Alle inzendingen over Vuren

....,zeiden wij en wij snoeiden de struiken wij kapten de takken en rooiden de stronk wij sleepten het snoeihout en bouwden een stapel wij vormden een houtberg bevonden hem goed de vuurtoorts ontstoken daar stijgt al een rookpluim hoor toch hoe het knettert de laai voert omhoog Het vuur onderhouden vraagt brandstof en zuurstof zo…

het heilig vuur van zoet riekende liefdeswoorden verwordt tot zwak gloeiende scherp geurende sintels na de vervulling door zwetende lijven remy…

Het vuur is niet te temmen en de vlammenzee niet te remmen. Het vuur laait steeds maar weer op er was een begin maar er is geen stop. De hitte van het vuur is mega en enorm en allesomvattend als een heftige storm. Het vuur is ontstaan uit liefde puur en oprecht, fascinerend, overweldigend en heel echt.…

ik heb het paard in brand gestoken, aanval = verdediging naar de Griek ga ik alleen maar voor de dagschotel Pythagoras kookt, op gas…

Mijn leventje werd wat saai, zelfs zuur Afgelopen week, werd het een laaiend vuur. De spetterende vlammen, knalden in het rond Mijn hartje veert op, is dit wel gezond? Passie, intens geluk, mijn ogen zijn nu wijd open Eindelijk mezelf zijn, zelfzeker in het felle zonlicht lopen.…

zover, daar ga je dan op reis zonder mijn problemen ooit droomden we er van om dat samen te ondernemen Maar jouw geduld is nu op praten heeft totaal geen zin meer woorden hangen in hun strop het is te laat voor een ommekeer Het ga je goed, mijn lieve schat denk aan mij bij volle maan ondanks alles moet je weten dat ik voor jou door het vuur…

Tussen de kerkmuren met glas in lood scheen de zon over ons achter de kerkdeur bevonden zich de beelden en de wierookgeur en dat alles heelde voor mij door jouw aanwezigheid, werd ik ingeleid in een nieuwe tijd tussen de kerkmuren zag ik jouw blik naar mij en laaide in mij het vuur op.…

kracht die mijn leven leidt; meer nog stuurt in de richting van ware Ontgonnen liefde slechts voorzien van nieuwe kans van verdriet ooit aangedaan 'n Liefdes-aria Zangstuk met begeleiding vol passie met massage Jouw kus beweegt na Op mijn tong van die avond heerlijk tussen jouw dijen Stimuleren wij prikkelen, moedigen aan het VUUR…

Ik rook mijn sigaar en zie een rode gloed van vuur. Ik rook aandachtig en besef dat vuur gedachten verteren kan. Sombere gedachten. Pijnlijke herinneringen. Dat vuur verwarmen kan. Vuur inspireert.…

jaar na jaar de vuursteen heeft geen besef van tijd nodig liggend wat oncomfortabel in een rivier steen te zijn toevallige voorbijgangers schaatsend met ijzers is het ijs het enige wat de steen nog scheidende houd om een vonk te creëren…

Terwijl ik dacht dat alle pijn die ik voelde en de moeite die ik nam ik toch niet verder kwam dan die ene straat of steen elke seconde of elk uur proefde ik desondanks het vuur van mijn ziel dat me verder bracht en zorgde dat ik niet bij mijn pijn neerviel.…

Het Godsgeloof is weer in kaart gebracht Een kwart zegt helemaal niet te geloven Een ruime helft ziet vaag iets, ergens boven De rest vertrouwt nog op een God met macht En hoe is nu de visie op de Hel? Heel breed gedragen: die gelooft men wel…

Het vuur stroomt al je hoeft niet te kijken het vuur stroomt al het vuur brandt al je hoeft niet te huilen het vuur brandt al het vuur voelt al jij hoeft niet meer het vuur voelt al het vuur stroomt al kijk maar naar mij het vuur stroomt al kijk maar niet meer weg…

met kleuren tussen sepia en rood kijk ik naar iets wat dicht bij eenzaamheid ligt een auto rijdt de dag in als een nacht beroete bomen heffen de armen ten hemel onscherpe snapshots van een desolate leegte na die verpletterende allesverzengende hitte…

ik waste mijn rode hart wit ik vulde de ruimte met verlangen dat op het ritme van mijn adem diep binnenin me brandde…

Het vuur knettert laait het rook dwarrelt door de lucht Een indringende geur het vuur dempt je humeur gedachten staan stil opgaan in de sferen het vuur stemt je tot mediteren Laat je voelen dat eindigheid er is het vuur dat blijft branden voor altijd geeft warmte daar waar je in kou lijdt een geborgen gevoel bij eenzaamheid…

Hij heeft een heel kort lontje en zijn tenen zijn te lang. Je hebt hem zomaar op de kast, daar zit hij hoog en droog, maar houdt zich aan een strohalm vast. Zij steekt haar neus steeds in de wind, al loopt dat dikwijls in de soep. Dan zit ze met de handen in het haar, waarbij ze zelf haar boontjes dopt. En schrobt dan maar haar eigen stoep…

Wat ik van Poetin al die tijd niet wist, Wat mij pas bleek toen ik hem hoorde zeggen Hoe goed het is de wapens neer te leggen: Die Poetin is een ware pacifist. Of misschien is het wel dat als hij spreekt, Dat hij – gelijk een vos – de passie preekt.…

Het vuur in de ziel, het flikkerend vuur in het hart: ze wekten mij in de nacht. Mijn vuur, gekregen voor mijn leven te vervaardigen; het leek een gegeven... waarmee ik moest zien te leven. Vuur van woede, vuur door haat... ze werden geblust met begrafenis van oud zeer. Ik leerde ze veel meer.…

vlees is vuur, ijs en vuur: vlees is vuur in deze vuren woestenij waarin wij wonen…

Een wolk Fijngestampte druppeltjes Water in zijn dampende zelf Golvend als de zee Deinend onder de zon en Spelend met het morgenlicht Een berg Opeengepakte stukjes aarde De wereld in zijn reusachtige zelf Standvastig als een sterke wil Krachtig onder de lucht en Overvloeiend in het bos Een vuur Regenende gouden vonkjes Stille warmte…

Liefde is het vuur van ons leven Het geeft warmte en genegenheid In vertrouwen aan elkaar overgeven Genietend van elkaars aanwezigheid Liefde is het vuur van ons leven Zomaar in een lach van een kind Een gedicht aan je geliefde geven Of als je elkaar heel innig bemint Liefde is het vuur van ons leven Voorkom dat het wordt gedoofd…

Met jou slapen in een lucifer- doosje moet wel heel gevaarlijk zijn jij die mij in vuur en vlam zet ik die al brand van verlangen. ------------------------ uit: 'Vader', 1984.…

Ooit... hadden wij elkaar beloofd, ervoor te waken, dat ons vuur zou blijven branden... wie had het ooit gedacht, het vuurtje dooft, en een breuk is al gauw voorhanden... Nu... zeg ik je, met heel mijn hart, met alles wat ik in me heb, de situatie wordt nu wel heel benard, dus hou nou eens je klep!…

Een broze schil van steen, aarde, en wateren rond vuur gegoten.…

Verdovend en teder dualistisch ontrouw Maak ik mijn eigen vuur aan of blijf ik me warmen aan dat van jou.…

Onnozel ding dat ik ben door jouw woorden en mijn wensen totaal ingesnoerd Nu lig ik hier bezeten van mijn innerlijk vuur de intenties te herhalen die door pure lust werden gevoerd Ik veeg je van mijn kaart strategisch ga ik muiten haal een bezem door mijn hart het is over, over en sluiten.…

Bevrijd de blos welk zachtjes dwaalt Pruttelt zon - in zee- nog even na De halmen van het einde buigen Maar zij in volheid, recht getogen Een distel sneert zich in contour - En het harmonisch liefdeslied dat zingt Van binnen klinkt de zindering: Het flakkerende vonken-vuur Als de schaduw zich terloops ontdoet Waar de mantel der…

Vuur! In een plaats waar alles overlijdt ben jij het degene die ik volg. Zie bij het vuur van mijn lieveling, yeah! Te midden van de dromers ben jij, ben jij in mijn hart. Als een excuus... Weefsel van... Als een kus, als een kus van mijn lieveling ja!…

Nu is de dood gekomen in de nacht en weet ik niet meer waarop werd gewacht, maar 't vuur zal branden onder d'as al wordt er niets meer zoals 't was.…