Alle inzendingen over Troost

geraakt tot op het bot voel ik jouw pijn als of het de mijne is zo'n sterke vrouw ongenaakbaar gebroken tot mijn ontsteltenis verraad jouw lichaam zich wint het kwade van het goede glij je langzaam af naar de verdoemenis omarmen wil ik je troosten met al mijn liefde, duw je me weg laat jij mij alleen achter in de duisternis…

wat is er aan troost want helden die zijn altijd dood…

Meestal liggen zijn handen vastgespijkerd aan de drempel waar hij thuis is trekt en scheurt het soms voor kort dan denkt hij aan afgeleide zaken hoe de bliksem langzaam insloeg er ramen dicht vriezen als helemaal de natuur om verlies niet treurt slaap kan het vallen verzinnen als troost of het dagelijkse breuklijnen markeren de grens…

Meestal liggen zijn handen vastgespijkerd aan de drempel waar hij thuis is trekt en scheurt het soms voor kort dan denkt hij aan afgeleide zaken hoe de bliksem langzaam insloeg er ramen dicht vriezen als helemaal de natuur om verlies niet treurt slaap kan het vallen verzinnen als troost of het dagelijkse breuklijnen markeren de grens…

Ik staar in het water Een bevroren gelaat Tranen als ijspegels Voor troost nu te laat Ik staar in het water Spiegel van mijn zijn Verwoestend en kil De schaduw van pijn Ik staar in het water Aura vol met verdriet Voel enkel nog leegte Ik ben er en toch niet Ik staar in het water Laat mijn leven varen Golven van wanhoop Die de dood…

je hoeft niet eens 't water in om te verzuipen zee en lucht 't is één pot nat paraplu's sneuvelen aan het regenfront plassen fronsen boos om de drieste wind verlaten terrasjes schuilen mismoedig onder drijfnatte parasols in café 't Anker vinden we troost en een Bossche Bol…

Met het uitzicht op de einder waarin de klok onze tijd uitwist met het inzicht in al het broze, vergankelijke wetend dat ik jou mijn tranen schrijf zingt jouw hart melancholisch, onbedaarlijk hopend op troost voor een bittere nanacht Als onze wegen niet meer onafscheidelijk zijn ook dan zal ik naar je reiken jou hunkerend…

Gevangen in het duister medicatie niet verlicht Geen troost is groot genoeg geen tolerantie toch voor luister Flitsen verstoren zicht weer een aanval voor de boeg Communicatie wordt vermoord contacten niet verdraagbaar Het is zomer het is mei deprimerend kan het zijn Een jaarlijks nieuw begin opbloeien van leven Beter worden van de…

Zachte bries die wij voelen als nog strelende adem die ons bemoedigend troost verzachtend leed en pijn. Geef mij hun beeld alsof ze naast ons staan zodat ik kan vertellen hoe graag ik bij hen wil zijn.…

Zieken genezen, bedroefden troosten, allen verkwikken. Een nieuwe visie van leven en van sterven en eeuwig geluk. Van pure liefde, die ieder zekerheid geeft van hoogste geluk. Onsterfelijkheid voor elke wereldburger en hemelzoeker.…

Zie hem turen alle dagen duren langer dan de uren stemmen die praten hij wacht gelaten tot ze hem verlaten rouwen maakt oud zwijgen is goud spreken geeft zout dat bijt in de wonden uit al die monden geen troost gevonden hij kijkt over de zee die eindeloze zee fluistert: neem me mee…

Tranen glinsteren nog aan je wimpertjes Zoals je daar heel breekbaar en klein Verlangend en verlaten Alleen gelaten in eenzaamheid Zo voor me staat En ik voel Je kleine handje in de mijne Samen zijn we Eén Sla liefdevol mijn armen die troosten en verwarmen veilig om je heen Tot de dag is aangebroken en je dansend verder…

De laatste vlucht terug Naar huis Van de slachtoffers van MH17 Wat een intens blijvend verdriet Voor alle nabestaanden Wens hun heel veel kracht en sterkte toe Troost kan ik jullie niet bieden Daarvoor is jullie verlies te groot Mijn nabijheid, door deze woorden Is het enige Heel veel sterkte! En liefde, stuur ik naar jullie allen.…

Want u vergeten kan Hij niet, Hoe ver ook de afstand zij; Zijn troost is u in 't bangst verdriet Het allerdichtst nabij.…

ben de wereld afgegaan sandaal en pij zijn aangeschoten ik wilde me ontbloten in adams paradijs ben er niets mee opgeschoten zij appelde en slangde ving mij met oog en handen ik viel voor haar wellustig lijf riep de vader voor wat troost hij was niet thuis deelde met zijn zoon het heilig kruis heb maria aangeroepen zij deed in blauw…

vanmorgen stond ze op ze had een goed gevoel, want wetend dat geliefd zijn niet vanzelf gaat sprong ze over pijn gewoon niet er aan denken schenkt de beste troost vandaag al had ze graag veel meer dan wazige verbeelding rond een oud portret gehad traag vergaat de tijd dat onoverkomelijke respijt tot ooit, waar nooit niets meer…

ik ken mijn vader niet meer hij zit daarginds de hele tijd zijn verschrompelde huid lijkt op versleten leer hij snoeide vele bloemen in zijn geliefde achtertuin en bond er kaarten met woordjes want zijn geheugen lag in puin kon ik hem nog maar troosten maar hij is zichzelf kwijt alleen het boekje in zijn lade geeft alles prijs, van tuin…

een ieder moet zijn stervensreis voltooien zwaarmoedig reikhalzend of angstig voor die aankomende dood Jezus troost ons allen straks veilig in zijn hemelse armen en heilige Schoot MAAR de ene mens gelooft in een schitterende nieuwe wereld de ander in niemendal echt Jezus leeft DAAR hier op aarde geboren in Bethlehem…

dromen om te overleven in een wereld van gemis en van verdriet compensatie van beloften die niet werden ingelost van verlangen dat niet werd gestild toen een kind nog vol verwachting van wat komen zou nu volwassen lege handen vol met zoveel wat niet is op zoek naar troost voor wat niet kwam wie ik ben die blijf ik wat er ook gebeurt droom…

Haar drang naar harmonie In ‘pleasen’ gehuld Ontlokt ergernis en jaloezie Schuld Haar troost aan één Die het hardste brult De ander in de steek Schuld Haar eigen grenzen ver voorbij Om iedereen te beschermen Obsessief te ontfermen Hun zelfredzaamheid vermoord Subliem in de kiem gesmoord Schuld Al haar levenspatronen Gehuld…

De toekomst is schraler geworden, meer afgepaald, scherper omlijnd, het troost schenkende verleden rijker. Het niet te vermijden eind doemt al op, komt in zicht.…

Heb medelijden met ons, God Ons staande te houden in ‘t geloof Neem de menselijke twijfel weg En dicht de afstand, onze kloof Laat ons elkaar troosten door dit lied Troost, het fijnste, liefste medicijn Hersteld de geest en het besef Dat wij niet zoals Hem, alleen zijn!…

(tussen haakjes) het is tijd voor wat zich aan ons niet voordoet maar terug doet slaan als troost, warmte, vergeten etc. etc. in het bronwater van leven, dat dient gedicht.…

die blauwe pijn haar ogen vol met tranen haar zielsverlangen was het samenzijn met jou kon jij wat doen aan al haar domme wanen zij droomde van beschutting tegen kou daar waar zij ging moest jij haar laten gaan jij peilde naar jezelf de diepte van haar pijn wist alles van haar kille eenzaam zijn zij troost zichzelf omdat jij warmen…

dagen zo donker, nachten zo lang maken soms een beetje bang `n eenzaam gevoel, een droevige gedachte geen enkele troost die men kan verwachten geen naaste vriend of goede maat `n innerlijk gevoel van alleen maar haat keer om die haat in liefde en begrip maak van je bestaan een heerlijk bezit…

waar het geluid van babykreten het mooiste lied overstijgen wil twee grijpende handjes zoekend naar troost in zachte armen tot rust gekomen slaakt het een zucht in de warme omhelzing waar zijn lach geschonken jou zacht beloofd dat na zachtjes gapen dit nieuwe leven in alle stilte vredig zal slapen…

Het gaat erom Dat je begrip toont Medeleeft in haar verdriet Niet zelfzuchtig voor jezelf gaat Dat verdient je partner niet Het gaat erom Om haar te steunen In het verdriet dat haar zo raakt Geef haar troost en mededogen Zorg dat zij haar huilen staakt Het gaat erom Te leren leven Met een vrouw en haar verdriet Geef haar wat je hebt te…

Ik hou me sterk en verman me En lijk veel beter dan ik me voel Vandaag moet ik haar kunnen troosten Ik begrijp nu wel een heleboel Hoe het is om te verliezen Een dierbaar mens door ziekte sterft Geen mogelijkheid hierin te kiezen En machteloosheid in je zwerft Het is mijn beurt om haar te steunen Als verdriet genadeloos slaat Ze krijgt mijn…

een schouder om uit te huilen een arm van omhelzing een knuffel van troost ach had ik dit maar dan was ik er mee klaar. eens komt er een dag dat sommige mij wel zien staan dan ben ik blij en kan ik er tegen aan.…

Bidden om Gods onmisbare kracht, is het enige wat hem troost kan geven. En staks als hij mag opvaren naar de hemel, dan weet hij, dat de pijn voor altijd wordt verzacht. Dankzij het Kruis, heeft hij het eeuwige leven!…