Alle inzendingen over Voile

zij, Fatuma, daagt de goden uit van achter haar gazen voile om gelijk een dolende pagode steunend op haar houten fluit als bevallige dienende bruid over haar duistere ultieme verlangens te verhalen teneinde de hemelse heerscharen in een aardse verleiding te noden zodat zij, Fatuma, hun zaad in sprekend stof zou baren waar elke willekeurige…

er is een planeet van stijf fatsoen men draagt daar hoge boorden in Spaanse stijl de wereld gaat rond in stopwoorden en geijkte uitdrukkingen niemand zegt daar ooit iets 'out of the blue' allen dragen de sleutel van het onbewuste op het kruis bovenop de twaalf lagen katoen, voile en kuisheidsstof de handen hangen er stijfjes naast…

van een vergeten naam gewist door weer en lachend kind de droom hardop te herdromen in sentiment met open raam van nachten waarin in het voetlicht van de maan het verleden werd hertreden uit de ogen van een hemels lichaam waarin de sterren helder schenen onvermijdbaar van wat de dichter wil het aanschouwen van contouren door de voile…

De aarde draait zich soezend op de warme schoot van de zon loeiende wellust breekt aan met het gloren de gloeiende trilling schuift de horizon open ontsluimerende vingers ochtendlicht haken de voile van de bloembedden los een lelie pronkt met haar ontluikende decolleté loom en gedwee slaat zij haar jurkje open op haar volle rode…

humaine condition van 't tien dizaines broos en vluchtig mensbestaan In 't onderzonse ondermaans waar zomerzot en zomertaling 's winters koning winter paaien in de lente lissen laaien met trompet en narcissen Daar richt men spotlights op het water eerst op scylla en charybdis dan op aquarel malenka zondoordrenkt licht zij haar voile…

Bij het raam kennen twee verschoten vitrages plotseling hun vorige bestaan als onderrok of voile, ooit om boezems spelend, of, in hun strenge verbintenis van gat en draad, panty's die vrouwen- kuiten ongenaakbaar maakten. Het woelt zijn lege kamers om, het huis.…

A horse with no name Door dorre woestijn Een zwarte sirene Naar hall zonder fame Gros bisous de partout Een anoniem paard Plotseling de nulle part Sans doute tout à coup Een bodembestaan Ondergronds zonder water Nooit werd het er later Diep als d'oceaan Gros bisous is au bout Een meermin met voile Een zwarte étoile De nulle part…

(Ik zou haar langzaam, langzaam willen worgen liefst met de voile van haar eigen hoed.) Wees maar niet bang, ik zal geen scenes maken. Ik ben een cynische moderne vrouw. (Maar heeft modern ooit iets met vrouw te maken en dat cynisme van me... nou...) Nou dag. Bekommer je niet te veel om me. We zullen elk een andere kant uit gaan.…

ondertussen iets als 'Trauriger Sonntag', dat zigeunerstrijkjes vandaag de dag dikwijls spelen in restaurants aan de overkant en ruikt de tamme kastanjes die gepoft worden in de buurt van de Margarethabrug naar Pest stilte omgeeft de lanen, de kaden, alsof het innigste zich met een waas van verlangen heeft verweven, met bruidssluier, deze voile…

( voor Jessica Durlacher ) Jij etaleert flinterdunne bespiegelingen achter een violette voile van plastic wijsneuzen, jouw geheim, al hebben ze duizend oren, duizend ogen, daar komen ze niet achter.…

Ik moest wennen aan de zon, aan de smaak van bacaljau, volksvoedsel in alle geuren van de ‘coleur locale’, en aan de moderate stijfsel van de altijd aanwezige was in de nauwe stegen, die als grauwe voile aan een schaarse hemel, ontstegen aan de mediterane rouw en de tijd, Caroteen zich clustert in bladders, naast het blauw op oude…

Nu heft in voile majesteit de albezieler Boven de blauwende zee 't Hoofd met de gouddiadeem; 't Zilveren schuim verguldt zich, Goudstof wemelt in 't kustzand, Bruinrood tinten de stralen de rotsen; En de kronen der pijnen Verkonden aan mirten, olijven, cipressen…