Alle inzendingen over Nieuwe slag?

de kerkklok luidde zijn enkele slag ik wist dat zwart gewonnen had ooit spreidde wit zijn vleugels voor een nieuw begin vulde leven haar warme kleuren teder in tot de schaduw langer werd het licht vertraagde de kerkklok in eentonigheid aanwezigzijn vervaagde…

Het virus slaat de tweede keer zijn slag. Slecht nieuws voor chronisch zieken en bejaarden, wie hecht er aan hun voortbestaan nog waarde? Hun lot hangt af van andermans gedrag. Waanwijsgeer Willem Engel wil niet wijken en uitgaansvolk gaat dansend over lijken.…

Zij leeft haar leven met slag en stoot overwint zij storm Vindt zij in iemand een veilige haven die armen om haar slaat Dan maakt zij die los na verloop van tijd Want zij verkiest het eenzaam lopen langs de vloedlijn waar zij steeds nieuwe dingen vindt na zware storm.…

in een storm verwaait het gebroken glas zijn doel voorbij tussen vingers als was in stromen vurig zand korrels van een ander leven koelt het nieuwe hart dat het oude heeft gegeven het helende begin naar een toekomst van slagen door wijsheid verwelkomt reis naar hoopvolle dagen…

Jouw bloed van slag geraakt lijkt te strijden met zichzelf onder zachte dwang stroomt nu het oude weg voor vers dat stap voor stap zijn loop aanvaarden leert een eigenwaarde vindt zich in het gangenstelsel van dit nieuwe leven hecht dan herboren kloppend voor mijn deur zal staan…

De pyromaan zit vast, klinkt het gerucht, het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond. Wie was ‘t ? Waarom ? Hoe kon hij zó lang slagen ? Het vuur is uit, al branden nog veel vragen.…

opent voor een nieuwe vlucht er hangt zomer in de lucht…

Het weer is van slag, Pakistan verzuipt De zon schijnt in Nederland De Alpen verdrinken. Het weer is van slag Rusland verdroogt De oogst naar de Filistijnen Het weer is van slag: Alweer!…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

gestommel ze zijn vroeg bezig op het dak van slag aan de slag de natuur net als ik…

Welk een nieuw geluk! Welk een bevrijding van een hoge druk! Welke slagen toegebracht aan een God, De laatste slag, vernietigende God! Er is dus in 't heelal niets absoluut. Een tirannie van één bestaat er niet. Van enkelen is ook geen heerschappij - Allen zijn gelijk, slechts 't geheel is vrij. Maar dit is eindeloos in tijd.....…

ik ben alleen en ben van slag omdat ik geraakt ben door jouw antwoord, omdat jij me verliet, de trein reed het station uit en ik ben van slag het sein op rood alleen in m'n kamer ben ik van slag om- dat jij wegging en zing ik op de gitaar een treurig lied.-…

De Slag bij Waterloo! Bekend bij velen, Daar kreeg Napoleon een flink pak slaag, En leed toen zijn ultieme nederlaag, Nu willen ze die veldslag ná gaan spelen. Dat hoef ik niet; ik heb al enge dromen Van al die slagen die nog zullen komen.…

Ik ben compleet van slag het maalt maar door mijn kop. De geschiedenis herhaalt zich, wanneer houdt het nu eens op? Wie maakt een keer een einde aan deze emotievolle soap? Wie schrijft er een nieuw hoofdstuk? Wie geeft aan mij weer nieuwe hoop?…

Zo zou het moeten gaan strelen van de wind op de huid haren die lichtjes omhoog bewegen Fluisteringen van een hart tellen van het aantal slagen zonder seconden te vergaren Zich voorstellen hoe de pluisjes zilverachtig verder zweven vol verwachting van nieuw leven Soms stopt men er een wens bij een heildronk op beter weven…

Langs gelijke stations elk uur jagen wijzers op elkaar en zal de kleine het van de grote winnen op de lange duur is de hoogste stand bereikt aan eigen 'slag' gebonden en na elke 'misslag' moet het uurwerk worden geijkt en luidt de bel voor nieuwe ronden en wordt de finish steeds verlegd maar zijn deze wijzers aan elkaar gehecht.…

een pyroclastische wolk blaast de spinnewebben uit mijn hart brandt jouw aanwezigheid diep in mijn netvlies en mijn ogen rollen in tranen van geluk…

Als 't Hoepeltje niet werd gedreven, Dan zou zijn loop zich haast begeven: Zo moet het mens'lijk leven voort; Van kinds af, in zijn oude dagen, Met minder en met meerder slagen, Indien 't zal komen waar het hoort.…

Waar ik ’t niet winnen kan, en niet verliezen mag, Al pruttelt die mij volgt, daar lever ik geen slag.…

[Senryu] Gelijktijdigheid - elke klok heft zijn hamer voor de eerste slag.…

Twee mannen deden middenstandsexamen. Jan Treurmans werd teleurgesteld: hij zakte, doordat-ie van de vragen weinig bakte. Frans Vrolijk vond z'n uitslag wel betamen. 'Wat ben ik toch gelukkig,' zei hij toen. Succesagenda's had-ie steeds gekregen. Het zat de ander echter danig tegen: hij moest het met een zakagenda doen. De arme Jan werd…

De vage grens is hier even breed als de tijd breekbare lijnen hullen zich in dekmantels uit zuivere nevels gevlochten de wind die naakt maakt slaapt achter weggedoken dijken het gewas wacht met wuiven totdat de vroege voorbijganger sporen trekt door de ontzegelde dageraad de stilte smoort elk gegeven commando gericht op weg naar deze…

Dan weer aan de slag.…

De kans is groot, dat het niet gaat lukken. Nooit, nee nooit, worden we het eens. Teveel van ons zijn tegen. Samen zullen we gaan falen! Diep in mij zegt iemand: Dat nooit. NEE! Zal die stem in de anderen, ook zo tot hen spreken? Ineens wordt de kans groter, dat het wèl gaat lukken. Ja! Misschien hebben we wel ongelijk, en valt alles…

Ik weet het niet wat van mij worden moet Na al dit rustloos pogen, nimmer slagen; 'k Heb vruchteloos een beeld in mij gedragen, Ik heb de adem niet die 't leven doet.…

Na het oude komt het nieuwe, maar gelijk in geest en band. Samen gaan we bouwend verder; aan de slag voor Nederland.…

een nieuwe uitdaging aan te boren.…

Met geestkrachtige slagen hervond hij het ooit bezongen geluk: in een eenzelvige stilte boven zeven continenten het wonderlijk scheppend geweld van rust. Vastberaden liep de man een nieuwe oase in, zijn impressie gestempeld in het zand, achterlatend.…

Er staat een koffer in de gang klaar om mee te gaan naar het verleden heden tikt twaalf slagen toekomst spattend uit de hemel knalt tevreden al het oude naar beneden nieuw brengt hoop op beter weten tijd om te vertrekken wie of wat weegt de bagage zwaar het avontuur begint zoals de reis van vorig jaar met allerbeste wensen…

soms tocht leegte door de dagen schraalt schaduw alle kleur tot grijs willen gewrichten zich niet soepel richten eisen jaren eindelijk hun prijs doelloos draaien uren monotoon van slag tijd verstoft en scheidt geen koren meer van kaf inertie loze stilstand op het randje van verval wachtend op ontlading of implosie tot een nieuw…