Alle inzendingen over Opperste magie

Zo werd de eigen goddelijkheid gevierd en tilde men elkander op tot het Mysterie werd begrepen, tot ze hemelse reuzen werden, die reikten naar Hemels Licht, in een nederige buiging opgesteld, om de Opperste Magie te ontvangen, bezield te worden door de Opperziel.…

In zwarte magie zit vaak meer wit dan in witte magie. Beweer maar eens het tegendeel! filosofische prutsers! Toen ik wegliep en even later omkeek naar die bok, die zo zelfverzekerd op dat gouden ei vastgekleefd bleef, zag ik de wijze humor ervan, ik weet niet hoe maar het beeld maakte een dronken zot van me, wijzer dan God zelf.…

in opperste volmaaktheid ligt hij verwaand in 't nest bewondert hij zijn naaktheid en vindt zichzelf het best in opperste verrukking neemt hij zichzelf ter hand ziet zijn gelaatsuitdrukking in de spiegels aan de wand in opperste verbazing blijft bevrediging lang uit beseft hij zijn verdwazing als hij zijn ogen sluit?…

gebarsten kleuren slaan uit gladde facetten een regenboog glanst waar zon water raakt, springt licht op golven van emoties…

Alleen al de stem van Annechien brengt mij in opperste extase...…

Jouw integriteit werkt altijd als magie. Mijn magie komt voort uit jouw eenvoud, rust en stilte. Jouw gratie ontbrandt telkens, nogmaals energie uit, in mij op. Jouw glorie is mijn magie. Mijn magie houdt jouw glorie voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde. Een kaars die blijft branden. Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…

Wanneer verkeer, verkeerd is, is men in opperste staten. Als echter de gelukzaligheid verkeert is "verkeerd" ineens als een ballon opgelaten!…

je hebt gewoon geluk en 't opperste geluk daartussen veel gradaties... mij maakt het niet uit ik ben gelukkig met elke vorm…

de dood op een haar na benaderen en daar op dat opperste moment vrede mee kunnen hebben dit is bij het bedrijven der liefde voor even een gegeven... maar ook de zindelijkheid benaderen tot op het scherpst van 'de schede'…

de kleine dood noemen de Fransen een orgasme 't opperste genot als een moment van weerloosheid wanneer je op je kwetsbaarst bent en tóch juist dat kleine ogenblik dat o zó snel wegebt maakt het geluk voor even tastbaar…

Wanneer is magie ontstaan waar komt magie vandaan hoe kwamen die vlinders tot stand Hoe kwam mijn hart in brand Gevoel van warmte overspoelde mij Jij maakte mij ongelofelijk blij Niet alleen woorden maar ook daden Daardoor kruisten onze paden Toen liepen we hand in hand Zo kwam de magie tot stand…

De magie van illusie. Het geloof in sprookjes, Verdwijnt. Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

zoekt kleuren om zich in te kunnen wassen dansgrage wind immer opzoek naar een gewillige partner om zondes van zich af te wassen en zo in opperste reinheid aan vers geboren dag te kunnen beginnen…

het licht gevlochten tussen wiegende takken vroege vogels in opperste staat lichtstruikelend in fladderkriebels in dauw van zonbeschenen druppels fluitend met volle teugen in landschap van deze dag…

het is wel goed met kindje maken Opel rijden, parkje lopen eendje voeren en ijsje kopen om dan te verdwijnen en ons laten staan bij het koude marmer in opperste verwarring…

ik heb jou voor even het leven los zien laten om het opperste geluk te kunnen smaken daar in de stilte van de spaanse nacht waar jij los van alles eindelijk jezelf gelukkig zag nog voelde jij de warmte van het dakterras uitstralen naar een nog helder kleurende sterrenpracht toen was er die nacht de wens bij het verschieten…

Tegen de grauwheid tekenen twee stippen een nieuwe horizon maken een wereld van verschil. Impressies van vertrouwde geluiden ebben langzaam weg.. in de verte verwelkomen hun echo's nieuwe klanken die zich mild bruisend laten schonen. Bruuskerend de werkelijkheid in de voortzetting van hun dromen.…

geduldig wachtend langs de kant houdt hij de oppervlakte nauwlettend in de gaten of hij ook zijn oren spitst vertelt deze lang-nek niet op hoge stelten staat hij stil gelijk ‘n standbeeld totdat hij zijn spiegelbeeld kust…

oneindig ver weg Als ik mijn armen strek, voel ik wat de nacht kan geven Een grauwe hemel die ik in het licht neerleg Als sterren aan de hemel, fonkelen de ogen Pure zaligheid maken een glimlach zoet Iedere ster heeft zijn eigen hemelse vermogen Je hoeft ze niet te vangen, voel gewoon wat het doet Zoals de wind, regen, zon, maan en ster De magie…

Twaalf kaarsen branden rondom de woorden die ik schrijf de draak bewaakt mijn elfen in de kamer waar ik verblijf vele vlammen dansen als magische wezens mijn wereld in hun eigen taal ieder een eigen verhaal tekens een nieuw begin…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

Magie wat is dat? Een vies beest Dat alleen maar kindjes opeet Of een heks Met een bezem Misschien is het wel gewoon een vallende ster het is in ieder geval iets raars maar toch bijzonder…

niemand de vlammen meer meester kan worden wij zijn elkaars slaven vrijheid tot passie verteerd zinnen gericht op behagen de haast is verleerd alleen handen spelen het spel van beminnen lippen verwennen het zachte van binnen ogen gedogen een spanning die stijgt adem gaat sneller je kreunt en je hijgt tot, in een diepe ontlading de magie…

Maggie moest opeens streng diëten mocht juist een appelschijfje eten ze kon het niet aan werd net een sprinkhaan die alles begon op te vreten…

hij zag haar handen zonder magie van verborgen talenten wist hoe tijd groeven had getrokken in vereelte huid er was geen mystiek in het aards vermoeien dat werken heette met een lijf dat bij iedere beweging pijn en ellende niet kon vergeten toch was er altijd de lach die in elkaar ontmoeten zoveel blijdschap en warmte gaf…

vloeiend zacht spreiden haar ogen hun warme blik iedereen voelt de licht intieme klik als zijn ziel ontwaakt het contact met gelijken is weer even in de hemel verblijven het goddelijk moment waarvan de magie overal wordt herkend veraf en toch intens dichtbij zo delen wij haar mystieke zijn…

spiegelend danste zij op maanverlicht water dat opkomend golfde zonder rust blad fluisterde tussen de sterren hun open gesprek zonder twinkelende starheid en aan buren geen gebrek in geel was de puzzel nooit te maken er waren stukjes die deze magie niet smaakten…

te lang bleef steken was al verdwenen bleek in een nieuwe kleur weer ongemerkt te zijn verschenen gaf hen haar lach voor de magie die zij zagen gebeuren in een grote waaier vol kleuren…

Een toverbal? Neen dank je. Waarom niet? Ik haat geel. Je hoeft toch niet tot geel te gaan, stop dan bij rood. Dat gaat niet, ik weet nooit wanneer geel komt. Soms komt het voor rood, weet je.…

je keek en voelde aan de materialen zag mooie en onafgewerkte kanten liet je gedachten gaan in die magie haakte ook je hart vaak aan veel vormen waren al bekend in het circuit van creatievelingen maar jouw idee was vaak toch even meer in kleur en ontwerp om blikken te trekken met een verbaasd aha schitterend was jouw uitleg over…