Alle inzendingen over Warmte

ik tast naar je raak heel bescheiden aan jouw zijn zie licht dat in het schijnen je schaduw laat verdwijnen en onderhuidse warmte doet gloeien van verbondenheid tot strelen langzaam verandert naar passionele intimiteit via roze naar het donker rood van alle remmingen ontbloot de kleuren zijn verschoten na een heftig samenzijn…

geschoolde stem zong over haar en hem gebroken door een scheiding diep sneed zijn pijn in een klassieke timing de melodie met liefdevolle nostalgie tekst uit zijn verleden het leek alsof mijn vaders handen zo op mijn schouders gleden ineens kwamen de tranen terwijl applaus weerkaatste voelde ik zijn armen in een knuffel om me heen de warmte…

Een kluis voor je diepste geheimen Een schouder om bij uit te huilen Een ster die je hoop geeft in donkere dagen Jammer. dat ik je moet missen Juist nu. ik je nodig heb Ik ben verhuisd ik moest weg. Maar in de vakantie… zie ik je weer???…

ik wil perspectief geen vergelijk dan blijft de horizon nog buiten mijn bereik diepte om in te verdwalen een handreiking die het beste uit mij kan halen licht en schaduw in scherpe contrasten om nog nauwkeuriger op mijn grenzen te passen mag ik jouw warmte als mijn rode draad een horizon die liefde in perspectief nog open laat…

Ik kan in mijn leven geen keuze maken ik kan niet met en ook niet zonder jou ik ga deze gevoelsstrijd nu staken dan maar leven met warmte en kou...…

zachte tintelingen rond mijn oor de schaduw van vandaag verjaagt voel mijn liefde, voel terug hoe dit vrije lijf geprobeerd heeft de wieg te zijn, een sleutel naar groter tot de buiging van dat jaar je anders bracht toen er nacht viel sloten ogen toen het licht werd sloot mijn lach rond wie je bent, sluiten mijn armen warmer dan de warmte…

. ------------------------------------- uit: Warmte, een woonplaats (1961)…

binnen winterkou kun je toch warmte vinden een raam ontsluit licht er brandt nog een gulle lamp zijn sfeerbepalend uitzicht…

lelieblank genot in dit dal vol bloesemgeuren, duinen vol kippenvel een zachte warme bries verlaat mijn lippen wanneer ik nagloei als na een hete zomerdag…

Buiten zo grillig ijzig koud overladen in een wit tapijt, verwarmt door jou mijn hart, ware liefde ik was het kwijt. Lente ontspringt zacht in mij wanneer jij naar mij glimlacht, diepe intense gevoelens ontluiken, ik heb er vele jaren op gewacht. Zomerse vurige ontbrandingen, laten mij zijn in wie ik wil zijn, onze liefde puur laten stromen…

eigenlijk thuiskomen in rust vrede veiligheid en menselijke warmte ik aanvaard de pijn die je voor de hele wereld verborgen houdt…

Waarom omarm je de warmte niet?…

Zijn achtergrond daar kon het niet aan liggen want hij kwam uit een welgesteld gezin, zijn pa was boer, zijn moeder dus boerin. Hij groeide op met varkens en met biggen. De Landbouw Hogeschool in Wageningen doorliep hij met het allergrootst gemak, de Roofbouw was zijn favoriete vak maar ja, daar staan ze hier niet om te springen. Vandaar…

ben nooit aan jou voorbij gegaan zag je altijd staan hand in groetgebaar een blik die van herkennen sprak de knik die warmte gaf maar tot een echt contact is het nooit meer gekomen er was iets tussen ons geknakt…

Warm en gevoelig dankbaar hart Blij gevoel om wat misschien werd verwacht? Vrienden voor het leven er toch steeds in geloofd Ik trok me doorgaans op aan een kracht die me erg veel had beloofd. Oprechtheid is zeker een strikte vereiste maar wordt vaak beschaamd. Veralgemenen, iets wat echt niet betaamt. Zwakke positie verantwoordt geen wankel…

in de grote regenboog trippel ik langs kleuren proef de geuren die de lente bood fladder naar een lichte zomer zonder eind alleen de regen bijt met nattigheid in mijn bestaan ja ik wil gaan voor warmte en kruisbestuiven me verpoppen om als vlinder weer te vliegen te landen ten jouwe huize…

Wanneer gedachten bij tijd en wijle blokkeren je warmere hoofd en de natuur je van alles wil leren, de zon de wereld doet zinderen en leven de zee en haar golven en de duinen doet blinken hoe ver kun je dan in gedachten verzinken. De wolken de zee de zon en de zwoele wind ze spelen haasje over gelijk een kind. Met de kleuren en geuren en felle…

Kortgeleden Streelde ik jouw borsten nog en nu leven zij in mijn gedachten Oók toen, lag jouw lijf tegen dat van mij vrouw, wat was ik blij dat ik jou toen intens mocht be- minnen 'k Hoop en ver- trouw erop dat die tijd terugkeert en zich niet gaat vastvriezen in de warmte van onz' liefde...…

De kern die recht op mijn hart leek gericht, daar binnenging, daar in de duisternis vertroosting bood voor een komend gemis, mij vleugels gaf, verhief met levenskracht, ik voel hoe die tijdloos hier werkzaam is en zijn warmte blijvend heeft aangebracht.…

ze zeggen dat goud de herinneringen zijn misschien is dat waar maar die wil ik niet ik wil jou als ik je nodig heb omdat als geen ander jouw liefde mij warmt…

Ik zit op mijn balkon te genieten van de zon hoelang zal die vandaag nog schijnen vanaf het moment dat het begon De warmte op je huid is een heerlijk gevoel niet te warm, dat is niet goed 'n bruin kleurtje is het doel De zonneschijn geeft ook rust even weg van dat druk zijn je gedachten laten gaan en niet denken aan je pijn Altijd vallen mijn ogen…

Zomerse warmte uit mijn eenzame jeugdjaren herhaalt zich alsof ik nogmaals moet ondervinden dat ik alleen ben in een drukkende wereld die om handelen vraagt tijdens mijn traagheid ik herhaal mezelf ook in hunkerende heimwee waar het spelen als vanzelfsprekend is alsof we kinderen van de zon zijn nooit last van hoogmoed of eigenwaan altijd…

Ik zie het verdriet in je ogen waarin pijn is te lezen kan ik wel voelen wat jij doormaakt nu je steeds meer gaat vergeten als je blik weer op oneindig is gericht zou ik alles willen geven omdat web in je hoofd te wissen ik kan je alleen maar met mijn warmte en liefde blijven omringen. Paula Hagenaars…

ik wil en zal me geven tot er niets meer over is en ik weer in je armen lig draden die gesponnen zijn van angst vervlochten zijn met pijn mogen nooit meer anker zijn je moet ze breken anders gaat je jeugd zich morgen wreken als we samen zijn wat genot moet worden is dan schuldgevoel kap ze anders wordt je warmte koel…

ik voelde de warme gloed van goud in het weerkaatsend licht van grote lampen waar diamanten werden geraakt hadden ze een veelvoud van kleur in brekende stralen jouw huid werd anders door de van dichtbij interfererende warmte die potentiële energie golfde tussen twee polen die zonder raken liefde nog intenser maakten…

je knuffelt vlinderkussens trekt het dekbed strak opzij kent de fladders en hun rusten weet ze landen steeds nabij ik zie hun kleuren in de warmte van je ogen kom laat ze maar voor even vrij…

Toen doorsijpelde dat er bij mijn uitvaart geen alcoholische dranken op tafel kwamen bleven meer dan de helft van mijn nabestaanden weg!…

nú ik voor jou Zag je dan nieuw levenslicht optimistisch geloof en hoop tot beter worden hoe dan ook, liet ik aan jou enkel zien je na te staan op het ogenblik van ziek zijn met jou samen te gaan met liefde en warmte verlichten van zorgen je met mijn diepst erbarmen te dragen tot de dag van morgen.…

De warmte die jij draagt in jouw hart valt af te lezen aan jouw uitstraling hangt om jou heen deze warmte verspreidt zich van jouw hart tot mij en krijgt plaats verder in mijn gedichten en mijn gedachten en daden jouw warmte draag ik uit en draag ik in mijn hart. De warmte en bewondering van een leerlinge.…

De warmte van jouw hand, niet meer maar ook niet minder. Zeg maar niets, ik doe er ook het zwijgen toe. Alleen de warmte spreekt. Waarom nieuwe woorden als alles al gezegd is? Genoeg, niet nu – de tranen zijn op. Ik geef jou de warmte van mijn hand.…