Alle inzendingen over Woorden

Hoe ‘wetenschappelijker’ het woord, Des te beter gescoord.…

Hoe ‘wetenschappelijker’ het woord Des te beter gescoord.…

woorden, ze zweven tonen zich als een stilleven blijven rusten op het achterste van een tong een gesloten wijsheid in het simpelweg zijn verscholen in de mimiek het sprekende in een gezicht enkel is er het geschrevene een alleszeggend gedicht…

Arret, garde, passé, Assaut, parade, touché. Degen, sabel en floret Worden ingezet En … het schietgebed. Ken je veel moeilijke termen, Dan kun je daar volop mee schermen.…

Soms lees je een gedicht En begrijp je niet waarover het gaat Maar tussen de regels door lees je toch wat er eigenlijk wel staat Kijk dat is nu de kunst van dichterlijk rijmen Zijn mijn woorden ook…

In Haren kwamen de vandalen Om daar hun lol te kunnen halen Voor ieder feestbeest Het project-X-feest Nu bekroond in de Van Dale!…

Harde woorden lokken harde woorden uit Het is daarom beter om vriendelijk te blijven En verkeerde, harde woorden te verdrijven Lieve woorden lokken lieve woorden uit. Daarom, laten we lief zijn voor elkaar Zoals God het ons heeft gezegd En Hij in Zijn woord heeft vastgelegd Dat is waar en zeker een goed gebaar.…

Terwijl magische woorden van mijn hart via mijn hand het papier oprollen speelt mijn lach voor zon het zoekt een uitweg uit mijn getorste hersenpan het blijft een bevrijding van wat leeft in de dichter het blijft een wereld van mensen ontdekken maar als je leert te accepteren dan is de helft van het leed al geleden…

om dicht bij mezelf te blijven heb ik de kloof gedicht de kamers van mijn hart gevuld met warmte en mezelf welkom geheten getracht mijn woorden toegankelijk te maken voor andere ogen kortom ik heb een nieuw gedicht geschreven in louter zuinige woorden…

Hoe lang ze haar Al kende, werd haar Gevraagd - kennen is Het woord niet, Antwoordde ze, en Bevriend zijn we evenmin Toch is er wel een band Ontstaan, door de jaren heen, Herkennen we moeiteloos Elkaars diepere gedachten, En begrijpen we van beider levens Oorsprong, doel en zin…

getwijfeld dit gedicht te schrijven omdat woorden soms verwoestend zijn tóch besloten woord te houden bleef ik vrij van veel chagrijn doch wat ik zoek zijn warme zinnen die iets zeggen over jou en mij verleiden weer te geven hoeveel ik werkelijk van je hou…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

De wind blaast letters uit de boom ik veeg ze bij elkaar tot een ontdicht gestaat. kijk zo…….! De storm giert krakende huizen huilende paarden briesende wolven. Buiten op de dijk als tegen de wind geleund adem naar binnen slaat. Ik sprakeloos en stom geslagen verbeten richting lief De woor den zijn ver waaid, niet ver der…

in uitgesproken zijn weegt stilte de echtheid van woorden kijkt waarheid om de hoek met grote zelfverzekerdheid zijn rafels weggeschoren van scherpe kanten geen overleg waarin voor beiden nog respect is te behalen uitgesproken zijn geeft stilte maar in de staart huist het venijn…

Met vaart vinden mijn vingers de vakjes met daarin de letters op mijn iPad scherm Steeds als ik een aantal vakjes heb aangetikt stelt zij mij voor een woord dat vaak dan niet precies is wat ik wil En het woord in mijn hoofd was al zo beperkt ... Woorden, wat zijn eigenlijk woorden?…

berusten onze woorden waarin wij aarzelend of blind geloven niet op iets wat we al te graag als waarheid zien of bieden zij misschien alleen maar een dak boven het hoofd als beschutting tegen het harde soms bizarre bestaan mocht dit zo zijn, laat óns dan schuilen in heilzame zinnen waarbinnen én buiten wij ons kwetsbaar…

Door luxaflex gluren de woorden bespreken gedachten op een piekertapijtje “BINNEN BLIJVEN!”…

Vandalen braken vannacht in bij een kleindierenvereniging. Ze verschaften zich toegang door de deur te forceren. Verminkten vervolgens vijftien parkieten door hun de pootjes af te draaien, knepen dertien kanariepieten tot moes en smeten tweeëntwintig eieren van zeldzame volièrevogels stuk tegen de wand van het hok. De inbrekers namen…

IK HOOR DE STILTE UIT EN ONDERVRAAG HET BLANCO BLAD ER IS DAN GEEN GELUID EN WOORDEN BEN IK ZAT !…

ik vraag me vaak af waar de taal begon ergens in een diepe verte waar taal waarschijnlijk nog net geen taal was maar ergens ook wel, die overgang denk ik vaak over: van geen betekenis naar betekenis, die kleine stap zien we al bij andere dieren, maar die stap verder naar taal, alleen bij ons, evengoed verlang ik naar het gekwetter…

gedreven door het water schrijf ik een herinnering voor een kind, voor later zodat het dan kan lezen dat de aarde zoveel liefde in zich wil dragen wanneer het leven stokt er even geen antwoord is op tal van vragen ik verhaal het weidse landschap waar de koe haar kalf beschermt hoe eksters er grasdansen in een grote vriendenkring wachtend…

woorden komen als niet te temmen stromen in sloten niet in te tomen stromen woordenstromen woorden komen massa's woorden stromen naar massa's massaal naar massa's blijven komen overstromen om in om te komen…

ik benut de kracht in ieder woord!…

woorden zijn soms zo zwaar als stenen op je maag maar gek genoeg kunnen woorden ook vliegen dan zijn ze bijen die honing brengen en niets is zoeter om te proeven en om van te houden schat ik hou van jou tot aan het ochtendblauw de zoetheid van de ochtend is jouw zoete mond…

met stukjes licht hebben we samen gecreëerd een zon om in te leven de eerste vonk die oversloeg bracht warmte en kleur in roze woorden zijn wij altijd blijven zweven in een universum dat de andere wereld buitensloot een gebaar het wenken van de ogen elkaar moeiteloos verstaan niet tijd en plaatsgebonden straalt onze zon geluk…

Val nu mijn woorden als hele reine Drupjes van klank in der oren fijne Luistrende schelpjes; maak melodije Van mijn gedachten, en zoetjes laat Ze op rimpling van golvige ritmen glijen, Totdat de ontwaakte stilte staat In zachte glimlach van verblijen.…

Woorden, slechts woorden en niets dan lieve woorden scheiden mij van jou.…

Vlabij zijn de woorden, de gezichten, vlakbij zijn de koude nieuwsberichten, een zwarte vogel in een zwarte droom, de regen die valt in de winterboom en plots vliegt de vogel heen...…

Ondergedompeld in het dagelijks woordenbad werd hij nat in zijn vel gevat en sprak hartverwarrende woorden ... Schapenkaas geitenkaas koeienkaas!? doe eens gewoon ...…

als alle woorden zijn geschreven als alles staat waar het moet als de dichter ledig staart niets meer toe te voegen niets meer weg te schrappen niets meer in zijn petto voor hen die dit gedicht nu lezen voor hen die kunnen denken vooruit met de geit dat dit gedicht er altijd al dat het even goed door mijzelf in de goot gevonden kon…