Alle inzendingen over Staat

Daar staat nog de boom uit mijn fijne kinderjaren waarin ik naar boven klom om over de hei te staren Daar staat nog de boom uit een vervlogen tijd waaraan ik graag terugdenk een herinnering die niet slijt Daar staat nog de boom ik kijk een keer naar boven schat de afstand en denk dat ik durfde,niet te geloven!!!…

Er staat weer een andere maan. Eens in de zoveel tijd, is het weer tijd om te gaan, dan maakt het niet uit dat ik daaronder lijdt. Ook voorwaardelijke liefde maakt blind, ik heb het mezelf aangedaan, nu snap ik de hint. Er staat een andere maan.…

Terwijl het Californisch citrusfruit In warme streken doodvriest aan de bomen Wil in ons land de winter maar niet komen En bot het jonge lentegroen reeds uit. Ja, Moedertje Natuur is al heel lang Dankzij de mensheid in de overgang.…

De PVV ontbrak in alle staten.…

~~~ mag het donker blijven vannacht en mag het duren tot de avond van de volgende dag zodat het licht niet kan verraden dat ik eigenlijk te bang ben om morgen onder ogen te zien laat de dag voor één keer aan mijn neus voorbij gaan zonder verblind te worden door valse schijn ~~~…

Waarom is iemand in staat de ander zo pijn te doen? Waarom is iemand in staat de ander zo voor te liegen? Waarom is iemand in staat de ander zo te kwetsen? Waarom is iemand in staat de ander zo te kleineren? Waarom is iemand in staat de ander zo te vernederen? Waarom is iemand in staat de ander zo te bedriegen?…

In de bijbel staat een verhaal geschreven Over Maria, Jozef en een ongeboren kind Zij moesten zich op weg begeven Vol ontberingen zoals je ze zelden vindt Eenmaal in Bethlehem aangekomen Was er geen plek zelfs niet één bed Om de hoogzwangere Maria te laten bijkomen Ze hadden het gehaald maar net niet gered Ergens stond nog wel een koude…

De permanente percussie van de Peugeots en de Honda's creëren een gesloten ruimte, een blijvende waas het perpetuum mobile is mobiel, jammert de aarde in een halve eeuw onthoofd in waarde de stampvolle staat vergaat in de rook vreemde gestalten vormen een collectief spook, paranoïa De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend…

Zegt u Toppers kiezen een hele kluif Ik schud Topvijven uit mijn mouw ex equo Sappho Poesjkin Pope Kaváfis en Rimbaud Best Bobby Charlton Pluisje Pelé Cruijff Toch bleef ik voor eigentijds ongenood Mijn liefste valt meteen buiten de boot…

woorden liet ik achter zacht en scherp een erfgoed van mijn gang als onderdeel nu zijn er zinnen een geheel vervat ik van gevoelens de aanvang als een bron schrijvend ging ik over en begon…

achter mijn hand, gebald tot vuist doch in niet verstarde trekken spreek ik mezelf toe en mogelijk ook ieder ander en anders het speeksel dat droog blijft laten de woorden enkel in mijn hoofd die het werk doen, mateloos overdenkend en onderweg zijn naar antwoorden die ik in de echo van de stilte hoop te horen als het licht op vragen door…

een bootje dobbert stuurloos op de golven wolken pakken zich samen boomkruinen zwiepen heen en weer ze vangen veel wind terwijl het bootje op de golven voort dobbert staan de beste stuurlui aan wal zoals altijd…

De verleiding begint met een knal. Hoog in het noorden, hij moet, hij zal. Alle hoop negeren, al wat telt, is angst. Virtuele realiteit duurt het langst…

We doen het slechter dan de oosterburen, De jongens maken meiden uit voor slet, En Mauro wordt waarschijnlijk uitgezet, Het Catshuisoverleg blijft ook maar duren. Toch lees ik net, tot mijn ontsteltenis, Dat iedereen hier zo gelukkig is.…

Als klein land zijn wij werkelijk bijzonder. Met scheepvaart, tolerantie, kaas en tulp. Een overheid die excelleert in hulp. Geen burger gaat hier zomaar kopje onder. Ik wil mijn leiders hierbij dus bedanken voor zorg, pensioen en Leers en voedselbanken.…

Ons vaderland zat eeuwenlang vol streken Maar zo gedifferentieerd zal dat niet blijven We zijn straks, qua provincies, met z'n vijven En moeten voortaan over delen spreken Zijn dit verrassingen of desillusies? Welnee, we leven in een tijd van fusies…

Nu zij bij de valput staat. Vanouds speelden zij hier het zelfgekozen einde na. Het stonk er naar vlasafval. De blauwe bloem was een motief voor een breekbaar kinderservies. Tussen de dijken broeiden de stengels op tollen van vlas, mini-indianendorp. Zij schoot de klodde*) met de klakbuis*) af.…

Lichaam dat krom voorover Gebogen loopt, stramheid van Pezen en spieren door medicijnen Muurvast aan elkaar gebonden, Geest die nog wel in de Woning van het lome lijf Verblijft maar zich in staat Van ontbinding bevindt En tevergeefs probeert Mee te komen in het tempo Van de tijd…

Daar sta ik dan uitgekleed met mijn handen bedek ik de schaamstreek die mij wordt geleverd door Rutte, Samsom en een asociale feeks verschijnt het vege teken ik zal in de winter sterven zonder dak en deken.…

Verkiezingsstress, ik doe geen oog meer dicht Joe Biden lijkt op weg om te gaan winnen Maar Trump weet vast nog wel iets te verzinnen Waardoor de strijd straks toch weer open ligt Ik denk dat wij niet langer kunnen praten Over zoiets als Verenigde Staten…

Betreurenswaardig, zo'n tv-debat. We zagen geen persoonlijke merites, alleen een scheldpartij vol welles nietes, verkiezingsroute is nu oorlogspad. Het is verkieslijk dat een heerser eerst het volk laat zien dat hij zichzelf beheerst.…

Lezen wat er niet staat Woorden verstaan tussen Regels door die op Het oog de waarheid Verzwijgen Ze schieten alle kanten op Gaan de ruimte in die Oeverloos is, Net als de waarheid, Oeverloos, oeverloos…

Wie bij het water staat, stroomt in gedachten terug, vindt via natuurlijke boch- ten de oorsprong van waar hij leven mocht met de kracht van de bron en de bladzachte streling van een lisdodde op z'n tocht; wie bij het water staat, stroomt in gedachten.…

Het gevoel is er niet meer Liefde en afkeer bestaan nog wel Maar worden niet meer herkend, Alles oogt vlak en gevoelloos Donkere wolken jagen door het brein, Slechts een spaarzame lichtstraal Brengt nog wat verlichting En dan vanuit het niets Staat er een woord op, Ik herken een woord van trouw, Van mensenkind ik hou van jou…

in de woelingen van een tijd waarin nog niets vastligt rijgen we momenten aaneen tot een bestaan op zachtmoedige dagen zoeken we woorden om te zeggen wat we misschien bedoelen niets nog staat vast de dingen lopen zo schitterend uit onze handen zachte briesjes verstoren de schijnbaar strakke oppervlakte alles nog doorstaan we met glans…

Een vaste vriend is ons publiek bewind, een toevlucht voor de groten en de kleinen. Het controleert al mijn privédomeinen, beheert de fondsen die het bij mij int. Straks zal het ook mijn sterven begeleiden om daarna mijn organen te verspreiden.…

Er staat een boom in volle pracht, getuigend van des Scheppers macht. Ten hemel wuivend met zijn kroon, ontvangend, ‘t licht van ‘s Vaders Zoon. Er staat een bloem in schone bloei, waar eens, Gods adem, zijn zaad heen woei. Hij dankt de Heer, voor ‘t schone leven, slechts uit genade hem gegeven.…

Je staat nog op mute, ik zie in beeld dat jij mij ziet. Die vele pixels die contact willen, ik zie de onzekerheid en verdriet. Maar ik kan niets voor je doen, je staat nog op mute.…

staat ze daar in deze lelijke vaas achter in de tuin mama zegt zuchtend heus het kan echt niet anders ze moet daar blijven ze staat daar voor straf…

The day before The Night blijven we liggen Een sleep-in als begin van ons protest Als jonge nachtdieren tegen de rest In 't weekend immers staat De Nacht pas op We zien wel waar met wie of tot hoe laat Want zaterdag gaan alle remmen los In Shelter, Westerunie, Patronaat In Lovelee, Helling, Fluor, Annabel De Nacht staat op voor…