Alle inzendingen over Verstopt in

een rivier brengt een leven tot leven en enkel een stam verstopt de waterweg het is geen verplichting je over te geven maar tranen die niet stoppen het is erger dan een overstroming van land en akker…

Zodat ik mijn zusje mee kon nemen naar nederland, veilig en verstopt achter mijn blauwe winterjas.…

En daarom: Hou je licht niet verstopt, Hou je vlammetje niet voor jezelf.…

herfstzon verstopt zich neemt afscheid van gekleurd bos mist verstilt geluid geritsel van vallend blad nieuwe knoppen goed bedekt Tanka…

Hij, zij of het, heeft zich goed verstopt, in het woordje Goed. Het Goede goed te doen. Het slechte goed te laten. Is God genoeg.…

Ik heb je in het bos verstopt. Het is niet zo ver, ik kom er vaak. En het is heel vertrouwd. De anderen zoeken nog steeds. Vragen zich af waar je bent. Maar ik vind je meteen, zodra de voorjaarszon het woud verwarmt. We fietsen samen. Luisteren naar de vogels. Praten met de bomen. Je verandert niet.…

Om terrorisme voortaan te vermijden Verstopte men wat springstof, maar geen hond Die lont rook en het goedje ooit nog vond Niet best in deze explosieve tijden Toch hoefde niemand nog alarm te slaan Het semtex was de lucht al ingegaan…

In het licht van de geest waar geen schaduw zoekt en het donker zich heeft verstopt achter een witte deur alles en iedereen is verdwaald de zomer zoekt de herfst de winter verstopt zich ervan in het licht van de geest waar angst overheerst en de moedigen blijven staan tot de rust weer keert moeder blijft me roepen de lente spurt van…

Hij verstopt het gewoon waar hij wil. Hij vliegt als een vogel of vaart als een boot maar houdt zich verschrikkelijk stil. Het geheim van de dichter is vaak zo klein dat hij zelfs soms vergeet waar het ligt Dan is hij haast bang dat het weg zal zijn of zich verstopt heeft in een gedicht. Daarom schrijft hij het op in onzichtbare inkt.…

Hij verstopt het gewoon waar hij wil. Het vliegt als een vogel of vaart als een boot maar houdt zich verschrikkelijk stil. Het geheim van de dichter is vaak zo klein dat hij zelf soms vergeet waar het ligt. Dan is hij haast bang dat het weg zal zijn of zich verstopt heeft in een gedicht. Daarom schrijft hij het op in onzichtbare inkt.…

Zoekend naar de waarheid, verstopt achter emoties. Hopend op een rode draad, die jou leiden zal. Leiden door deze diepte, van gedachten.…

Wat ze zoekt in de tuin van haar leven heb ik voorgoed verstopt toen ze me geen afscheidszoen wilde geven. Want ze is mijn bloem die eenzaam mooi blijft wanneer mijn hart weer over haar eindeloze kleuren en geuren schrijft.…

Dat je schaamte verstopt achter draden om niet te verraden wat er wordt verwacht Dat je wordt verkracht door de beelden toen iemand gilde en jij ook niet wilde wat gebeurd is Dat je zelfs je naam niet droeg toen iemand die vroeg Waarom je daar was en waarom je naakt was…

Op school had iemand weer je boekentas verstopt.…

Verstopte emoties en weggedrukte verlangens. Een zwijgende schreeuw om hulp, een stille verafschuwing. Een hap naar adem, maar geen lucht om nog te gillen...…

Het wordt erger met de jaren in plaats van dat het slijt dat verlammende gevoel van geconcentreerde onmacht De siddering in mijn lijf herken ik van iedere herdenking De ingedikte tranen van verstopt verdriet 4 mei 2008…

Een kerstboomlamp brandt, verstopt in engelenhaar: vér - verstrooid schijnsel. Een vonk verdwijnt in de nacht... Vuurwerk of vallende ster?…

Kent u die grappige beestjes verstopt in ’t hoge riet Vaak wel te horen, maar verstopt, zie je ze niet Zijn ze de weg kwijt, als ze op straat lopen Of willen ze dan een kikkerpraatje verkopen?…

toen ik achterbleef belaagd door dorre takken in het fluisterende bos verstopte de maan zich doofde haar licht en lachte de paden groeiden toe er was geen weg meer en geen terug enkel onmacht en de grijze wolf die wachtte…

Ik verstopte me voor de zon omdat ik bang was dat zij teveel van mijn gedachten in mijn schaduw zou vinden Want met mijn schaduw leef ik in harmonie ben ik één geheel licht en donker soms enorm groot en af en toe heel klein….…

De paashaas die de eieren verstopt De rijke brunch die we met geel versieren Dat is wat we op deze dagen vieren En bij Ikea wordt er druk geshopt Meer kan men vaak van Pasen niet benoemen Nou, ook misschien nog ‘dank u voor die bloemen’…

Dit is het jaargetij van snottebellen, verstopte neusgaten en kriebelhoest, onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest. Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen! Daardoor rijm ik met weinig fantasie: helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…

De beschermlaag die ik vanaf mijn geboorte meekreeg is flinterdun en veelal verstopt in sproeten op het naaktstrand hou ik mijn kleding aan niet uit schaamte, maar uit bescherming en als ik maar iets of wat, zelfs even, ontbloot dan doorbrand de zon mijn lichaamsvernislaagje zit ik op en met de blaren!…

Wie niet op eigen kracht een koers kan winnen Verstopt een klein machientje in het frame, Een uitgekiend geraffineerd systeem, Hoezo doortrapt…..hij moet toch wat verzinnen ! Die wint de koers dan met het grootst gemak, Noem mij een sport met nog meer hellend vlak.…

Ze gloeien en worden rossig wollig vanuit het oosten, een brutale meeuw die mijn teksten overstijgt, roept mij na wat ik heb verzwegen, de morgen zwijgt, in alles wat ik heb geschreven, haalt z’n lege netten op waarvan de mazen zijn verstopt.…

woorden komen moeizaam verstopt achter verdriet wat ligt als een steen op de maag om de hals op het gras met scherpe randen ruw en grof tijd en tranen de pijn, geschuurd is mooi verdriet geworden…

Toen straks zonder licht Je fietste en wandelde en omkeek en je toen Verstopte in het donker Toen hij snel licht Gedoofd toch vond wat hij zocht en Je zomaar sloeg en andere dingen Toen hij je pakte en ook Het licht uit je bestaan als een dief of erger Is toen altijd in het donker In je hoofd…

Het schept lucht in een verstopte geest Waarna je de zin van alles weer ziet.…

Het was het leukste Paasweekend in jaren We hebben honderd eieren beschilderd En daarna in de tuin die was verwilderd Gezocht naar goed verstopte exemplaren Helaas bleek ook dit snelsonnet een eitje En duurde de vereiste vondst een tijdje…

Verstopt achter langgerekte vraagtekens aan de windstille rand je oren te ver maar mijn echo houdt stand. De allersnelste woorden ijlen je achterna zelfs in het donker op de tast vinden deze klanken het antwoord dat bij je zwijgen past.…