Alle inzendingen over Warmte hitte ijs

Als brandhout wordt de liefde aangewakkerd Droog en vurig is haar aard Gloeiend is de hitte van de hartstocht Zwaaiend is de scherpte van het zwaard Knetterend springen vonken Loeit de kracht door ’t verliefde lijf Smeulend gloeit het steeds weer verder Tot ik plotseling verstijf Koud tot op het bot IJs in alle hoeken Giert de wind…

zon staat laag rietkraag warmt sloten met een gele kant kristallen kou maakt water strakker langs de zomen verzwart in ijs een brug teveel eenden kwaken hoenders houden ijs en water los schaatser kraken stilte knisperend in vaart diep de koppen pegels in de baard noordooster schrijnt de winter over land duurt maanden voor…

De lucht smelt als was onder de hitte van de zon en stroomt over het sidderende landschap. Ik beweeg me vertraagd en op rekkende benen door de roze massa van de namiddag. Geef me veren! Schiet me als een pijl omhoog de koude ruimte in opdat ik, met mijn diep-blauwe handen, de verstikking van deze kermende aarde kan scheuren.…

in zijn hoofd weerklinkt nog het geluid van haar naderen dat geklepper harer sandalen als los geslagen leren luiken tegen een winderige muur die nacht staat gegrift in zijn uiteengereten hart met haar kwam immers ook de geur mede van hem wiens zijde zij verkoos boven zijn gewillige lende zijn naam doet er niet toe heeft het nooit gedaan…

Hoog staat het stralend witte zonjuweel En slaat zijn hete licht op 't land te gruis, De zilvren vlammen laaien uit 't hemelhuis, De barnende aarde blakert grijs en geel. Elk buigt zijn rug onder het zware kruis Van vlammen, een last van vuur, - het lijkt of heel De wereld brandend draait, - de zon ziet scheel En kookt het gulzig zweet op…

'k Hoef jou niet te zeggen, dat de avond vrijt met de nacht als onze Kus in 't donker een dans lanceert 'n Verkenning in zomerse nacht Verlangende lijven die zuchten Onder 't genot dat lang verkeert 'n Sex-appeal van hier tot ginder Een aantrekking van Noord- en zuidpool 'Heat of the moment' van Asia geleerd…

Hoi Piet en Ria Nationale hitte ! Maar is het nou warmer dan in de Dordogne ? Ik lees de Telegraaf er even op na En ja het is vreselijk ! Gaan er zeker nog extra bejaarden dood en dodelijke algen in het water ! En die luchtvochtigheid, zat ik maar in de Sahara !…

Temperatuur daalt als wolken met de zon spelen en wind, een koude douche of een duik in zee even verkoeling geeft wat een verademing is voor velen maar dan, als wolken verdwijnen gaat de zon weer uitbundig schijnen en slaat de hitte genadeloos toe ik zeg dit niet om te klagen maar hitte maakt loom en moe...…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Nu de wind is gaan liggen En de stad weer ruikt naar oude giraffes trek ik me terug en nies ik mij een zaligheid. Geef me een hangmat en een wahwah gitaar.... Of liever nog geef me Billy die loom van summertime zingt Terwijl de vaart, gulzig voor de tijd van het jaar, Sixpacks en schoolvlees slikt. Heeft u ook die snoek gezien? Hij dook…

mens hoeveel ik toch van die mooie zomer hou en van die heerlijke warmte nog het allermeest het is dan onze stoute herinnering die haar eigen waarheid van de werkelijkheid weer voorleest…

Als een loden mantel hing de hitte over mens en dier. Lege straten en pleinen, onwezenlijke stilte. Bij de eerste onweersbui begon de tijd weer te lopen. Vertrouwde geluiden markeerden de orde van de dag.…

In de helse hitte Blijft homo sapiens maar pitte Het wordt heter en heter Maar het besef wordt niet beter Dat er méér achter blijkt te zitte.…

Toch zullen ook de herinneringen Verdwijnen als ijs dat smelt. Als een nieuw seizoen komt Met het licht en de warmte van De liefde. Wat blijft is zijn aanwezigheid Die niet in herinneringen te vangen is.…

de bladeren aan de bomen zuchten onder de vochtige warmte de wind nam een vrije dag in de kalmte van de wegebbende hitte wordt gewacht op de zeepbel in de zinderende lucht de met mos begroeide muren de niet geplukte vruchten in de boomgaard troost van dat wat was de vallende sterren in de maanloze nacht voor wie luistert de magie…

in donker van blikken licht ogenwit jouw passie op zonder woorden weten handen huid te raken vuur te maken uit wat smeult wist je warmte aan te jagen vlammen hebben ons gedragen door de hitte van de hel we kwamen in de hemel boven keken elkaar aan gingen samen spontaan blozen…

waar vingers dralen handen geen warmte kunnen halen trekt kilte ijzig op uit vloeren en tocht een koude wind door de portalen bevriezen woorden die gesproken zijn doven blikken in het kale licht van pijn tot ijs en geven zo het voelen en bewegen prijs doodgevroren tot een schrijn van menselijk falen om bij elkaar wat warmte…

Onder sneeuw en ijs verborgen ligt de kiem voor de kracht van morgen in het voorjaar zal alles weer groeien opnieuw zal het mijn ogen boeien Zo komen gaande het leven verborgen talenten in zicht de warmte zal de groei weer geven vensters open, op weg naar het licht…

hoewel gebundeld wat is er van mijn dagen overgebleven het pillendoosje barst bij de douane van ventimillia schoonheid in de lucht en de mouches volantes een hinderlijke vlucht van de zomerwind een heel oude omhelzing rest oogst en misoogst in ijs gegoten zonder paspoort aan de grens de aarde warmt op…

Wentel mij in de weelde van je dauw teken mij in het tasten van je leden tondel mij met de warmte van je blik zegen mij in de volte van je gloed rooster mij in de hitte van je kracht balsem mij met de mirre uit jouw kelk stijg met mij naar het hoogtij van je vuur droom met mij in de holten van je rust gloor met mij…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

overwon ik al rennend de kou roeide ik met spaanders van het voorbije leven op de koele onderstroom van tomeloze mattigheid kende het verleden geen zekerheid en in schaduwen van stilte omarmde ik jouw volle maan laverend tussen tijd en ruimte ontnam je mijn rusteloosheid en werden wij de nieuwe wereld in stilstaande hitte…

Hitteplan! Afkoeltips! Warmtebetutteling! Iedereen zegt wat een ieder al weet Zelfs mijn normaal toch zo hittebestendige vrouwtje riep net nog: ‘Wat ben ik toch heet!'…

Het Tilburgs Reuzenrad draait haar rondjes uur na uur met lege gondels zacht schommelend in een verzengende hitte. Haar witte staal torent hoog boven de stad. Bijna geen mens op straat. Hittegolf.…

Men vermijde 't best discussies als de pest. Door deze hittegolf te trotseren, kunnen we beter onze kont richting water keren!…

Geef me een hangmat en een wahwah gitaar geef me coctails met ijs en een plekje aan de vaart. Die gulzig is voor de tijd van het jaar en sixpacks verslindt maar zeldzaam teder is voor wrede meisjes met lang krullend haar. Heeft u de sprong van de snoek gezien? Hij dook net uit het slijk En turend in zijn boze oog las ik ..…

Lijnen druppels vallen als wolken breken en hemels huilen nat, de wereld wat buiten is verkoeling brengend, vuren dovend en blussend warmte na golven hitte hhhmm heerlijk vocht op brandende bruine armen schouderpartijen mijn hoofd in de nek adrenaline stroomt nieuwe energie als regen daalt op mijn gezicht…

De augustuszon stond laag maar gaf nog hitte af toen plots een koele schaduw me overdekte. Niet over de zonzijde zou ik spreken niet over de schaduwkant. Maar over de warmte van een stem de troost van een woord de zegen van de stilte de doem van de eenzaamheid. Dus toch zon? Dus toch schaduw?…

wij branden al inferno's die hitte hebben we gevoed de warmte deed goed in eigen zweet en tranen kwamen we samen in het stromen van ons bloed nog heeft het rood ons niet verblind dansen blauwe vlammen zachtjes hun verlangen laat de wind ons raken dan kan het vuur in eindelijk ontwaken een laatst inferno maken…

In een diepe schaduw verlies ik alle kracht Maar er is altijd een zonnestraal die het ijs doorbreekt En steeds weer de nacht verteert Jouw warmte doet het steeds weer Hoe dichter ik bij jou ben Hoe lichter ik de wereld zie Jij doet het steeds weer Zonder vragen, hoe komt het weer…