Alle inzendingen over Storm

al dagen stormt het buitengewoon ik kijk naar buiten, nee, het is geen droom bladeren vergaren met de wind door je haren het lijkt wel najaar maar nee, de lente staat al bijna klaar…

het is half elf zondag en het bloed kruipt waar het kruipen kan maar! in tijd kan je niet stil blijven geruisloos sluipt een schuduw maar! dichterbij niet komen omdat de lucht onzichtbaar is alleen maar voelbaar voel maar als een zuchtje wind en het stopt waar het begint tikken op tik tak gewoon op m`n gemak onderweg in dit leven…

Het dak van Krimpense kerk, hield tijdens de storm geen stand, het waaide eraf sodeju, zitten nu al die mensen zondag in de kerkbanken met een paraplu? Nieuws: Tijdens de storm waaide 't dak van de kerk! Van wie was dit nou dit brute werk?…

Vandaag heb ik een balgstuw opgelaten Uit voorzorg zijn m'n keermuurdeuren dicht Hoogwaterschotten liet ik neer, allicht Mijn overloopgebieden zijn verlaten De stormwind die nu raast over het noorden Brengt ook nog een paar mooie nieuwe woorden.…

het kleed van storm, puur damast rukt aan tak en gevel het breekt spontaan, de inertie vaccineert bij tijd en wijle de kracht zeer onbeheerst de natuur defragmenteert de bouwsels van steen en kapitaal tot een transparant geweten, het scherpt de hoeder van aandacht tot onvolkomenheden en willekeur hamer en sikkel, spijker en riet hakbijl…

het stormde en het stormt nog we wachten op het moment dat de wind gaat liggen stel je voor de wind verdwijnt en dat je dan zegt 'de wind is gaan liggen' aan de rand van het bed van je vragende kleindochter 'de wind is gaan liggen schatje de wind is gewoon moe, hij moet slapen'…

We kijken schrijlings van de nokken neer over het kale land dat geeft en nu brutaal ontmand in naaktheid weent. Het brandt in onze hoofden; het raast stormachtig langer dan die vijf minuten, dagen langer. Vandaag hebben ze ons liggen, tussen scherven, zien ons verbijten door de kogelgaten in rolluiken, de builen in onze harten. Maar plooien…

Morgen verwacht: een zomer storm in plaats van een simpele bui, wordt de mens gewaarschuwd voor water- wind en erbij: niet de weg op, zet je tentje vast, rij niet met aanhangwagens of anderszins, ik zeg op mijn beurt: kijk uit dat je niet uit je regenjasje scheurt!…

Een stevige storm is voor mij echt niks om vrolijk van de worden. Dat hagelstenen, zo groot als duiveneieren, tientallen auto’s kunnen beschadigen. Dat bomen als lucifers knakken in de wind. Dat de straten blank staan, is gewoon doffe ellende. Weer om blij van de worden heeft voor mij met blauwe luchten te maken.…

In Nederland wordt alles vastgesjord Want hier en daar is windkracht 10 gemeten Een vrachtwagen is van de weg gesmeten De kruimels waaien binnen van mijn bord Maar ook al ligt de storm op ieders lippen Sebastian kan niet aan Irma tippen.…

En da’s ‘t rare van de storm van vandaag, die huis hield alsof ‘t niks voorstelde Het ging overdag als een wervelstorm tekeer maar ‘s avonds dan legt ie zich erbij neer: Dat de mens sterker is dan welke storm ook.…

toch zal zo'n voorjaarsstorm vaker voorkomen daaraan gaan we in de toekomst niet ontkomen zolang we ons maar ietwat kunnen voorbereiden want een storm is niet bepaald te bestrijden het is de kracht van de natuur die gaat haar eigen gang, met her en der een avontuur!…

de storm stemt zijn vork ruimt verlaten tafels uit het zwerk fleurt de bloemen flets als zij zijn daar struinen losse blikken langs het bestek hier en daar verwaterd tot een stroom van onfrisse wanen niet alleen van deze dag ook de nacht verspilt zijn zinnen…

De storm in mijn hoofd slaat gaten in mijn dag. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik eerlijk ben als ik lach.…

Storm hield stevig huis ontworteling van bomen wie was er toch boos?…

Het water in de sloot, klotst heen, soms weer de wind legt zich er niet bij neer! Het stormt wind giert door kieren, alsook gaten ik denk dat ‘k ‘t ermaar bij moet laten, Immers het weer: laat zich niet sturen!…

Dit najaar gaat het namenfeest beginnen: in Ierland, Nederland en de UK krijgt elke storm zijn eigen voornaam mee. Hij komt van over zee gelabeld binnen. Atiyah en Samir zijn er ook bij, naast Gerda, Jan en Piet – iedereen blij.…

De storm, de zee, brengt vaak capriolen met zich mee als er zware storm heerst. Van land naar land, je geeft je over aan het schip en de kapitein. Natuurlijk heb je vertrouwen dat het helemaal goed komt. Ruige zee Foto Dick Voogd…

net als mijn broer (naast twee ooms en veel neven en nichten) ook aan mijn tweede voornaam gaf hij onbekend spiritueel voer alles nu afwegende klopte deze heilige, met of zonder broek, niet alleen tegen het voorraam bij storm en onweer "zijhij" had weet van de sleutel die lag in de inkeping van een stenen invalshoek…

Blijf thuis en sluit de ramen en de deuren Het leven ligt sinds vrijdagmiddag plat De weerman waarschuwt opgewonden dat Er nog wel meer rampzaligs gaat gebeuren Ik hoop dat als het straks weer code groen is Het toch nog meeviel, dat bezoek van Eunice…

Hoe hart tekeer ging harde wind was gekomen rust teruggekeerd. Hoe mist in ligging en uitgestrektheid een nieuwe tijd inluidt waarin een koude steeds meer de overhand neemt Bijgestaan door de in onrust en verwardheid waaiende vlagen terwijl ik me laat meestromen op golven van woelige zee van waar het einde nog niet is geschreven. Dat haar…

Er waait een rechtse wind over de landen Van het verenigd Europese rijk Al zetten we wat zoden aan de dijk De stormvloed is ook binnendijks ophanden De rubberbootjes zullen ons niet helpen Geen Hansje Brinker om de stroom te stelpen…

Wind suist over land gluurt door spleten in grote groene bergen met zilveren toppen snel fluistert de zucht door hoge ruwe bomen geplant aan voeten van begroeide heuvels stenen grauw van kleur verplaatsen door storm naar lager gelegen delen richting blauwe zeeën…

Nu vlucht ik voor hem de woestijn in droogte die aan de stadsrand knaagt de straten in, het grijze moeras in waar de storm bedaart. Vruchteloos verwacht ik het verval de inval die je bewaart en bewaakt voor het ontwaken. Alles blijft gebeuren. Zoals de geniepige moordenaar een aanslag beraamt op mijn adem.…

Het stormt in mijn hoofd. Hij zit vol met gedachtes, zo vol, dat het eigenlijk leeg is... Mijn hoofd is leeg, ik ben leeg. Ik voel me leeg en alleen, Alleen in deze volle, drukke wereld... Ik voel me klein, word verpletterd door mijn gedachtes, de gedachtes in mijn hoofd.... Mijn hoofd zit vol, zo vol dat hij eigenlijk leeg is....…

Storm in mijn benen Door jouw aanwezigheid Ze schudden en trillen Stil staat de tijd Orkaan in mijn aderen Bloed blaast door mijn hart Vuur aan mijn vingers dat jou met warmte wast Vrij vlammen met me Regen op mijn ribben Hagel op mijn borst Vrij vlammen met me In de tornado Houdt mij vast…

Maar het waaien houdt aan, wordt een zware storm; het schip hulpeloos in weer een wind. Op de achterbank een huilend kind. Bange ouders met een extra last. Dan de draden vast voor de veilige sluis. In het nu stille water drijven witte kwallen...…

Samen liepen we in een storm Opkomende woorden waaiden in onze mond terug Toen de wind ging liggen waren we uitgepraat.…

Storm is er achter de horizon Niet te zien vanaf een veilige plek In zeldzame schelpen enkel te horen De alles verwoestende wind Maakt mij verward Lieve vriend.….welkom in mijn hart…

De storm loeit door de holle bouwval — gierend Beukt hij en brokt, met vuisten reuzesterk...…