Gisteren
Zou ik jou ooit nog eens kunnen beminnen
zoals ik jou gist'ren beminnen kon,
zou ik beginnen waar'k gist'ren begon,
mijn buik zou met vlindergefeest beginnen.
Zoals jij gisteren beelden verzon
van een minneduet, zo wild van zinnen
dat jij er geen tweede van kon verzinnen,
zo zou jij weer schenken jouw minnebron,
en de hemelen openden zich. 'k Zou best
nog zo'n nacht willen delen met jou, voorheen
werd zo de liefdesdorst nimmer gelest.
Als de dag van gist'ren, zo was er geen een,
maar het enige dat mij daarvan rest
is een zielige trip down memory lane.
Geplaatst in de categorie: liefde