TOEN ZAND ER NOG TOE DEED
Niet dat het wat uitmaakt
je wangen van papier maché
lachen parels tot decadente
kikkererwten
te mooi voor woorden
ik schrijf jouw boekenkast
met vragen over wijsheid
je blijkt er geen
vouw jurken uit op zoek
naar wat jouw maat
verleden heeft gedragen
een mouw spelt overdreven
zomen, maar geeft geen prijs
van lang verbleekte waarde
etiquette
verdorst de glazen
en uit mijn hand slurp ik wat
lichtgezouten druppels water
net als aan zee
toen zand er nog toe deed
en jij een fort
kon bouwen, rijk aan blubber.
Zie ook: http://jeloupoems.blogspot.com
Schrijver: JELOU, 2 april 2012
Geplaatst in de categorie: emoties