Alle inzendingen over Rene Huigen fysica v

De tijd is als een mooie vlinder Oudheid is als een stofdoek met mooie kleuren Zo interessant als een Egyptenaar in de tijd van Karel V Als een klok met jaren als cijfers…

Vogels zuchten Onder t Vergezicht Plots is hij daar Die aanzuigende lucht Een gevleugeld Vertrek naar lengend licht Samen vliegend in de V van vlucht…

ren ren zover je ken kan kunnen krullen…

Zoals ik het Leven zie - Geloof het of niet - Zien de and'ren Het meestal niet…

ik sta stil, en kijk ik voel de donkere wolk ik ren naar het licht…

Er zijn nog altijd wond'ren, al zie je ze niet elke dag. Je moet er oog voor hebben, zodat je ze beleven mag. Soms kun je maanden tobben, terwijl je nergens uitkomst ziet en eig'lijk wordt je leven een weg vol angsten en verdriet.…

Wij kennen je net één jaar Je prachtige glimlach Onze Geweldige Judoleraar Samen één met je kleine meid verbonden door liefde tot alles toe bereid Nu is jouw lichtje uitgegaan zijn we overmand door ongeloof en verdriet ben jij naar een andere wereld overgegaan Je bent en blijft een prachtig mens zijn in gedachten bij je vrouw en dochters…

wanneer wij je zullen uitgeleiden met zijn allen De muziek speelt al maar voort zie ik je in gedachten staan Al glimlachend bij de hemelpoort Lieve René het ga je goed ik ga je het nu brengen mijn laatste groet ~ LL ~…

O die dans van ons Suster! Eers oor die bergtop loer sy skelm, Eh haar oge is skaam; En sy lag saggies. En van ver af wink sy met die een hand; Haar armbande blink en haar krale skitter; Saggies roep sy. Sy vertel die winde van die dans En sy nooi hulle uit want, die werf is wyd en die bruilof groot. Die grootwild jaag uit die vlakte, hulle…

Lawaai, gejaagdheid, spanning, agitatie ... Door social media wordt alle rust in onomkeerbaarheid vaarwel gekust. Ik snak naar een moment van contemplatie. Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer. Het is die drommelse retraite weer.…

Vanmorgen vlogen ganzen over ik zag dat ze daar boven in de lucht geen V meer schreven voor ik mij verheugen kon op mogelijke lenteboden herkende ik het teken van hun vlucht .../---/... -------------------------- toelichting: H5N1…

het zou mooi zijn als er nu een V van ganzen overvloog en die voor de eeuwigheid in hun vogelvlucht zouden shinen de kracht schuilt in het ontstijgen reiken naar het hogere noem dat maar een klein verhaal…

'k zat gist'ren te dichten als op elke andere dag maar gist'ren was 't anders ik rijmde op jouw lach Geen gedachten in woorden geen woorden op papier maar dromen van je ogen glinst'rend van plezier Toen schreef ik dus mijn dromen gevangen uit de lucht maar net voordat 'k ze opschreef zijn ze dus gevlucht…

snel ren ik er naar toe voor mijn kerstfoto…

Gevangen in de ronde cirkel Ben ik als vierhoek vals misplaatst Bemerk ik alles op het laatst Krijg ik aan de ronding hekel Doch draaierig van het verdwalen Zoek ik door naar mijn ontsnapping Verliezend in de overlapping Van de tijd die mij laat dralen Zolang ik niet vergeet te hopen Zal ik wachten, zoeken, leven Nimmer een hoek van mijn…

hoor hoe stilte na talloze nachten van onbewaakte woorden als een buizerd met strakke vleugels blijft hangen met weigerende tong het wisselseizoen bespiedt roerloos boven stukgewoelde grond luister naar de grote cirkels die met gekromde klauwen het fluisteren doden dagblind met de mond vol sterven hoor want ik weet…

Mmm, even proeven, witfranse crispy Chablis op een smal balkon. Mmm, stil luisteren, parelende vogelzang merel in de beuk. Mmm, even voelen, dieprood gebakken stenen verwarmd door de zon. Mmm, even kijken, priljonge lenteblaadjes duizend kleuren groen. Mmm, even ruiken, tere leliebloesempracht, eeuwige lente. Mmm, even denken…

verborgen vogel je roept steeds je eigen naam vanuit loofrijk bos…

Er was er eens een dichter die maar niet goed kon onthouwen of hij vanuit de man schreef, of veeleer vanuit de vrouwen. Dat maakte hem van streek en deed hem menig maal benauwen, zodanig dat de twijfel aan zijn geest begon te knauwen. Het viel hem reuze zwaar steeds bij zijn versjes te bepalen: ~Moet ik hier nu de borsten of de ballen bij gaan…

Vingertoppen gegoten in dons traag zichtbaar een bewegende contour dat zich voorover buigt een rilling zonder koorts puntje van de tong die langs over de treden van de ruggengraat via het dal van de heupen naar de diepten van de bron odyssee van de hersenen verleiding tokkelt de snaren van een dwanggedachte verbeelding dat…

Het is nu haast gebeurd met V&D Ik was er nog een dag of drie geleden De roltrap ging alleen maar naar beneden En je kreeg bijna alles gratis mee Het was er stil, je hoorde van veraf De oude Dreesmann draaien in zijn graf.…

Hamerboor, beitelkop bonkend bloed, hartenklop snotvolneus rochelblaf dikke huig, rauwe keel, bibberbenen, slappe buik ogenwater, luchtpijpnauw koortsgevoel, hete adem …zorgende handen aai over bol lieve ogen, medelijdensvol waterglas, met ijskoelwater kussenopschuddend, ingestopt knuffelliefde veiligheidsgevoel groot vijfenvijftigjarig…

Zou ik jou ooit nog eens kunnen beminnen zoals ik jou gist'ren beminnen kon, zou ik beginnen waar'k gist'ren begon, mijn buik zou met vlindergefeest beginnen.…

maak 't liefste, beter een laatste valt me hoog maak m'n droogte ziedend kiem mijn zaden vlak ontdoe je schoonte, naar onschuld blauwe weiden - je vloeit uit mijn handen, grip graait je niet uit mijn handen, ren rot ren los gelaten nacht en sterren tegemoet…

Of moet ik in c schrij(v)en?…

v=jNV5bgsv984…

Samuel Beckett (M/V/O) schreef exclusief een stuk voor mannen, dat moet uit de theaterzaal gebannen: genderfobie! (Noem je dat zo?) Studentbestuurders! Is cultuur dan inclusief taalzelfcensuur?…

Ren je weg over de zee? Doe dat dat ook, of doe je niet mee? over de zee, ren spring over kogels, vlieg ben weg van de aarde af-geschooten De tijd trekt door. maar jij bent alleen. geen mens om je heen. de tijd trekt door. maar jij blijft staan.…

De arbeid is ook de bron van het weten, Hij is de wel van de goudenen geest. Door zijn gestage groei groeit ongemeten De macht van den geest binnen 's mensen leest. O! door het storten van het bloed, en strijd, Gloeit dus ook ander licht op uit d' arbeid, Dat is het gouden licht der geestesarbeid, De geestesarbeid zelf, de gouden waarheid…

Wie 's avonds bewonderend opwaarts kijkt, Als de hemel met talloze sterrekens prijkt, Die blikk'ren en flikk'ren Als lichtende ogen, En, zacht hem onttrekkend Aan 't werelds gewoel, Tot eerbied hem stemmen, Tot ernstig geloven Aan liefde, aan schoonheid, aan hoger gevoel...…