Alle inzendingen over Warempel

Die éne daar opzij die lijkt warempel best een beetje op mij het enige wat mist is de kledij. Want zo bloot tentoonstellen nee dat is niets voor mij dus hierbij zeg ik stop, en kijk met een glimlach naar De paspop…

Verdorie nog eens aan toe, 't lijkt warempel wel, of 't minder wordt, terwijl ik schrijf! Zie je nou wel, wie schrijft, die blijft en houdt de moed erin, ja hoor, voor elkaar. Ik krijg weer zin!…

geestelijke pijnen ondermijnen mijn kracht hersenen kraken en rekken lichamelijk verschijnen krampen en spastische trekken ik zonder mij af wordt één met de nacht het duivels gespuis op mijn schouder gebied inhaleer en… geniet de rook maakt me wazig, slaperig, slap de pijnen verdwijnen warempel ik lach!…

Volledig leven Onervaren wijs Genoten en geleden Vrije wil en geleerd Gekozen en daden ervaart Jezelf leren kennen En geaccepteerd Niet meer geplaagd Door gedachten van verlangens Wijsheid tot eigen waarde gevuld Met warempel geduld en ongeduld Gehoorzaamheid een ondeugd En ongehoorzaamheid een deugd Deze 'Wijsheid' is een levensvreugd…

Vandaag komt de wind uit een verdomd koude hoek, ik denk dat ik de knop van de verwarming maar opzoek, want vandaag zit ik te rillen, van mijn kleine teen, tot warempel mijn billen...brrrrrr…

." Warempel, na een hele poos Schreef hij zijn eerste liedje Over een lelie en een roos En een vergiet-mij-nietje.…

mogelijkheden Was weggezakt in het oerwoud Van hoge gebouwen die zelfs Op recordhoogte hun geluk maar Niet konden vinden, hooguit Doelwit werden van onbezonnen Terrorisme, ben ik hier in dit Onbekommerde laagland iemand Die zoals alle medelanders Boven de horizon uitsteekt, En voel ik bij elke stap Dat ik gezien word - Ik mag er warempel…

muis vroeg eens aan de kat zeg, waarom haten wij elkaar kat sloeg een poot om hem heen, voorwaar toch een amicaal gebaar ik zou het warempel niet weten muis, je bent echt om op te vreten! en met een "Man en Muis overboord!" voegde kat de daad bij het woord wat een sukkel! dacht ie nog zeker teveel tekenfilms gekeken…

Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went. Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent. Of het dus door de hitte of een dichter kwam die Willem Jan, dat was nou net niet DE van Dam.…

Deuren wil ik openen poorten wil ik ontsluiten Sleutels in het slot steken van buiten naar binnen Als woorden in zinnen die zich neerleggen of juist opstaan Wind en regen willen me achtervolgen tot aan de drempel Warempel..... het is de vraag of zon nog schijnsel heeft In voorraad? in kindermaat?…

Wat is normaal in deze tijd, ik raak warempel het besef van gewoon, een beetje kwijt. Maar dat is zo gek toch niet of wel? Is er iemand met een antwoord enne het hoeft niet snel!…

Waarom maakt een mens zich druk, soms om minder nog dan niets kom, ontdoe je van dat juk en denk: het is warempel niets!…

opgestaan en flink verschoten kijk ik nu echt zo scheel nee, warempel mijn oogwit... geel het lachend mondje bleef gesloten. de dokter zei: ik ben geen moeial maar ga jij nog een huisje bouwen constant sleuren en werk versjouwen want ik zie reeds steentjes in je gal.…

ik lijk warempel wel als door de zon gestoofd. Het ganse lijf wordt nu bedekt door eerst kleine, later grote druppels zweet. Drijfnat met rode kop maar wachten tot het wegtrekt want ik weet net als anderen, ben ik bang, geen oplossing voor kwelgeest overgang!?…

Blaas me om een zuchtje wind een diepe zucht Blaas me om En gun me mijn eigen vlucht Blaas me vooruit in de goede richting over te hoge drempels Blaas me vooruit Een stukje verder warempel Blaas wat harder en laat het tochten en laat het gieren Blaas wat harder Neem mijn teugels en laat ze vieren Blaas me op over…

aanhankelijk lief en sociaal door de eeuwen heen in het script van mijn dna zijn er fouten geschreven niet meer of minder is het aangeboren een beperking aldus zeggen de geleerden een foutje in het systeem die aan baasje en bazin trouw zich verbinden laat een open gezicht denk ik met een zonnig humeur als je dat fokken kunt allemachtig en warempel…

Door de obstinate Amerikanen Wier dollarhonger niet valt te stillen En iets met de Russen hebben te schillen In weerwil van de Europeanen Worden we opgeschrikt uit onze sleur En door het drogbeeld van een dictator Hetzij nu zonder obligate snor Staat er een wereldoorlog voor de deur Dat is warempel niet zo mooi en Gaan ze de toekomst…

Op het laatst brachten zonnestralen ons meer dan alleen gedeelde warmte jou de nodige rust en zilveren haren, warempel toch nog van gekomen met het verstrijken van de jaren ‘t geluk dat de maan verlicht, jouw eigenzinnigheid liet schijnen in de kleuren van de regenboog de nacht een deelgenoot blijft van mijn onuitgesproken gevoelens…

O ja, gelukkig nieuwjaar en de beste wensen, je zou warempel vergeten Dat ook de mensen die de ellende overleven, gewoon doorgaan in 2006, dus… GELUKKIG NIEUWJAAR.…

Yoeri, 2 jaar Twee jaar en zó echt blonde krullen, blauwe ogen ondeugend tot en met Twee jaar alweer,’t leek warempel gisteren dat je werd geboren, maar nu, twee jaar later ben je in je onschuld al zo ontzettend tot ons clubje gaan behoren dat het geschenk,wat kleinkind heet zo bijzonder is, we zielsgelukkig met je zijn.…

Hij vertrok in zijn open cabrio zou wat boodschappen doen en zo, ging door regen ook door wind, was warempel net een kind. Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over" maar per abuis, sloeg ie een winkel over, was vergeten! Och arme, nog een keer door dat heerlijke natte regen- en wind weer.…

warempel in jouw warme schoot. kom laat ons nu heel zachtjes vrijen dan denk ik minder aan de dood. zo streel je teder met je handen en helpt mijn ziel weer uit de nood, je legt mijn somberheid aan banden, je bent mijn honing en mijn brood. En laat ik vaak mijn armen hangen, jij blijft mijn lieflijk, geurig dier.…

De koeien in de weilanden grazen geduldig de lammetjes staan met hun ouders een grasland verder in de hoogte op die paal daar zit warempel een nest van een ooievaar. Na de volgende omrastering staat een koppel paarden geduldig te grazen, een veulen dartelt om de moeder heen.…

Als ik geen agenda bij zou houden Mensen me niet nodig hebben zouden Zou ‘k me niet overhoop hollen Als ik geen kalender zou gebruiken Warempel, de mensen zouden ’t ruiken Zou ‘k geleefd worden. Maar als ik de telefoon en bel uitzet, me van niemand en niks iets aantrek, Dan heb ik ’t me toch rustig!…

Zo af en toe als ik filosofeer, jawel dat komt voor een enkele keer, dan denk ik over dingen na, die toen gebeurden en de tijd erna, zo af en toe als ik filosofeer, dan doet mijn hoofd warempel zeer, van alle woorden die passeren, die ik in mijn hoofd moet parkeren.…

Zat in de zon, op m'n balkon, zag in m'n ooghoek een vreemd object Was het een schittering een luchtballon Het hing stil warempel was net, een bord, een schotel, een UFO misschien? Zou de zon rare dingen uithalen, of heb ik het goed gezien?…

dat heb ik ook met Maxima gedaan maar die vertikt Willem te verlaten wat ik een zwaktebot vind ik deed het ook met Carice van Houten maar die geeft geen sjoege vindt zichzelf te mooi en te belangrijk net als Astrid Joosten en Diewertje Blok Soms fluister ik Donald Duck en Catweazle Guinevere en Isolde Cleopatra en King Kong met warempel…

M'n hond blafte de wereld aan elkaar, ging zo tekeer, gelukkig waren 't maar twee potten, stomdronken bij mij op de stoep, warempel wel wat anders, dan een berg hondenpoep. Gelukkig is mijn reu, zo heerlijk waaks, de potten schrokken zich lam en verhuisden van plaats.…

hij komt warempel, daar is ie, de eerste minister hij kijkt en minnestreelt, heel beminzaam lacht voor waar hij hoort toe steekt een hand uit strooit schouderklopjes welbespraakt gebaart hij zelfverzekerd van ‘kweet het al goed, zegt hij wacht dus maar af ontbloot zijn tanden in welwillende lach geen doorkomen aan licht te zwaar…

nu over dit te klamme land de maïsloze tijd aanbrak en tak noch blad of vrucht langer verdroeg trad ik zeer vlug terug kroop in de cirque van krommen 'aas trok snel de zon over mijn kop ik likte traag, warempel lief wat splinters vuur van haren tong verdrong al wat ook maar naar kilte rook dook onder in de nacht van haar bestaan en liet…