5533 resultaten.
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Nog aanwezig ?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 Mijn adem wappert na, als
spinrag in de kamerhoeken,
het web waarin de glinstering
van tranen zich edelstenen
waanden, alhoewel ik in het
heden al voorgoed vertrokken
ben, in dat bed hoeft de tijd mij
niet te zoeken, op de spiegels
van het verleden hangen nog de
druppels wasem van mijn stem,
één goede schoonmaakbeurt en
de ruimte…
Ik zwem rond in mijn gedachten....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 631 het spook wat ik nog tegenkwam
is flink van mij geschrokken
en is toen in alle haast
uit mijn hoofd vertrokken.…
onderweg naar novgorod
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.031 de ijzeren hamer
beslecht het laatste lot
en daalt als donderslag
bij herhaling neer
op de dodenkamer;
zes houten planken
bekleed met een blauw vod
zij omsluiten
het vertrokken leven
een man met verleden
nu door spijkers
in het donker gedreven
de priester zingt doorheen
de mist van wierook
over ons laatste oordeel
dat zuigt aan ons…
Haar
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.182 Niet vaak schoon ik
mijn kamer -
Nu toevallig
toch en toen
vond ik je haar
een lange, blond
of bruin, dat zie ik niet
ik stuur je hem
met wat verwarde woorden
over 'het beste zo'
en een vertwijfeld koud matras.…
bewogen verbeelding
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 buiten
zie ik de winter
langzaam sterven
oren tuiten van de stilte
mijn gedachten zwerven
familiefeestjes, polonaises,
monden die bewegen
klanken dringen sterker door
'schön ist die Jugendzeit'
later handen losjes
op de schouders
'smoke gets in your eyes'
allen die vertrokken zijn
schuifelen voorbij
'sie kommt nicht…
MET DE NOORDERZON VERTROKKEN
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 291 Ze zijn
vertrokken
met de noorderzon
Het huis
zonder stemmen
zonder voetstap
Dat dit...kon
de buurt uitgepest
hun huis geen thuis
Niet het gekraak
van de trap
van hun rokken:geruis
Ze zijn
vertrokken
nee:'opgerot'.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Naar de overkant
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.039 graag had ik
je hand nog geschud voor je vertrok
en zoals gebruikelijk
wanneer iemand op reis vertrekt
je een behouden aankomst gewenst
wel, je was reeds vertrokken
maar ik ben gerust
je kwam blijkbaar aan en niet terug…
Santiago de Compostella
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.319 Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella!
Jan: - ’T is niet waar hé, alweer?
Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé!
Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk? Ik begrijp er niets van!
Als hij zijn reis niet kan betalen, dat hij dan thuis blijft hé!…
Wat ik voel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 Ik leer zien
wat belangrijk is door na te doen
hoe jij kijkt
Ik voel wat jij voelt
door na te doen wat jij voelt
Als een brabbelende kind
volgt mijn kennis
mijn lichaam dat
jouw bewegingen volgt
Hoe dichterbij hoe beter
mijn weerspiegeling is
maar nooit precies hetzelfde
zelfs als het water glad is
en dat is weg
zodra ik erin duik…
Het land zonder mensen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Ik krijg betaald en ik koop
het bed waarin ik wil liggen
in het land van mijn keuze
het land van de revolutie, van vrijheid
....en gelijkheid waar iedereen weg moet
....die zegt of steunt dat anders beter is
het land zonder mensen
....die huisgenoten en buren uitzonderen
....om hun afkomst, geslacht of liefde
het land zonder volgelingen…
Raven op mijn schouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Raven op mijn schouders
om me de weg te wijzen en mensen
te roepen om hen te ontmoeten
De jongen die op het strand tekent
met kleurige keien, tweemaal daags
en ze natelt voor hij weggaat
wetend dat
de vloed komt met golven
die langer zullen leven dan hij
De man in de kamers vol tafels
met kwartsen uit de landen waar hij zocht
naar heiligheid…
Onder de kersenboom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Samen op het bankje
onder de kersenboom
de aflopende dag langzaam
de nacht in laten zakken
Weer een avond samen
onder de kersenboom
Denk niet romantisch
aan de fonkeling in een glas
het vlammetje van een kaars
in de schemering
intiem samen
onder de kersenboom
Dat zou surrogaat zijn
en ons geen ruimte laten
te voelen wie we vandaag…
De schijnbare illusies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 33 De snelheid van de trein trekt
voor mijn ogen de massa uit
de wereld, vormeloze strepen
tekenen onwetenschappelijk de formule
van Einstein op de ramen
Soms is even in beeld
wat het is, als je stil staat
Dan kun je zien
wat het is, iets tijdelijks
in zijn raadselachtige vlucht
van schijnbare illusies
Alles bestaat
onwetend hoe…
Rand van mijn kijken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen
Ster, Parijs of Prinses
de lijnen van mijn geluk
als de randen van mijn kijken
en ik bescherm me met geuren
ga nooit de deur uit zonder
deze zekerheid van de zegen
van boven, de rode loper
op mijn bedachte weg
Rekken en strekken
met sierlijke bogen
van liefde om te voorkomen
dat mijn lichaam inzakt…
Verleden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 217 Soms krijgt verleden
een staartje ....
Sinds we in elkaar 'wonen'
zijn we nooit
verder dan
een hartslag verwijderd
van de ander
dat is houden
van elkáár…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....
en toen…
Gouddraad uit vlas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 191 Het liefste van voorbij
is zo verweven
door mijn leven
als een bundel gouddraden
verkregen uit het vlas
het voelt nog steeds
zacht strelend
als zoete bloemengeuren
in een zomerlied
die mijn dagen doen kleuren
dat helend
opklinkt uit verleden
hoe intens
onze liefde was…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 196 Reeds lang
diep in de schedels gevallen ogen,
gebroken ruggen,
vergane oren,
zullen niet meer zien,
niets meer voelen,
nooit meer horen.
Laat staan spreken.…
[ Een glimp van opa ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Een glimp van opa,
hij is alweer vertrokken --
maar ik ruik hem nog.…
Fata Morgana
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 96 Niets is wat het lijkt
vertrokken werkelijkheid
ster in achterruit…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Haar blauwe verte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 leven
balanceren op de
breuken van tijd
tussen verleden en heden
ik heb je gevonden
in de blik van zon
jij draaide weg van zee
nam haar blauwe verte mee…
Vertrokken vlinders
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.087 Waar ooit de vlinders zaten
Bevindt zich nu een lege plek
Vertokken met de noorderzon
Op zoek naar nieuw verlangen
Toen jij vertrok uit deze tuin
Verdween het zomerse gevoel
Waar ooit de vlinders zaten
Waar jij ooit was…
Vannacht vertrok ze
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.489 Het vensterraam staat open
verwachtingsvol
de koelte van het licht
ik tintel
scherp was haar silhouet vannacht
van boven af
gegrift in twee dimensies
buiten op de stenen
de maan was rond en
stil haar schaduw
het gras met ochtenddauw
de zon stijgt hoog
vandaag
verdampt de laatste druppel.…
Stiekem vertrokken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 (voor Rutger Kopland)
Je naam passeerde bij de lessen Nederlands
een naam die staat als een menhir
die mijn leraar Nederlands uitsprak
alsof je Alexander de Grote was
en later wisselde ik je gedichten uit
met mijn geleerde penvriendinnen
omdat er zoveel meer tussen de regels lag
dan wij konden bevroeden
we zagen de tedere diepten in wat…
De trein vertrok
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 499 De trein vertrok
en liet mij achter
met een gat in mijn hart
ik rende nog over het perron
maar natuurlijk was ik trager
jij snelde vooruit
en ik bleef daar uiteindelijk
stil.…