Netgedichten

netgedicht (nr. 80.948):

Moeder

Op het laatst brachten zonnestralen
ons meer dan alleen gedeelde warmte

jou de nodige rust en zilveren haren,
warempel toch nog van gekomen
met het verstrijken van de jaren

‘t geluk dat de maan verlicht,
jouw eigenzinnigheid liet schijnen
in de kleuren van de regenboog

de nacht een deelgenoot blijft
van mijn onuitgesproken gevoelens
nu de laatste kus voor altijd zacht
op jouw voorhoofd rust.

“11-9-2021”