Alle inzendingen over Tasten

Tast waar het ligt en gloeit gij zult het laten vallen, Tast waar het niet en brandt zo is het om te mallen. De liefde, zoete jeugd! is "ik en weet niet wat". Zij dient of dient u niet, naar dat zij wordt gevat.…

Tast waar het ligt en gloeit gij zult het laten vallen, Tast waar het niet en brandt zo is het om te mallen. De liefde, zoete jeugd! is "ik en weet niet wat". Zij dient of dient u niet, naar dat zij wordt gevat.…

Misschien tast je de verte verder af dan nodig verte en verhemelte zijn op zichzelf genoeg…

zelfs in de schaduw van mijn woorden tastte ik naar de zon zoals een spin in haar web zilver door haar draden spon…

Kijk eens wat een orchidee zei ik ze tastte en keek alsof het regende gottekes zei ze helemaal nep…

tijd tikt heel gestaag bladstil rusten haar ogen op het vensterblad tussen cactussen tast zij in haar gedachten…

zijn ogen tasten kneden vormen nemen waar fotografisch wordt haar beeld opeens haarscherp zichtbaar in een flits…

Spiegelend in toekomst van weleer Tast ik blind achter mij in duisternis Wetende geen toekomst meer te vinden Verbreek ik het spiegelende wachten…

laat mij je vinden tussen dag en nacht tast met mij de schemer af raak mij aan er is geen groter wonder dan de zachtheid van je bestaan…

Wagens tasten naar het punt van de slinger. Wat drijft hen nog, deze dwaallichten? Hun verkeersader slipt dicht.…

De ziel wordt geraakt Hij kan echter niet tasten Na de geboorte ontwaakt Het lichaam reinigt door de lasten Het lichaam met stress belasten Vervliegen tot je adem staakt Vrij van geest is wat de mens maakt Te veel mensen blijven in het duister tasten Waar vind je na het stoffelijke je plaats? Wanneer is de wachtkamer gevuld?…

Mijn handen tasten in het duister op zoek naar een paar sterke armen, waarin ik geborgen ben en mij kan verwarmen.…

als ik verlangend naar jou wakker word en aan mijn zijde enkel leegte tast grijp ik naar mijn fluit voor een nostalgieke early morning blues…

het pad slingert langs jou en mij ook wel rondom of los, geheel vrij ik tast dan voor of achter, opzij ben jij of ik dan de wachter ?…

Dan tastte ik, schuifelde. En raadpleegde de cellen boven, de hersenzolder. Komen was gaan, paden bewandelen. Voor keuzen stond ik bij kruispunten. Waar ging ik toch heen? Mijn voeten brachten mij. Verrassingen volgden. Ik leerde werelden kennen.…

hoe ik water naar de zee draag blind zo gedreven hoe mijn lijf in droogte bezwijkt verhit naar water tast het stromend tij gewillig keert…

Tast met de loep af het geleefde leven en zie geen litteken gesloten wie heeft de onzin uitgevonden: de tijd heelt alle wonden --------------------------------------- uit: 'Het Depressionisme', 1988.…

In de duisternis Tast ik De dag is gekomen Dagen zijn gegaan Zoals zij komt, zal zij gaan frigeo cohorrescens desolituri adfantur Het einde is nabij Het is goed.…

Voor mij blijft het in het duister tasten Naar, wat er los komt bij het vasten.…

Zwarte schaduw Die midden op De zonovergoten dag Alles verduistert, Hand met onderbroken Levenslijn die in het Donker tast, Op zoek naar Jij die bent Maar die voor mij Amper nog zichtbaar is…

oude beelden zijn als vergeten jassen voor sommige keer ik terug mijn woorden zoeken naar de geur of meer nog het tasten naar een waardevolle rondgeslepen steen om opnieuw te verhalen hoe onvergetelijk hij was…

Blind was ik niet voor je schoonheid Doof ook niet mag ik zeggen Op de tast vond ik je wollig.... Je haar je krullen bijna een jas Het kwam me goed van pas Op koude winterdagen.…

dat is de vraag Maar ik heb ze tast niet in het donker van aarde van hét ongeziene het vreemde .....ongewis Er is niets mis met m'n wortels.…

het overtollige langs de vloedlijn losgelaten tast mijn lijf bij elke stap in golvend zand weer onbevangen naar de einder in het luchtig spel van wolken en wind bevrijd…

Liegen zonder tast. Ik ben niet wat ik geloof want iedereen lijkt op mij. Geloven zonder gedachten. Vertrouwen zonder wachten. Wie mij zoekt zal mij vinden wat ik ben de vloek die iedereen bij elke einde aankijkt.…

vangen wil met een vlindernet Want haar lijf heeft de cocon schoksgewijs verlaten Ze schijnt een vlinder is een acrobate Ze tast beurtelings aarde en hemel af.…

Want hier ben ik dichtbij ben jij we tasten alles af jij grijpt m’n vuur ik brand je toe Samen zweven we naar dat gevoel de concentratie op de volle kern van al ons nu…

noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…

ik tastte met mezelf in het duister een roep in het heelal ontving een dalende luister omhulde het hoofd hart en ziel in een fragiel kanten fluister geweven in het licht van wevershand.…

Zoekend tast mijn hand de natte straat van uit een stil portiek waar dure mensen woorden hangen liefde lispelt vrede geboren wordt reeds lang geleden.…