161 resultaten.
wachtende stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 242 vanaf de valreep wuivend
je laatste roep, verwaaid,
iets over spoedige berichten
rakelings langs de waterlijn
turensmoe m'n ogen
slenter ik door regennacht
in een kring van waternevel
flonkert een toplicht naderbij
maar blijft in z'n koers volharden
laat havenhoofden liggen
brengt geen bericht
van overzee…
Selbst
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 49 in het lichaam,
buiten is ontkenning
overal tastzin,
nergens aanwezig
lichtvoetig,
ondanks volhardend bestaan
overal kalmte,
nergens perfectie
keerkringen,
steekhoudend glasloos venster
toekomend verleden, van
oever tot oerzee
aan tafel gezeten,
enige ogenblikken later
voortschrijdend en
alles in menselijke omhulling…
enigszins sprake van
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 probeer eens de toekomst te
herhalen
daarin te volharden in
bepaalde mate
en tevens op een standplaats te blijven staan,
te verliezen wat gaande was
de tijd in te halen, het feit te negeren,
kortstondig en tijdens
een doorgetrokken streep, afstand
te doen van een gedachte
een appel te schillen zonder
ruzie te maken
alvorens en…
spitsroeden
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 106 een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed,
als altijd tijdelijk
met het karakter van volharden
werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in,
zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van
een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn.…
Zo verdomd lief!
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.219 zoals je me droogt
als ik net uit de douche kom
door me in je armen te nemen
voor een spetterende tango
in de vierde versnelling
zoals je mijn kippenvel wegstrijkt
tijdens adembenemende intervallen
zinderend weer tevoorschijn tovert
met je doordringende blik
die volharding verraadt
als je me neemt
zoals ik ben
was en blijf
zo ja…
Leren
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.649 Van mijn moeder
leerde ik naaien
Van mijn man
leerde ik volharden
Mijn zoon
leerde me gedichten schrijven
Allemaal
hielpen ze me vooruit
En nu
aan het einde van mijn leven
leerde ik door de grote aardbeving
hoe mensen vriendschap geven
Goed dat ik leef.…
ijdele kennis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 185 de ijdele beoefenaren
van de moderne wetenschap
geloven dat zij iets verklaren
het lijkt haast bijna wel een grap
gedijend in een valse schijn
zijn zij helaas vergeten
hoe klein we in verhouding zijn
en dat we echt niets weten
hardnekkig wanen zij zich groot
en houden vast aan deze fantasie
volhardend tot en met de dood
gaan zij ten onder…
tussen kraters en sterren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 met je voeten in inktzwarte
kraters en je hoofd
tussen sterren wringt de
tijd een diepe barst
hoe lang blijven voeten in
een gif-zwarte mengkom staan
hunkeren harten naar lonkende
dieptes van het heelal
leg hart en ziel op de sterrenkaart
neem de stipjes over
luister met volharding
voel hoe je in de tijd verdwijnt…
tussen het toetje en de vaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 108 mijn toekomstige gedichten
zijn nu nog ongeschreven
maar ik voel ze in me leven
als volhardende intentie
met het hevige verlangen
op te lichten tot presentie
tussen het toetje en de vaat
is bijvoorbeeld zo’n moment
waarop het woordenloze woord
ineens precies zijn letters kent
de deur naar het onzegbare
staat dan even op een kier
en leegte…
Galigaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 blijf dicht bij de waterkant
drink deltagolven, ontredder
volhard in onslaapbare dood
aarzel niet met bestaan
kom van nature voor
ontloop een rode lijst
twijfel aan avondwater
verdwaal en herpak
juni en juli, moerassen,
vennen, ruik warmte en water
hondsdagen, vloei met
desem van aarde, kom ooit terug…
a-mineur
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 461 Er voltrekt zich op dit moment een vonnis voor mijn deur
Het lijdend voorwerp verschiet zijn gebedje, maar helaas voor hem in de verkeerde kleur
Hij smeekt de gratie om goden
Zowel de rechter als van linkerzijde volharden echter in hun milde oordeel
De haat krijgt nu een penetrante geur
Even leek het slecht te pleiten in zijn voordeel, uiteindelijk…
Het geïnspireerde goed doen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 77 Maar volharden in het geloof dat goed
doen goed ontmoet; toont inzicht in
een denken tot aan de eeuwigheid,
dat vervult is met een Goddelijk
geïnspireerde moed.
Kiest men voor het goed; het wordt
niet altijd zichtbaar en dadelijk beloond.…
vergroeiden zo in namen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 542 ik zag je al
naar vruchten reiken
maar de lente was te pril
we bloesemden wel samen
vergroeiden zo in namen
alleen de zomer bleef te kil
we hebben niet meer
kunnen oogsten
ons seizoen was al geweest
we winterden de jaren door
in stug volhardend hopen
tropenjaren zijn geen feest
nu bloeien weer je handen
voel ik ons voorjaar dichterbij…
Requiem voor de wachtende
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.777 Hij, die aan het levend water danst
zich optrekt aan de branding, volhardend
door de stroming waadt en zich, de mens
in de dichter niet kennen laat.
Nog even een vluchtige blik
achterom, de traan geschonken
aan oneindigheid, de vlucht
verwikkelt in een levensstrijd.…
In voor en tegenspoed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 in het oog
met het gekneusde hoofd
klopt en bonst de pijn
hoe zeer bedreigend ook
rondom mijn hart grijpt
de ontroering
om wie mij nabij zijn
in het beklemmend heden
waar wordt gebeden
duldend waakzaam
volhardend gestreden
aan de sprankelende
rivier
daar trekt
het zachte levende water
met ons op
opnieuw geboren
strijdt…
Saturnus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Melancholie, discipline en soberheid
zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent
Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen
brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid
om hen te doen volharden in hun langzame klim
tot onherbergzame hoogten
Omringd door dampen en ijsdeeltjes
produceert hij een traag wenend…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 58 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
Dan toch
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 plassen
het ijsvlies scheurt
in waanzinnige vibraties
van fantasie en illusies
het laatste koppige wintervuur
uiteindelijk toch gebroken
ijzig wit neigt
naar kleurig golvend licht
stilte wordt gebroken
in luidruchtig vogelgekwetter
het immer groene gras
krokuskleurig opgefleurd
aarzelend hul ik mij
in geuren noordenwind
mijn hoop volhardend…
eine kleine Nachtmusik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 222 in zijn hoofd woedt
een wervelstorm als
een centrifuge die
volhardend zware
toeren draait
als een
ondoordringbare wals
nadert een
dreigende hoge
geelbruine muur
het zandtapijt groeit in
de verzengende hitte
ontelbare stofdeeltjes
wringen zich in
zijn ogen en oren
zijn schreeuw brengt
geen geluid voort
als hij langzaam…
Rimpeldoek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.452 Vitaal tot het laatst
doof je langzaam uit
maar je taaie volharding
zal nimmer luwen.…
Meisje in het zand
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 519 Ik zweer dat ik je nooit zal verlaten
Vanaf nu is het gedaan
Dit nog even afronden
En dan terug jij en ik
Voorgoed bij elkaar
Ook al lijkt het nu veraf
Lijkt het eeuwen geleden
En maakt het wachten me bang
Koude regen komt over me heen
Het kan me eigenlijk niet schelen
Ik blijf volharden
Mijn gedachten zijn bij jou
Omdat ik van je hou…
De Honingboom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 schaduw trok
ik weet nog hoe het rook
de savanne van het warme hart
de kou van de eenzame toendra
ik ben vergeten hoe het voelde
de gouden mist, de ochtend van de nachtbraker
het laaghangend fruit
in je kop draag je nog vrucht
je bast is gegroefd, je dagvlieg gevangen in amberstroop
onvermijdelijk en gedurig
om alleenstaand mensenlevens te volharden…
Stille sterfte ver weg
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 155 Adviseurs en kabinet
met blinde angst besmet
volhardden in dure plicht tot
de samenleving was ontwricht
Wee gij, bijna doden
Sterven is hier verboden!…
De warboel van leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 150 waaronder ik buigen moet
probeer ik een doorgang te vinden
onder gebroken zonnestralen
het vroege ochtend licht
wetend dat dichtbij
het rechte pad naast me
badend in ochtendzon
waarover, als ik dat wilde
evenzogoed lopen kon
maar,
zoals ik op mijn eigen wijze
kies voor het mysterie
van het ondoorgrondelijk
nauwelijks te overwinnen pad
volhardend…
Brief aan CDA-Bestuur, van Jezus Christus
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 102 Ik heb de Here God een voorstel gedaan
En hij heeft het zonder pardon overgenomen
De goddelijke titel Christen
Is u, bestuur, uw partij per direct afgenomen
U weet ik ben heel vergevingsgezind
Omdat ik alles weet, wist en zal weten
En ik weet nu, u verandert niet
U blijft volharden in zonde
U blijft volharden in een attitude
Waarvoor ik…
ARENA
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 81 De wrede keizer Nero zocht volksvermaak,
liet volgelingen van Jezus vangen
tussen kwaadwillende, valse tangen,
trof de slachtoffers met gruwelijke wraak.
Binnen de circusmuren klonken vaak,
ondanks marteldood, blijde lofzangen.
Stervenden mochten Hemels geluk verlangen,
vervulden een onsterfelijke taak.
Door alle tijden getuigt Romes strijdperk…
GEHARDE VREUGDE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 33 Gos boodschappers zaten gevangen:
gegeseld, handen en voeten gebonden.
Welk lot brachten komende stonden?
Nooit meer naar buiten? Ten dode gehangen?
Paulus en Silas hadden het verlangen,
ondanks zorgen en pijnlijke wonden
in de kerker hun Heer te verkonden,
wekten de nacht op met blijde gezangen.
Trots tegenslagen, wanhoop en gevaar
de…
BEGRIP TE BOVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Johannes de Doper heeft een sterke wens:
na afloop van eigen predikingen
gezamenlijk met zijn volgelingen
bij Jezus horen, redder van elke mens.
Dan zal hij door een nieuwe, verwijde lens
met ruime blik zien naar handelingen
van boeren, zwervers en stedelingen,
nabij, en tot over Israëls grens.
Het voornemen vol schittering verdwijnt.
De…
EIGEN BEHOUD
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 34 Bij mijn lange reis
door het waaiende duister
van de stormende levenszee
verlang ik naar een vaste rots
boven de kokende golven
om stevige steun te hebben
maar ik klem mij vast
aan een kleine sterke zuil
die liggend voort host
wild danst springt en duikt
op het brullende schuim
doch onverstoorbaar koers zet
naar de lage enige ster
aan…
Haring met wittebrood
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 102 Volharding existeert
met geschiedkundige
waarden. Een winnaar
kun je zijn onder het
genot van een broodje
haring als een troost
die de lof vergaarde.
een lijder te Leiden
hoeft een ieder niet
altijd te zijn.
Maar vertrouw als een
watergeus en het leven
krijg je nimmer klein.
Geef je niet over.
Denk aan de geus.…