Netgedichten

netgedicht (nr. 49.370):

Neem me mee

Zie hem turen
alle dagen duren
langer dan de uren

stemmen die praten
hij wacht gelaten
tot ze hem verlaten

rouwen maakt oud
zwijgen is goud
spreken geeft zout

dat bijt in de wonden
uit al die monden
geen troost gevonden

hij kijkt over de zee
die eindeloze zee
fluistert: neem me mee

Schrijver: geeraardt, 3 oktober 2013

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

eenzaam

rouw

tijd

3.0 met 6 stemmen

328

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Willeke Tjassens
Datum:: 28 april 2014; Mooi mooi mooi! Ik kende jouw poezie nog niet. Nu wel! Ik geniet! Dank daarvoor! Willeke Tjassens

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 oktober 2013; Turen over de zee in alle eenzaamheid, mooi gedicht geeraardt.

Naam:: mary
Datum:: 6 oktober 2013; Heel triest en helaas herkenbaar voor zeer velen denk ik.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 5 oktober 2013; rouw praat met eenzaamheid en met andere stemmen...Rakend mooi!

Naam:: Fari
Datum:: 4 oktober 2013; Mooi gedicht in duidelijke taal de eenzaamheid beschreven, nostalgisch blijven kijken naar verre wateren.

Naam:: Marcus Dehond
Datum:: 4 oktober 2013; korte terzine met doorlopend rijm en deugdelijk thema, zeker lezenswaardig maar sommige rijmen voelen aan als gemeengoed. Toch van mij een ster

Geef je reactie op deze inzending: