Alle inzendingen over Tweede Wereldoorlog

Toen mijn oom in een benarde tijd, nog geen enkel vloeitje had, maar wel een oude bijbel bezat, scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt. En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen…

Oorlogen veelal met een naam: de 80 jarige oorlog (Spanje-Nederland) De Frans-Duitse; de Engels-Franse; de Nederlands-Belgische; de 1ste wereldoorlog; de 2e wereldoorlog; de Koude Oorlog (Oost-West); de vuile oorlog (Argentinië); de Israëlisch-Palestijnse oorlogen En nu een wereldoorlog zonder naam of toch: de onverschillige oorlog de nieuwste…

De geur van brem en kamperfoelie, brengt mij terug naar dagen van mijn jeugd. Hoe ik probeerde ze te plukken, mijn kinderhanden nog te klein om hun verzet te breken. Zelfs hun geur is sterker gebleken. Nu ik oud ben, zie ik nog mijzelf als kind. Dwalend over die grote paarse hei. Elk bloempje speurend, van tormentil tot rozenkransje de…

Het was gezellig in de Jappenkampen, Verkondigt premier Abe van Japan. Daar stond de koffie in de koffiekan De hele dag verleidelijk te dampen En was er vraag naar koffie in de Oost Dan bracht een troostmeisje een bakkie troost.…

Denkend aan mijn dorp ruik ik de geuren van de hei. Zie weer het huisje waar mijn moeder woonde. Waar ik kind was, viooltjes plukkend in het gras. Hoe onbezorgd en blij ik was. Er was een oorlog aan de gang. Schreeuwende stemmen, die maar steeds ‘Heil, Heil,’ riepen. Mijn vader was er niet, hij werkte in dat vreemde land. Ik had nog geen…

Men hoopt uit een vergeten ver verleden Een stukje van de sluier op te lichten Van wat de Marokkanen toen verrichtten Door als verzetsheld dapper op te treden Maar weet je, Amsterdammers, hoe je scoort? Geef leuk wat lesjes hier, in Feyenoord!…

Ik ben tot mijn verdriet te laat geboren: De wereldoorlog was al half voorbij En daarom was er toentertijd voor mij Geen heldenrol in het verzet beschoren. Maar nu is er de vreemdelingenwet En dus kan ik alsnog in het verzet.…

Moeder en kind in een goederentrein naar een pad vol dood en verderf op weg naar het eeuwige donker want sterven in het licht met pijn was onmogelijk voor beide vrouwen. Ja, met z'n tweeën want ze konden niet zonder elkaar- en terwijl ik dit schrijf denk ik alsmaar aan de gezichten die enkel berichten, dat het zwaar was. Verlangen naar…

in een lange rij schuifelen ze langzaam naar voren de moeder ingeklemd tussen haar dochters daar staat hij de engel engel des doods ze kijkt weg weg van zijn koude ogen met zijn wijsvinger bepaalt hij hun onverbiddelijke lot hij gebaart de moeder naar links te gaan met zachte stem zegt hij je zult mama snel weer…

Er zal een nieuwe wereldoorlog komen De mens blijft toch een destructieve soort Het gaat om wie en waar zijn schachten boort De aarde wordt door ons te hard genomen Wellicht dat zij ons voor is in die strijd De elementen inzet in haar nijd…

Nu de tijd van herdenken Weer is aangebroken en We het met zoveel woorden Hebben over de inval door De buren die achteraf toch Niet te vertrouwen waren - Heb ik zo maar ineens een Inval, zo maar een gedachte Die bij me opkomt en die mij Op nieuwe gedachten brengt - Niet meer haten, niet langer Nadragen van zoveel narigheid -…

Mijn vader heeft de oorlog meegemaakt Al heeft ie dan niet in ’t verzet gezeten En volgens mij nooit bloembollen gegeten Heeft niks gesaboteerd, laat staan gestaakt Ik schreef voor hem mijn kleine requiem En in dit lied, daarin gedenk ik hem…

Verscholen achter luiken woont een ondergeschoven leven in de holte van zijn kindertijd. Diep in de kinderborst dwalen zeven huizen woelen verzwegen namen. In de schaduw achter het gefluister van grote mensen gaan bange geheimen schuil. Het daglicht botst tegen bemoste groene blinden de wollen bal in de kleine hand geklemd.…

Daar Bush de onvoorstelbare terreur Die zijn land heeft getroffen hard wil wreken Dreigt overal de pleuris uit te breken En staat een wereldoorlog voor de deur. Zo luidt althans de zwartste profetie, Maar niemand weet precies wie tegen wie.…

Daar Bush de onvoorstelbare terreur Die zijn land heeft getroffen hard wil wreken Dreigt overal de pleuris uit te breken En staat een wereldoorlog voor de deur. Zo luidt althans de zwartste profetie, Maar niemand weet precies wie tegen wie.…

Bomen worden omgezaagd. Mensen met een gele ster worden weggevaagd.…

Elke dag van hun pensioen leek op de vorige. Eenvoudig, sober, zoals hun maaltijden. Terrasje? Ja, op het eigen erf. Vakantie? Ik heb hen nooit weten reizen. Hard gewerkt en zuinig geleefd. Vroeg oud ook. Vroeger was zeker niet alles beter, maar het leek vaak makkelijker, omdat de verwachtingen zoveel minder hoog lagen dan bij de 60-plussers…

de derde wereldoorlog kán beginnen, denkt poetin-tsaar en doet vervloekt zijn best hij slacht alvast in Oekraïne; test om uit te vinden of hij die kan winnen bij thierry’s vriendje is een mens niks waard, nou ja, misschien een uiltje op de kaart…

Voor mijn vader Cavalerist was hij In Brabant langs De Vlaamse grens In mobilisatietijd Vertrouwen volop in De paarden die Hij mende - en Wat minder in de Meerderen die hij kende Herinnering aan mijn vader Jan Weggemans, gelegerd in Vlijmen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog.…

Vlaggen draaien dol de dodendans rond hun paal : eer en geweten werden er geslachtofferd ; de wind laat valse victoriekreten opwellen : de 1ste wereldoorlog is gebroken. Reeds gloort een 2de aan de horizon die gloeit als een te ontploffen bom ...…

eens was om je heen geschiedenis wereldoorlog één en twee diep tot in het hart geraakt ijzige winters hete zomers jij die ons allen bij je droeg het lijkt een wonder ligt daar nu zo klein fragiel als word je tentoongesteld eenzamer dan ooit van de wereld afgesneden…

Toen was daar de angst en de opkomende razernij. Door de kogels die daarbuiten mensen raakten rij voor rij. En straks zou het allemaal voorbij zijn als zij naar buiten werd geleid. Dan zag ze nog de levenloze lichamen en die man die voor hun zielen pleit. Nog even en zij zou daar liggen in het gat waar zij hoort. Naast de andere bekenden…

zij was het korenblonde meisje met sproeten als een sterrennacht op klompen langs het smalle pad de lange weg naar het oude dorp de hemel kraakt, de stilte kruipt Duitse ulanen op hoge paarden als moe geplaagde horzels in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw, het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…

Geschiedenis is een verwaarloosd vak En zo valt de ontdekking te verklaren Dat het aan kennis van de oorlogsjaren Bij kaalgeschoren jongeren ontbrak. Het enige benul dat ze nog hadden Was hoe men joodse graven moest bekladden.…

Woord van dichterlijke vrijheid Dat de wandaad van het Verleden kapot rukt, Tegenwoord biedt Aan het misdadige verleden - Woord dat het leven In de tijdloze tijd Van na het geweld In zijn tegenwoordigheid Leefbaar maakt…

Zoek me Vind me Verscheur me Verknip me En blaas me uit Zie me vallen Zwaai me uit Maar raap me op Plak me Verbind me Zie me Herken mijn blik Maak mij jouw plan En vind me dan Jouw tweede ik…

In tijden der tijden moet je allereerst kunnen vertrouwen op jouw eigen kern: in het diepst! In oorlogstijd gaat het om leven en dood... of verraad wordt gepleegd, om een kleinigheid. In tijd van oorlog hangt het van rechtvaardigheid af, of het onderduikadres veilig en gewaarborgd blijft: tot het einde! Je moet wéten op wie je kunt vertrouwen…

De ene voet voor de andere de ene stap voor de tweede Als de eerste niet wordt gezet, komt de tweede er nooit.…

Heb jaren van mijn leven met alle energie en kracht aan vele bedrijven gegeven wat heeft het mij gebracht? Tropenjaren als fabrikanten-vrouw toen de "paraplu" werd weggenomen gingen we failliet, je krijgt een douw weg waren alle mooie dromen. Alles kwijt, huis en haard, eigenwaarde, zelfvertrouwen door schaamte en vernedering was ik…

Toch waren we jarenlang vriendinnen ieder met ons eigen huis voor jou vaak een straatleven maar bij ons kreeg je een tweede thuis.…