Alle inzendingen over Water

Ondergronds water wachtend op de uitbarsting van waterpokken…

neerkomend water van boven naar beneden wat een waterkracht…

Een houten brugje over rimpelend water als een wenkbrauwfrons…

Het klotsend water tegen de kade geluid van oneindigheid…

als weerschijnvlinder fladder ik over water en spiegel mezelf…

tegen de stroom in als een vis in het water tot de beer hem klauwt…

Na de dijkdoorbraak huilt ergens in het water -- nog een sirene.…

in een vaas met water lijken bloemen te leven…

aan het water wringende berkentakken kaal naar omhoog…

Hij is zo heilig, dat de wijn aan zijn lippen -- meteen water wordt!…

Treurwilgentakken neerhangend in het water raken een meerkoet…

Als jij een vogel was Zou je vliegen tot de morgen Zou je vrij zijn zonder zorgen Als jij een vogel was Als jij het water was Zou je golven tot de nacht Zou je zoeken naar levenskracht Als jij het water was Als jij de lucht was Zou je waaien voor altijd Zou je huilen zonder spijt Als jij de lucht was Maar jij bent niet een vogel…

emmer liep over jij verdween als water voor de zon…

We noemen hem de blauwe reiger Maar aan het water oogt hij grijs In zijn stofjas: een erkend zwijger Zijn roep is niet meer dan gekrijs. Hij houdt zo van die stille waters Hun diepe gronden en wat er leeft Onder het oppervlak, de praters Daarboven negeert hij beleefd.…

Staand in het water. Niet nu, en niet meteen Zo sterf ik zacht en niet alleen Het water neemt mij mede Geen wet en geen verleden. En elke morgen na de morgen. Ervaar ik zacht en mooi het leven. Om zo te weten dat sterven mooier is dan weten. Niets is nieter dan dat gevoel. Geen angst voor dood, het water neemt mij immers mede.…

De kracht van water dat alles schoon wast. De kracht van de ziel mijn ziel verviel niet met het verval van het water of van de watervallen... neen, zij herrees als een Phoenix! Niet langer in haar as verzonken, noch verdronken... het vuur was over en uit het water oorspronkelijk stond zij op in al haar levenskrachten!…

Als bonus na die wekenlange regen Gaat nu een plaag van net ontloken muggen Op weg naar blote schouders, benen, ruggen In grote wolken komen we ze tegen Tenzij we merken over een paar weken Dat de horde onderweg is blijven steken…

Het warme water valt gestaag over mijn haar en gezicht. Het water loopt langs mijn half geopende mond langs mijn lichaam en mijn benen, naar mijn tenen, tot het putje op de grond... Ik duw mijn natte haar naar achter en pak de haarverzachter...…

Wees maar stil kind het water welt niet aan.…

dan aanbid ik 't wonder van water, en drijf op mijn rug en zie wolken drijven. Meerkoeten dobberen op veilige afstand van deze vreemde eend. En als het zonnig is, er sterren schijnen op het water, zwem ik er naar één, om er in op te gaan.…

Het kijken naar het water bij maanlicht, Stemde me nadenkend. Hoe kon iemand nu naar bed gaan? Ik legde mijn armen op de reling En keek naar het water. Dan weer omhoog naar de sprookjesachtige bossen. Hier zou ik eeuwig kunnen staan, Gevangen in de tijd. Zonder gisteren en zonder morgen, Zwevend op de rand van de eeuwigheid.…

Toen water wijn werd en hij wist dat later dat niet wijn wijn zou blijven Zeven dagen dronk men van het water uit zijn hand danste, lachte, leefde Tussen wijn en tamboerijnen dacht hij aan zijn handen Zweeg, bekeek de menigte en knikte naar de hemel…

lege rivier vol boten stoom in mijn hoofd waar is het water alleen het water is waar kranen zijn geen reigers meer kades niemand legt er aan doelloos dwaalt een meeuw het land in leeg zo leeg de maas zo oud en zonder zin als ik…

eigenlijk zou ik vogels moeten schilderen en geen vlinders in een blauwe lucht en waarom willen ze over water vliegen en niet boven een veld met bloemen waarom niet de bloemen óp het water en daar boven dan de vogels die -als uit de dood herrezen- zich zouden wreken op de vlinders…

Vanmorgen stond ik Onder water Onder water Van de douche Ik vond er Wat te lezen Wat te lezen Op een fles Geconcentreerde shampoo Extra glans Geeft haar extra glans Herstelt de vochtbalans Ik dacht aan haar Geconcentreerde aandacht Extra aandacht Geeft haar glans…

Nog steeds wil jij bruggen bouwen Met eigen handen bruggen bouwen over water,aarde Oog en oor heb je voor de waarde van het 'samen' Je moet rouwen na afstand,na afscheid na het stil zwijgen Jij wil bruggen bouwen geen water te diep te breed.…

Gedachten overstromen, de steen waarop ik sta Eén been opgetrokken met ingehouden adem Het andere is vochtig van het woordenvolle water Lucht loopt uit mijn longen Het water wijkt terug Eén toverspreuk voldoende Eén woord tegen alle…

de roze avondlucht bracht duizend ganzen in hun vlucht naar water rond de ingevroren maan glansde sneeuwvloed als de bode van een maagdelijke nacht ik heb op je gewacht toen alles donker leek maar vond je niet, je kwam pas later toen het water verder keek dan nu…

Warm water, De kant dichtbij. Dreef ik verder, Steeds dieper. Niet meer staan, Zwemmend. De kant uit zicht. Onrustig draaiend, Buik of rug. Het water. Kouder aan mijn benen. Reddeloos. Drijvend naar De waterval. Stroming, Afgrond.…

Hier loopt het water niet hier wandelt het de bergen in de rug tong op de schoenen hier wordt halt gehouden bij bomen verdwaald in de stroom druppelt bij obstakels in de rivier gevallen droogt op tussen vervreemde stenen bouwgerei, groene waterminnaars hier loopt het water ......niet.…