Alle inzendingen over Vijf doden

zo onbezonnen Als een film in een slecht verhaal, Was de climax totaal Koninginnedag, 30 april 2009 zal onomwonden In de geschiedenis voortbestaan Met vijf doden en vele gewonden Van feestvreugde ontdaan.…

In de straten staan de mensen Op de keien van geluk is niet meer te spreken aan de hand is alles stuk Soms dwaalt er een gedachten naar het leven van voorheen voorbij zijn alle prachten blijft de mensenziel alleen…

geef me de vijf probeerde hij joviaal zij bekeek hem vuil en dacht gemeen die heeft ze niet alle tien…

vijf lettergrepen dan zeven lettergrepen ten slotte nog vijf…

Gelukkig heb ik deze maand vakantie Zodat ik in de sfeer van strijd en kilte De tijd heb voor de twee minuten stilte Die ik in acht neem ter condoleantie Misschien dat ik wat minder doden mag? De stilte past al lang niet in één dag…

Een man Vijf gewonden Een dode Enschede Verdriet Veel tranen voor de nabestaanden Waarom? Is de vraag Het gevaar komt steeds dichterbij We kijken de dood in de ogen Wat is het volgende drama?…

In ons land heersten afkeer, angst en woede En woekerden de argwaan en de haat Nadat Van Gogh hier werd vermoord op straat, Maar plotseling keert alles weer ten goede. Misschien nog één zo'n ramp er overheen, Dan voelen wij ons allemaal weer één.…

In ons land zal de aarde niet snel beven En houdt de zee, die rustig daalt en rijst, Zich buitendijks gewoonlijk braaf gedeisd; Dus bent u maar wat blij om hier te leven. Hier wordt u niet van huis en haard verdreven En ongetwijfeld bent u nog het blijst Omdat niet op een zwarte dodenlijst De naam van wie u lief is staat geschreven. Maar…

Na vijf jaar In dit huis Op kamers Te hebben gewoond Is de dood verhuisd, In allerijl is hij Weggerend - 'k Weet niet Waar naar toe, Zijn nieuwe adres Is mij niet bekend…

Er staan vijf bomen voor het raam. Het zijn mijn broers en zussen die me trouw blijven, nooit vloeken, elke dag een bos bloemen bezorgen. Het zijn mijn diepste gedachten over liefde, ontucht, glasheldere doorzichten naar morgen, de dood. Het zijn vijf namen die ik nooit zou kunnen vergeten.…

Eén van die vijf zag niet zo veel verschillen, En zei: “Ik zou wel samen verder willen.”…

Het ontwaken in vredestijd na vijf jaar oorlog. Een vlag van zijn ban bevrijd; kent zijn driekleur nog. Respectvol hangt hij ieder jaar half stok. Zwijgt de menigte zo rond de acht uur avondklok. Van hongertochten tot Zweedse broden. Een oorlog herdenkt zijn doden.…

Drie kinderen hun moeder en als laatste de vader wat heeft zich afgespeeld achter hun deur wat heeft er gespookt door zijn hoofd verbijstering en verdriet een heel leven voor de boeg die kleintjes stoeltjes leeg in de klas stemmetjes verstild zo wreed hun lot…

er waren vijf zoons en geen één sprak het geluid van dood hing in de zaal en het gevoel bekroop ons allemaal waarom niemand de stilte verbrak en bij de tonen van het laatste lied huilde mijn hart om al hun verdriet…

Ja hij leeft, hij ademt maar verder is er niets dan gekerm in duisternis Twee of alle vijf, aan jou de keus vier paar ogen, naar hem, de jongste twee of allemaal, de keus aan jou En hij wees, hij moest, hij wees hij wees naar twee, naar twee uit vijf hun blik op hem, na hem de grond De kogels vlogen, door hem de dood zijn eigen bloed…

Men nam de stilte één minuut in acht, Dat is per dode bijna vijf seconden. Wat dus voor India, snel omgerekend, Een stilte van een hele dag betekent.…

De zelfmoordrate is niet meer tolerabel En ProRail wil daarom voortaan heel graag Het aantal doden vijf procent omlaag Want die hoeveelheid is wel acceptabel Het beste is om blijvend te vermijden De treinen mooi op tijd te laten rijden…

minimaal vijf jaren veertig graden hittegolven baden in het zweet gebroken nachten liggen wachten vader dood moeder hulpbehoevend kinderen groot prikkelbaar kon ik maar beslissen sodemieter op ik wil geen heisa aan mijn lijf ik drijf…

Week vijf start zondag van het lopend jaar, Dus wil ik u hier graag op attenderen: De Hersenstichting gaat dan collecteren, En men waardeert daar elk royaal gebaar. “De kans op Parkinson is levensgroot, Maar meestal is men voor die tijd al dood.” (Een neuroloog, die even wordt gequoot)…

Vijf kilo boek. 'n Weelde Door geen historicus nog in te perken Geheiligde theaternaslagwerken Bevatten zelden zoveel tekst en beelden Zijn oeuvre, dat welhaast ongrijpbaar groot is Toont aan hoe rijk zijn leven voor de dood is…

Wanneer u zich alsnog wilt kandideren Als fractievoorzitter van de partij Dan sluit u achteraan de lange rij Waarna de media u afserveren Jeroen heeft nog een hele foute vraag Matthijs start zijn verbale kettingzaag. Er is vandaag een 5e kandidaat opgedoken voor het fractievoorzitterschap van de PvdA. Bij P&W en DWDD worden kandidaten als…

regels in het ochtendblad vijf simpele regels maken een stortvloed van emoties los de persoon in kwestie onbekend doch niet onbemind vele harten zullen gebroken achterblijven met de vraag hoe had ik haar kunnen vangen voordat ze viel…

mala herba difficulter moritur gelukkig blijken vitamine vier en vijf onmisbaar in ons dagelijks voer maar erecties van dat formaat, in centimeters geteld, doen mij glimlachen zei de oude hoer een orgasme blijft dan uit dag lieve kinderen roep ik nog na vanachter mijn etalageruit…

“nu er vrijheid langs de straten danst en vlaggen hoger klimmen, strek ik blij mijn armen naar wat hemelsblauw” ergens loopt er nog dat kind in een oude jas ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand verstopt een ster zijn punten de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die jarenlang van binnen bleef maar juist vandaag…

We hebben weer een nieuwe schijf van vijf Meer groente, volop fruit, liefst onbespoten Wat vette vis, drie thee, een handje noten Dat is het allerbeste voor je lijf Maar dit advies vervult me met chagrijn; Dat ene miserabele glas wijn!…

We moeten weer gezonder consumeren Geen kaas of koffie zelfs geen oliebol Ook geen versnapering met alcohol Het is toch bijna niet meer te verteren Die schijf van vijf...vast veel gezonder leven Maar bier en worst...ik heb mijn schijf van zeven…

slechts een datum in de wacht terwijl het zonlicht lacht op witte muren en de ondergang van zwaar gevoel zijn doel voorbijschiet, tot aan ’s nachts daar in het vroegste morgenuur ontstaat het vuur van eens voorbij, het zonlicht kleedt zich rond om mij voor lange duur onteert het uur de middag, totdat ontij zich ontbindt en ik…

Als het niet zo nodig meer moet De zon en maan En jij die eeuwig zwoegt Treft geen zwijgen noch traan Geen pen zal buigen nu nog Het zeker weten verdwijnt Maar toch Creëren is weten Wat nooit komen gaat Laten we veranderen Ach je weet hoe dat gaat…

Vijf, zeven en vijf: Een rare combinatie. Ook wat ik nu schrijf.…

Vijf jaar geleden vroeg ik me af hoe het over vijf jaar zou zijn, in dit leven... Nu vijf jaar later denk ik aan vijf jaar geleden en zie het als een vorig leven Een compleet ander bestaan...…