25296 resultaten.
Als gij mij leest, dan moet gij mededichten
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.877 Als gij mij leest, dan moet gij mededichten,
En algeheel in mijn gedicht opgaan,
Het moet gelijken op een zelf-verrichten,
Alsof niet ik, maar gij het had gedaan.
Gij zult tevreden zijn, en ziet het aan,
En blijdschap zal uw dichtend oog verlichten; -
Het is een kleinigheid, een vers te dichten,
Al lezende, is het in u ontstaan.
Ik las het…
Dit zal het einde zijn
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.042 Dit zal het einde zijn: een witte doek
Wordt over mijn lichaam uitgevouwen,
Ik lig languit, de handen saamgevouwen,
Ik ben zeer ver, ergens op vreemd bezoek.
Ik moet daar lezen een oneindig boek
Vol marmeren tekens grillig uitgehouwen,
Bij iedre bladzij gaat mijn zien verflauwen;
Het wordt al donkerder in gindse hoek;
Ik zou wel willen,…
Treurige verandering
poëzie
2.0 met 9 stemmen 3.173 O! wat is mijn ziel veranderd
Door der liefde treurigheid!
Voortijds was ik altijd vrolijk,
Als Natuur mij open lag;
Blijde met een dansend mugje,
En een wemelende worm;
Gaf een maagre bloem der heide,
Gaf een blaadje mij vermaak;
In het rijk van plant en dieren
Was de bron van mijn genot;
‘k Dronk daaruit met volle teugen
’t Reinste vergenoegen…
Ik wilde dit voor uw leven
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.593 Voor mijn kinderen
Ik wilde dit voor uw leven geven,
Dat blad en boom en struik uw vrienden zijn,
En wolkenspel en blanke maneschijn.
Ik wilde dit zoet weten u toebrengen,
In lucht en zee en aardrijks diepe schacht,
Woont een geheim, dat op uw komen wacht.
Ik wilde dit licht schenken aan uw ogen,
Waar gij ook wacht of aarzelende staat,…
De verwachting
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.774 Zo ver van mijn alles,
Gans teder verlangen
Naar woorden der liefde,
Verheugt mij dit uur.
Ik zit aan mijn venster,
En tuur op de landweg,
Mijn ogen zo moede
Dat alles mij schemert.
Nu zie ik een briefpost
In ieder verschijnsel;
Mijn hart klopt reeds sneller,
Het ijlt hem al tegen,
En - ach het is mis.
Ik tel de minuten:…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Sauce piquante
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.022 De dwaas bemint de lof alleen,
De zoetste zoetigheden
En strooit ge er wat kritiek doorhêen
Hij ’s boos en ontevreden.
Wel, ’k min de- lof zo goed als hij,
Doch meng me vrij
Wat kritisch kruid er onder
Uw lof wordt door die specerij
Slechts eedler en gezonder!…
De maan
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.375 O! maan! gij die de schone schepping
Met zacht en kwijnend licht bestraalt,
En in dit stille heldre beekje,
Uw hemels beeld naar 't leven maalt.
Gij, die in 't loof verscholen hutten
Mij ginds in halve schaduw toont,
Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld
Bij stille vergenoeging woont.
Gij, die alom op berg en dalen,
Nu doodlijke…
Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 594 Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar verenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het in elkander vloeiende heelal…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.667 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend
poëzie
4.0 met 2 stemmen 507 Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend,
Al zien wij in uw duizendvoud' gelaat,
O Liefde, die te vroeg komt, of te laat,
En gaat van waar gij kwaamt, uzelf niet wetend.
Gedachteloos, strooit gij een heerlijk zaad
De winden over, eigen gaav' niet wetend,
En tijd, en plaats, en doel, en wil, vergetend,
Gaat gij een weg, en weet van goed…
Schilderkunst.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.007 O Lente, buig uw hooft, bekranst met schone bloemen,
Als gij de Schilderkunst ziet pralen of hoort noemen:
Uw kleuren, met de dauw des dageraads belaên,
Bezwijken voor de gloed der zomerzonneraên,
Daar in het tegendeel de glans der schilderverven
Onsterflijk is van aard, en alles hoedt voor sterven.
Hoe geestig wordt de zin betoverd en verlet…
jij bent er - van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 het is waar misschien
je bent wat ouder nu
al onthult jouw gezicht
niet de al getelde jaren
de batterij laadt zich
elke dag weer opnieuw
aan de liefde jou rondom
die als lente altijd blijft
het verleden koester je
in de lessen voor het nu
waarin je anderen toont
wat er echt wel toe doet
de tijd verliest betekenis
omdat je vandaag…
jij bent er - van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 het is waar misschien
je bent wat ouder nu
al onthult jouw gezicht
niet de al getelde jaren
de batterij laadt zich
elke dag weer opnieuw
aan de liefde jou rondom
die als lente altijd blijft
het verleden koester je
in de lessen voor het nu
waarin je anderen toont
wat er echt wel toe doet
de tijd verliest betekenis
omdat je vandaag…
Spotless mind
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 51 Ogen schieten achter blinde luiken op en neer
er gaat een wereld voor me open, ongekender dan A.I.
zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been
niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer
ongebonden aan een plek
spreek ik zelfs oude talen
Grieks met Plato en met Bonifatius
Latijn
speel ik mazurka's van Chopin als…
mien, hoera!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 481 vannacht al
aan de overkant
hingen de slingers
wie goed luisterde
hoorde joop en zijn vrienden
zacht nog neuriën
mien waar is mijn feestneus
mien waar is m'n neus
waar toch is m'n feestneus
ik zei onze joop
ik moet 'm hebben
als ik naar dat feesie ga
nu het ochtend is
jubelt uit de horizon
hij zijn mientje
zijn woorden…
negentig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 eindeloos als de rivier dat kan
stroomt zich jouw volle leven
met langs de oevers daarvan
de seizoenen die verwaaiden
als de lente brachten zij jou
de grote liefde in het leven
die als lange zomer jou bleef
tot jou de herfst hem afnam
de vele jaren van jouw leven
brachten zowel lief als leed
tijden van vredig groot geluk
naast het donker…
Van de wal…
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 890 We zijn vandaag druk aan ’t speculeren
Of Joran nu de waarheid heeft verteld
En anders kan met recht worden gesteld
Dat deze jongen heel goed kan acteren
Al kennen we de waarheid niet precies
De wereld kent wel Peter R. de Vries…
Het hek sluit rond de koning
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 131 Het koningshuis ligt nu weer onder vuur:
“Die oude monarchie moet op de schop.
Het is toch decadentie op en top:
het hekwerk van de villa ‘s véél te duur.”
Je zou maar leven in zo’n gouden kooi -
je valt aan flauwe jaloezie ten prooi.…
WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.783 Wanneer ik denk aan u, die mij bemint,
Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid
Mijn schone rijmen naar elkander uit
Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.
Als bloemenstengels bevende op de wind,
Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit,
En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid –
Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen 553 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Scheiden valt hard
poëzie
4.0 met 2 stemmen 756 Scheiden valt hard
voor wie zo teer beminnen.
Naar buiten straalt de vreugd. De smart
dringt reeds naar binnen.
Scheiden valt hard;
doch alle, alle dagen,
zal ik het bloeien van uw hart
in 't mijne dragen.
Scheiden valt hard.
Mijn lieve, laat u troosten:
al is de nacht vervaarlijk zwart,
eens licht het Oosten…
Taal der liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 382 Laat woorden, laat zinnen, laat expressie
der hoogstaande intelligentie níet heersen!
Laat chique omgangsvormen, laat zogenaamd fatsoen
niet overheersen buiten goed en welgevallig doen.
Laat dan maar, over ons heen komen
de dromen der dagen,
onze dromen in vele vlagen
alle andere talen
lange tijd heersend, regerend
over deze wereldbol.
Ja,…
In de diepte van onze dagen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 241 Vroeger scheen het leven
voor mij en aan me
een stuk eenvoudiger.
Daarna kwamen pijn en verdriet
die ik nooit kende.
Ik vroeg om antwoorden; die kreeg ik, mocht ik
ontvangen en stimuleerde ik, blijkbaar
in de ander.
Men leerde van me, werd er gezegd.
Vroeger was vroeger.
Geen weg terug.
Ik ga verder heen, in de kern van mijn bestaan.
Het…
In de stad met het zilverig oogerondkijken
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.428 In de stad met het zilverig oogerondkijken,
de tere omhoge volneergeblazen zachtgerande wolklucht, ’t strijkel
van de blauw wittigbespeelde lucht.
Hoe heerlijk. Het stille hoogdroge roodwange door de lucht.
Met moeie voeten, maar warm lepelende lucht;
stil langs de huizen, de lichtglazen, de donkerstenen,
dat donker geloop naast, er over henen…
Pierrot-in-blik
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.766 'K ben al met al een treurig mechaniekje
dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie
'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje
stopt. Zak reut'lend door de knie.
Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer
verroestte. En het meisje speelt niet meer.…
Als gij met uw zingend hart...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 294 Als gij met uw zingend hart, ziet naar
De mensen, naar de Zonnen, naar de Aarde,
Naar verschijnselen in het heelal,
Kunt gij alle werelden en mensen
Met uw zingend hart veranderen,
En de zonne maken tot de Aarde,
En de mensheid maken tot een Zon.…