4105 resultaten.
Terugblik
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 489 in de koffer
van ’t verleden
lees ik over
alleen zijn
en verdriet
in de koffer
van ’t heden
vind ik innerlijke groei
de geboorte van
mooier kon het niet
in de koffer
van de toekomst
liggen liefdevolle
dromen, vol met
uitdagingen in ’t verschiet
ik verwelkom haar met open armen…
Nieuwsgierig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 De toekomst van gisteren,
is heden vandaag geworden.
Vandaag wachten nieuwe mogelijkheden,
die gisteren onmogelijk konden bestaan.
Mensen communiceren als nooit tevoren.
Wanneer het straks licht wordt,
wordt ook de nacht weer morgen.
Ondanks alle sombere voorspellingen,
krijg ik dan weer zin om op te staan.
Nieuwsgierig…
De zin van puin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 Eens zal ons veilige huis verdwijnen.
Aan de grond gelijk gemaakt.
Eens zullen wij er niet meer zijn.
Door nieuwe tijden ingehaald.
Eén voor één zullen we afscheid moeten nemen.
Machteloos zullen we voor vallende muren staan.
Met tranen in onze ogen.
Maar vandaag.
Vandaag wrijf ik de tranen uit mijn ogen.
Vandaag is mijn tijd nog niet gekomen…
Als wat wij zagen
gedicht
3.6 met 10 stemmen 3.490 Als wat wij zagen in de mouw
van die tot vod gedragen,
die visgraat, die nederige
vermomming van mijn moeder,
die waar geen knoop meer
aan zat maar toch sloot,
die oude grijze in zich-
zelf gekeerde winter-,
zou onze toekomst zijn:
zo duister en bekend,
zo splinternieuw.
----------------------------
uit: 'Kindsbeen', 1995.…
Herdenken
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 174 We gedenken al het oude zeer
Beseffen steeds meer en meer:
De toekomst vol hoop betreden
Met bagage van het verleden
Herdenken:
Balsem voor rafelige randen
Goede hoop zal steeds weer
Inzicht doen ontbranden
Blijven herdenken steeds weer
Hoop in de hoofdrol, meer en meer…
Thalassa
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 we kunnen ons begeven
in de oudste toekomst
de diepzee van droogte
naar intenser heden
meer dan vandaag…
Stille prioriteiten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Vanaf het duin genietend van glinstering
over de rustige deining van de zee
wachtend, ja waarop, misschien herinnering
aan vervlogen tijden en hun wel en wee
dromerig starend naar overgang tussen lucht
en water waar mysteries zo talloos zijn
voorbij een horizon verder dan vogelvlucht
door avondrood in dalende zonneschijn
wakend dromen…
afstand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 al belemmert ons de afstand
de ruimte die wij laten moeten
elkaar de wang of rug te strelen
ver weg houden wij elkaar dichtbij
omdat juist de afstand ons sterkt
voor de toekomst die komen gaat
nu klein voor ons de wereld wordt
bouwen wij een brug naar elkaar
met een boeket kleurrijk geurend
van samen gemaakte herinneringen
uit de tuin van…
Corona
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 481 wat is
er m is
alles is
ongew is
er is
erg is
ergern is
het is
cris is
't is
kap ot
verb od
land op sl ot
het l ot
aan b od
verr ot
compl ot
z ot
piet sn ot
g od
en ik
ben ik
'n bl ik
ogenbl ik
denk ik
valstr ik
schr ik ik
koffied ik
kijk ik
ik…
Een tel om .....
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 67 Luchtbrug naar oneindig
regenboog valt in't niet
in machtig helder licht
voel en wacht tot je ziet
Prachtig natuurlijk Zijn
gegeven in je rust
moment van diepe vree
alsof de zon je kust
Een tel om weg te dromen
gevleugeld door de tijd
reis langs herinneringen
koester Nu en staak de strijd
Geniet van Moeder Aarde
haar liefde in elk…
Nabij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 Ze zakte in de bank van het café
Hij nam de verse jus d' orange mee.
Grote glazen had hij voor hen genomen.
Haar geïrriteerde blik had hij niet voorkomen.
Ze pakte haar telefoon in de hand.
Hij schoof op zijn stoel aan de andere kant.
Ik als toeschouwer, het einde was nabij.
Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…
kom op
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 189 liggen op één oor
je vecht en springt en loopt
je lui zijn is plots omgedoopt
in doen en ondernemen
in gaan, in ja ik kom er aan
zo is het menselijk bestaan
je bent gewoon herboren
ontmoet weer mensen elke dag
je lippen vormen weer een lach
je ziet weer zonnegloren
hou vol, soms is het sjouwen
maar absoluut de moeite waard
aan je toekomst…
die rijp zijn voor de sloop
netgedicht
2.4 met 7 stemmen 248 ik zag je ogen maar
je vragen bleven hangen
in de lucht de antwoorden
zijn mij altijd ontvlucht
ik zag de golven spelen
jij een kalme zee
ik liet de zon verdwijnen
je lachte, zei, ga mee
je sportte om te winnen
die strijd bond je wel aan
ik speelde met de knikkers
voor winnen ben ik nooit gegaan
jij loopt terwijl ik wandel
ik…
tot steen gebakken kou
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 258 je keek om
de hoek versprong
waarin wij als
gevangen leefden
ik zag
je perspectief
ineens had ik
je weer uitbundig lief
wij zijn de dans
ontsprongen
werden uit elkaar
gedrongen
plaatsten muren
die bescherming zongen
met tot steen gebakken kou
gestapeld met berouw
ik kijk om
stille liefdes
zwaaien om de hoek
ik groet…
Verhaalt van lente...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 Het blad kleurt
't blad valt
de zon
z'n kracht verloren
Alleen wind
blaast van
de hoogste toren:
'loslaten'
De Magnolia
wil al praten
over:
een nieuwe lente
Geef haar eens ongelijk.…
Pianist
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 195 Pianist
wil hij worden
je ziet 't
aan z'n loop
Je hoort 't
aan het aanraken
van witte
en zwarte toetsen
De vleugel
verbergt
z'n iele gestalte
de kruk nog te hoog
voetjes
nog net niet
....op aarde.…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 155 Nergens voel ik innerlijke strijd,
als ik toekomst weer dromen mag.…
Wij, reizigers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 Het zijn wij
die reizen maken
naar en in andere oorden
andere werelden
willen zien
en horen...
in andere talen
verhalen
uit koffers
van andere aardbewoners
daarmee
worden we onszelf.…
Bewoonbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 Hij heeft
de aarde
bewoonbaar gemaakt
Wij hebben
onze woning
gekocht, gehuurd
Misschien
met lotgenoten
bij nacht en ontij, gekraakt?
Onze aarde
er bewoonbaarder
van geworden?…
Verdwaald
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 115 Oprecht verdwaald tussen de gebouwen,
waan ik me in een solide beweging:
Voorwaarts richting heden,
kijk ik naar de wegen achter me.
Krampachtig met mijn armen om het leven,
was ik uit het veld geslagen.
De muziek niet meer door mij geschreven.
De lach van iemand die ik kende.…
Uitzicht.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 We hebben
uitzicht...
vanuit 't raam
een vergezicht
op 'n landschap
ons nog onbekend
Misschien...
op weg, onderweg?
naar heuveltop of dal?
We kennen
alleen
de naam:2018.…
Alleenstaand
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 447 houdt de toekomst
voor ons oog verborgen?…
Het licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 Schoorvoetend
keert het daglicht
weer
Verschijnsel
dat
geen twijfel leidt
Morgenzon
vroeger
uit de veren
De slaap
niet echt gewreven
uit het oog
Het geeuwen
hoorbaar
tussen oude bomen
nog niet
op groeien
voorbereid.…
reutel met scharlaken tong
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 334 kakkerlak maar rond
het roeren in de stront
van anderen is geniaal
en chitineus verankerd
evolutie genereert geen kneus
bezet de eerste rang
restanten geuren voor je neus
je hebt geen andere keus
keutel wat met woorden
bestier je schimmenrijk
reutel met scharlaken tong
af en toe je zombies bij
schreeuw schaduwen
te dichten als…
mijn sluiers zijn wat nevel
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 279 ik dans een bloementuin
kleuren zingen om me heen
mijn sluiers zijn wat nevels
de zon verdampt ze een voor een
bomen zien mijn naaktheid
in het groen en ruiselen verheugd
hun takken wuiven want
in mij herkennen ze hun jeugd
de middag zindert in het
driftig zoemen van de bijen
geuren vlagen in de wind en op
bankjes gaan verliefde…
raap de sluiers van paniek
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 291 de droom vervloog
toen ik de beelden zag in
het vluchten van mijn handen
mijn hart bevroor
ik rilde angst en woede
knarste tanden
blote voeten dansten om
de scherpte te vermijden
voelden messen dieper snijden
staal verkleurde rood
de schaduw werd steeds lichter
in traag bewegen stolde dood
ik zag het wenken van je hand
mijn…
Leven
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 87 de nacht
is zwart
de dageraad
breekt aan
zodra de rode
zon is
opgegaan
schijnt door
het venster
ik warm
mij aan
het licht
breek de
toekomst
open in een
lente gedicht
om te geven
te ontvangen
te leven…
blijft het speelse kind
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 422 ik draag je over aan
de wind met warme handen
zomaar moet ik je verlaten
je blijft het speelse kind
dat bij vlagen zijn vreugde
en verdriet weer vindt
ik geef je zon
om mee te spelen en
weet vanaf het verre strand
dat jij je geen seconde zult
vervelen want de zee die we
gaan delen is altijd bij de hand
mijn spaans en italiaans…
Mijn levensboom
netgedicht
4.8 met 22 stemmen 190 Van uit mijn levensboom, eeuwig ingeworteld
met zijn knoestige stam, nu stug verweerd,
trekken groene jonge takken, onbeheerst
naar al die vreemd lokkende windstreken,
uitwaaierend en steeds verder reikend,
de oneindige horizon als gezichtseinder.
En bij iedere nieuwe bottende tak herbegint
het wonder van jeugdige telgen uit mijn leven.
Op…
Replay value
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.970 .'
De toekomst! Vlucht! Mij hij komt, en komt
met vuur en vlagvertoon. Een hemel vol
drakenruiters, woedende goden, storm,
een leger. De loopgraaf lijkt ineens ondiep.
Dus zo is het. Morgen is alles anders, natuurlijk.
Kijk: er waren gevoelens in het spel,
en ambities, en drempels. ooit zul je het
begrijpen.…