Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.069):

Vuur

Hij heeft een heel kort lontje
en zijn tenen zijn te lang.
Je hebt hem zomaar op de kast,
daar zit hij hoog en droog,
maar houdt zich aan een strohalm vast.

Zij steekt haar neus steeds in de wind,
al loopt dat dikwijls in de soep.
Dan zit ze met de handen in het haar,
waarbij ze zelf haar boontjes dopt.
En schrobt dan maar haar eigen stoep.

Hij denkt daar dan het zijne van
en schudt meewarig soms zijn hoofd.
Loopt verder in de schoen die past.
Maar heeft niet in de gaten,
dat hem een kooltje wordt gestoofd.

Kan de zon nog in het water schijnen?
Wordt er nog een vredespijp gerookt?
Soms helpt er echt geen lieve moeder aan,
dan gaat de kachel uit,
maar wordt het vuurtje opgestookt.