
Da's logisch....
Ook al heb ik er geen zin in en barst ik
van de hoofdpijn.
Da's niet goed...…
Zeeslag
gedicht
3.0 met 51 stemmen 13.544 Terwijl het strand, veroverd door de eb,
natuurlijk door de vloed herwonnen wordt
en allengs tot de helft wordt ingekort
ervaar ik weer wat ik ervaren heb:
een kleine jongen ben ik met een schep,
hernekkig vechtend voor een wankel fort
totdat het weldra toch is ingestort -
de zee geeft op het laatst de volle mep;
een klap, die onafwendbaar…
Zeeslag
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.640 Terwijl het strand, veroverd door de eb,
Natuurlijk door de vloed herwonnen wordt
En allengs tot de helft wordt ingekort
Ervaar ik weer wat ik ervaren heb:
Een kleine jongen ben ik met een schep,
Hardnekkig vechtend voor een wankel fort
Totdat het weldra toch is ingestort -
De zee geeft op het laatst de volle mep,
Een klap die onafwendbaar…