18318 resultaten.
HUMAAN
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 333 Nieuw immigratieplan!
Vreemdeling welkom hier!
Zie je wel? Wij zijn
een land vol fatsoen.
En als een prettige
instroombijkomstigheid
zorg je natuurlijk
voor ruim één miljoen…
Water
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 603 Het is overal
geeft leven
neemt het
het doet veel
dingen goed
maar ook slechte
dingen
de mens
de natuur
Het reinigt
verlost van zorgen
was fouten weg
vergeeft
wast de lei
een nieuwe begin
zonder verleden
Spiegelt
De buitenkant
niet wat
binnen in verstopt
zit
en niet weggewassen
kan worden
De nieuwe hoop
die komt
en helpt…
Ogenschijnlijke stilte…
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 522 De natuurlijke stilte maakt mijn gedachten vrij
en vormen een nieuwe bron
voor mijn gevoelens, bezinning…
Nieuwe inspiratie, die ik kwijt leek te zijn.
Geuren en beelden vormen een bevestiging
van de ongerepte natuur…
Alles wat leeft,
groot en klein
Een woord dat zweeft
in de put van mijn brein.…
Avondnieuws
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Dorpsmussen kwetteren
op het grasplein
de avondvlinder
valt van een bloem
het regionale nieuws valt zwaar
op de maagdelijkheid
de waanzin van de schemering
is de waanzin van de eeuw geworden
over de natuur niets dan goeds.…
Nachtrust.
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 2.359 De nacht valt, de natuur rust.
Gevoelens worden in slaap gesust.
Zorgen wegen minder zwaar.
Dromen worden voor even waar.
De maan en sterren houden wacht.
Het leven verzamelt nieuwe kracht.
Zuigt zich vol met nieuwe moed.
Die diepe rust maakt alles goed.…
Stichting Aap
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 306 Natuur is niet meer iets om op te pimpen
Het rijksbeleid is schaamteloos verbleekt
Al wordt om nieuwe donateurs gesmeekt
Natuurorganisaties blijven krimpen
Eén stichting groeit, het lijkt paradoxaal
Maar het is echt geen broodje-aapverhaal…
Homo sapiens natuurlijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 De mens die gelooft,
dat hij regeren kan,
over de heersende natuur.
Mensen hebben vijanden nodig
om mensen te beschermen.
Met beschermingsmiddelen.
Tegen onkruid en ongedierte.
Zo controleren mensen de natuur.
Wanneer een nieuw virus reageert
beschikken we niet over vaccins.
Blijven soldaten angstig thuis.…
Zichtbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De kale kruinen
Ver boven reusachtige stammen
Als natuurlijke fortuinen
In verhelderend winters licht
Opdrogende modderpoelen
Tussen krakende knarren
Droogte trotserend
Boomknoppen zwellen
De ontdekkingstocht naar nieuw leven
Tussen bloeiende mossen
Waar ogen met natuur spelen
Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…
Rododendrons kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Kleuren larderen
Struiken intrigeren
Zachte walmen tussen groen
Natuur schenkt levensblazoen
Vogels zingend tussen struikgewas
Natuur die je vanuit je ogen las
Harmonie gedijt
Even uit de drukte bevrijd
Hommels keuren rododendronstruiken
Roodborstjes die plotseling voor je opduiken
Als een zoetgevooisd leven
Heeft het nieuwe energie gegeven…
Moeder Natuur
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 137 Moeder Natuur zegt:
'zonder vaderland
kan ik niet leven'.
Stad vol geluiden
geblaf en geschreeuw
sirene naar spoedgeval.
Persvrijheid-
wie een grap over een profeet
maakt is zijn leven niet zeker.
Vlaggen-
om een triomf te vieren
of te verbranden uit protest.
Huizenmarkt
onbetaalbaar voor een
nieuwe generatie.…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 140 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 213 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 73 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 393 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
Natuurvriend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 416 in cynisme
er ontwaakt een nieuw naïef bewustzijn.…
Zon en kou
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 Winters ochtendgloren
Een sfeer van rouw
Een nieuwe dag zojuist geboren
Een laagje ijs en soms wat dauw
Een dode boom ligt er te kwijnen
Natuur dirigeert de afbouw
Als het zonnetje gaat schijnen
Walmt het hout al gauw
Zon en kou strijden
In de harmonie van Zen
Walmen die zich vanaf de stam scheiden
Natuur dirigeert en ment…
Hoe vredig is het sterve in de natuur
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.680 Hoe vredig is het sterve in de natuur.
Het blad valt af, roest op de stille aarde,
vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde:
elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur.
En altoos is, tussen de tijd van sterven
en het opkomen van een nieuw geslacht,
een verbeiding, iets als een stille wacht
op de anders zo drukke en volle werven.…
ACTUALITEIT
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 1.211 Natuurlijk ook vertraging op het spoor.
Het nieuws is niet zo moeilijk te voorspellen.
Ik hoef daarvoor niet eens naar huis te bellen.…
Levenslef
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 5.055 ik lig alweer
met mijn tanden
op straat, maar
het geeft niet
want ik geef niet
op te geven om
omdat dat nou
eenmaal in mijn
natuur ligt
ik sta op, stof af
koop nieuwe en ga door
zo gaat dat, ik kan niet anders
ergens is dat voor mij beslist…
Een nieuwe kamer
hartenkreet
1.0 met 27 stemmen 4.591 Vandaag krijg ik een nieuwe kamer,
Al mijn spulletjes gaan daar naar toe.
Mijn stiften en mijn hamer,
Mijn bedje en mijn knuffelkoe.
Gelukkig hoeven we niet alles te dragen,
Dat is natuurlijk veel te veel.
*TUUT!* Daar is de verhuiswagen,
Zo blijft al mijn speelgoed heel.…
Irene's open brief, de tante van WA!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 uiteindelijk tegen ons zal keren
de tante van onze majesteit Willem Alexander
voelt natuurlijk de werkelijkheid als geen ander
ik adviseer haar te fuseren met Marianne Thieme
in een nieuwe partij voor mensen, natuur en dieren!!…